Güzel kızım diğer yarım

Gel ansızın geçer sızım

Mehmet ile beraber şarkıyı söylerken ben söylemek yerine onun kızımız için gerçekten de harika bir baba olacağının hayalini kurmuştum. Doktor odasından çıkmış ve bir kızımız olacağını öğrenmiştik. Şimdi ise bebeğimiz için eşyalar bakmaya gelmiştik. Kendisi odası için birçok duvar kağıdı beğenmişti bile. Elinde tuttuğu iki duvar kağıdı ile bana döndü.

"Sence hangisini daha çok beğenir kızımız"

Bir elinde pembe küçük kalplerle dolu duvar kağıdı örneği diğer elinde ise çiçeklerle kaplı bir duvar kağıdı vardı.

"Bilmem"

Söylediğim şeyi beklemiyor olacak ki yüzüme anlamsız bir şekilde bakmıştı.

"Ne demek bilmem karıcım sen bebeğimizin annesi değil misin bence bilirsin" dedi.

Dudaklarımı bilmem manasında büzdüm.

"Şimdilik odası beyaz kalsın. Biraz büyüdüğünde bu sefer kızımızı da alır geliriz he nasıl olur"

Yanıma yaklaşarak elini karnıma koydu ve yanaklarıma ufak bir buse bıraktı.

"Olmaz karıcım bebeğimiz ilk bizim için ve ona dünyanın en iyi odasını yapmamız gerek"

Gülerek geri çekildim.

"O zaman çiçekli olan olsun. "

Tekrar yanaklarımı öpmek için uzandı fakat onu durdum.

"Mehmet senden birşey isteyebilir miyim? "

Bana kızan gözlerle baktı.

"İzin istemen bile hata güzelim. Söyle güzelim söyle ne istiyorsan söylemen yeter"

Ay Allah'ım bu adam benim yaşama sebebim.

"Ya kocacım biliyorum almama ve yememe izin vermiyosun ama kızımız çilek istiyor"

Mehmet'in annesi hamile olduğumu öğrendiğinden beri asla çilek yememe izin vermemiş kızımda da çilek lekesi çıkacağına inanmıştı. Şu hayatta ilk bebeğime hamileydim ve en çok canımın çektiği şey ise çilek olmuştu.

"Güzelim annem çilek yediğini duyarsa beni öldürür. "

Ama çilek yemesem de ben ölücem . Diyemedim.

"Hadi ama sadece bir defacık yazık değil mi bebeğimize de bana da" dedim.

Kınayan bakışlarla bana baktı.

"Anneme söylemek yok ama"

Anlık heyecan ile zıplayarak Mehmet'in kollarına atıldım. Aile gibi hissettiriyordu. O yokken nefes alamıyormuş gibi hissediyordum.

"Teşekkürünü kızımız büyüdüğü zaman ödersin. "

diyerek göz kırptı. Kollarının arasından ayrılırken şakasına elimi omzuna vurarak

"Aa ayıp kocacım ayıp" dedim. O da şakasına elimi vurduğum omzuna tutarak bakışlarını karnıma indirdi ve diğer elini karnıma koydu

"Babacım bu annen şimdiden beni dövüyo mu? Anne, babaya hiç acımıyo güzel kızım"

"Aa ayıp kocacım ayıp " Elimi Mehmet'in elinin üstüne koydum. "Hayır annecim ben babayi seviyorum. " Kafasını eğerek karnımı öptü sonrasında ise dudaklarıma ufak bir buse kondurdu.

"Ayaklarım ağırmaya başladı eve gidelim mi? " Diye sordum mehmet'te kafası ile beni onayladı. Ben önden yürümeye başlamıştım ki sonrasında ise sıcacık eli benim elimi kavramıştı. Eli elimdeyken beni kendine çekti ve saçlarımın üzerine de bir öpücük kondurdu.

"Beyefendi öperken sorun değil ama bu öpücüklerin hepsi bebeğimiz için biliyorum" diyerek mehmet'ten önce arabaya bindim. Ona trip atmayı seviyordum. Ama bu hamilelikten dolayı değişen hormonlar sayesinde duygusallığım da zirvedeydi.

                                          ✾

"Mehmet" diye seslendim.

"Söyle bebeğim dinliyorum " diyerek yanıma geldi ve kafama bir buse kondurdu.

"Bebeğimizin adını ne koyacağız? " diye sorduğumda daha önce böyle bir konu açmadığımızı fark ettim.

"Bilmem "

Bilmem mi? Her insanın aklında ilerde çocuğuna koymak için bir fikir olmalıydı. Ama olsun hepimiz bu şekilde annne ve baba olmayı öğrenecektik.

"Bir fikrim var " dedim. Bana ne der gibi baktı.

"Kızımızın adını sen koy oğlumuzun ben"

Bu fikir mantıklı geliyordu ama bir yandanda mantıksız.

"O zaman adı" söylemek ve söylememek arasında gidip geldi.

"Adı? " dedim. Çok merak ediyordum.

"Ela" dedi bir anda...

Ela.. 

Ela.. 

Ela...

Onun için bir çok şey ifade eden isim.

Gülümsedim bu gülümseme mutluluktan çok acı vericiydi.

Benle evlenmeden önce sevgili olduğu kızın adıydı Ela.

"Olsun adı Ela" dedim. O gülümsememi mutluluktan sandı. O hep benim acımı görmezden geldi ama ben onun bu halini seviyordum.

"Ela'm güzel kızım" Diyerek elini karnımın üzerine koydu ve karnımın üzerine bir öpücük koydu.

Komikti. Ben onun yara bandı gibiydim. İkinci kadındım.

Ama ne olursa olsun bu isim benim bebeğimden soğumama neden olmamazdı. Bir isim yüzünden bebeğimden soğumazdım. Ve ben hiçbirşey için çocuğumdan vazgeçmem.

Karnımda taşıdığım küçücük bir can bir aşkın meyvesiydi.