- 1. Bölüm Yaz Günü -

Sonunda ağustos ayına girmiş Yaz günlerine kavuşmuştuk. Güzel günler beni bekliyordu yanii en azından ben öyle düşünüyordum. Bahçede yakın arkadaşım Beyza ile oturuyorduk. Fakat o telefona dalmış ben yanında değilmişim gibi davranıyordu. Sonunda dayanamayıp telefonu elinden kaptım. Beyza neye uğradığını şaşırmış halde bana alık alık bakmaya başladı ve dudaklarını araladı "Ne yapıyorsun Nehir? Neden telefonumu aldın? "Ona ters bir bakış atıp "Beyza sen buraya telefona girmeye mi geldin? Sözde benim yanıma geldin ama telefondan başını kaldırdığın yok" Beyza beni anlamış ve pişmanlıkla yüzüme bakarak "Özür dilerim Nehir. Hadi asma suratını ne istiyorsun napalım ?" Somurtmam bir işe yaramıştı -ahah ilgi meraklısıyım biliyorum- Tam ağzımı açacakken Sezer abimin bahçenin kapısında durmuş olduğunu fark ettim. Yanında her zamanki -ah her zamanki?- 1.80 boylarında badem gözlü, kestane tonlarında saçları -yani burdan bakılınca öyle duruyor- olan arkadaşı Berat ile konuşuyordu. Bize doğru gelmeye başladılar. Sezer abim ve Berat ilerliyordu çok önemli bişey konuşuyorlarmiş gibi hararetli bir şekilde konuşuyorlardi ki Berat kafasını kaldırıp bize doğru başını kaldırıp gözlerini bizim olduğumuz tarafı doğru çevirdi bu çocukta bir tuhaflık vardı hissediyorum ama açıklayamıyorum ben bunları düşünürken Beyza beni dürtüp "Bana telefona girme diye kızıyorsun da çocuğa bakmaktan asıl şimdi sen bana vakit ayırmıyorsun yoksa düşün-" gözlerimi Beyzaya dikip "Saçmalama istersen abimin arkadaşı o gözle bakmam " diyip olduğumuz yerden kalkıp Eve doğru ilerledim Beyza da hemen yanıma yetişip "Ya özür dilerim Nehir şaka yaptım sadece alınma ya " Kafamı ona doğru çevirip ters ters baktım " şakası bile hoş değil sen düşün Beyza " Başını eğip"özür dilerim "dedi daha fazla dayanamayıp "Tamam tamam ama bir daha olmaz inşallah " hemen otuziki dişini birden görmemi sağlayacak şekilde gülümseyip " olmaz olmaz "dedi ve bizde eve geçip mutfakta atıştıracak biseyler almaya gittim o sırada abimde mutfağa gelip yine benle uğraşmaya başladı "Açım ben annem nerede ?" Ona bakmadan elimdeki çerezleri tezgaha bırakıp " Çarşıya kadar çıktı gelir birazdan "diyip mutfaktan çıkacağım sırada"Nehir açım ben birşeyler hazırla " diyip mutfaktan çıktı inanmıyorum ya emir verip durmalarina gidip her zamanki gibi makarna için ketele su koyup suyun kaynamasını beklemeye başladım Beyza büyük ihtimalle salonda sere serpe uzanmış halde beni bekliyor ya da telefonla ilgileniyordu ben bunları düşünürken bir yandan da tencere çıkarıyordum ve o anda Berat içeri girip koyu kahvesi gözleriyle bana bakıp "su icicektim de .." cümlesini bitirmeden suyu doldurup eline verdim neden bu kadar heyecanlandım anlamadım oda fark etmiş ki tuhaf bakışlarını yüzümde gezdirdi evt onu kim olsa beğenir ya da ben öyle düşünüyorum diye düşünürken "Bir sorun mu var diye "sordu hemen aceleden "Y-yok" kekeledim sanırım ay rezillik uff diye yüzüne baktım ve suyu bir dikişte içip biraz yaklaşıp "Hmm yoksa niye bu kadar kızardın anlamadım ateşin fln mi var?"gözlerimi üstünden çekip "Evet üşütüm sanırım "diyip tencereyi ocağa koyup makarna yapmaya koyuldum ve oda "Dikkat et kendine ateşin çabuk yükseliyor belli ki dikkat diyip " muzip bir bakış attıp çıktı bende aval aval arkasında baka kaldım