Tanrı, gerçekten iyilerin yanında mıydı? Ben, buna artık inanmaz olmuştum. Kendimi her konuda suçlayışlarım geliyordu aklıma. Düşüncelerim gözlerimin dolmasına yetiyordu.
Güçsüzlük susmak mıydı yoksa sabahlara kadar haykırarak ağlamak mıydı? Küçüklüğümden beridir bana anlatılan, beni abimden kurtaracak olan prensi 17 yaşıma gelmeme rağmen bekliyordum. Beni kardeşi olarak görebilecek ve sevebilecek olan o prens...
Umudumu kaybetmeden bekliyordum ve hiçbir şey beni bu düşünceden vazgeçiremeyecekti.

🌼

Ben, Eflora.
Büyücülüğün tamamen yasak olduğu Leviathan Krallığı'nın tek ve son büyücüsüyüm. İlk büyücü olduğumu 6 yaşımdayken, Tomris adında birisinden gelen mektupla öğrenmiştim. Mektubun içinden çıkan, anka kuşunun küllerinden ve sarmaşıktan oluşmuş asam benim kalbim oldu. Tomris o gün sadece büyücülükten söz etmemişti. Aynı zamanda prensin bir gün beni bulacağını da söylemişti.
Mektubu gönderen kişi yani Tomris'ten bir daha haber alamamıştım ve hâlâ kim olduğunu bilmiyordum.

🌼

Geçmiş zamandaki tüm büyücüler Ay Işığı Krallığı'na gitmişti ve sonrasında hiçbirinden haber alınamamıştı ve Leviathan sınırları kapanmıştı. Efsaneler, Leviathanlılar tarafından öldürüldüklerini söylüyordu. Kral, bu efsaneyi henüz inkar etmemişti. Bu yüzden bu efsanelerin doğruluğundan kimse emin değildi.