Hayatın herkesi sınadığını hepimiz biliyoruz.

Fakat acı çekenler üçe ayrılıyordu hayatımızda:

Susarak bir şey anlatanlar, konuşarak tüm yaşadıkları savaşı anlatanlar ve son olarak acısını başka şeylerden çıkartanlar.

Her biri acı çekiyordu ama insanlar tarafından yargılanıyorlardı.

Bir tanesi diğer insanlar için toz pembe bir hayat yaşıyordu.
Diğeri anlattıklarıyla yargılanıyordu ve yaşadıkları küçümseniyordu.
Diğerinin ise öfke sorunu olduğu düşünülüyordu.

Hepsinin ortak bir yönü vardı...
Hepsinin değer verdiği birisi vardı ve hepsinin de arkasından bıçaklayan, yaralayan birileri vardı.

Hayatı zorluklarına rağmen yaşamaya değer yapan düşüncelerimizdi.

Leviathan'ı, Leviathan yapan da buydu. Zorluklarına rağmen yıkılmayan krallıktı...

İntikam, acı ve gözyaşı...

Bütün kitaplarda acılarımı böldüm, bu kitapta birleştirdim.

Bu kitabı okurken yaralarınıza rağmen gülümseyip duygularınıza yenik düşmeyerek yola devam etmeniz dileğiyle değerli okurlarım...

Yaralara kabuk bağlamakla uğraşmak yerine yeni yaralar açtırmamak daha önemlidir :)

Ve unutmayın bu kitabı okuyan sizler de bir Leviathanlısınız

🌼