"Gelin kızım. Bu geldiğimiz 4. Mağaza. Burda da mı bir elbise beğenmedin kendine?"

"Beğenemedim işte! Siz beni hep kötü yerlere götürüyorsunuz."

Halam lafa atladı.

"Kızım biz seni niye kötü yere getirelim? Sende artık bizim çocuğumuz sayılırsın. En güzel mağazalara geldik senin için."

Kevser ikna olmuyordu. Ona yakışan bir sürü elbise bulmuş olmalarına rağmen beğendiği hiçbir elbise yoktu.

Baran ile uzaklaştık. Siyah uzun bir elbise buldum.

"Bak bu güzel."

"Bu elbise fazla dar gelmez mi ona?"

"Onun için değil. Senin için."

"H-ha?"

Benim için mi? Alışveriş yaptığımız kişi Kevser değil miydi?

Elbiseyi elinden aldım ve deneme kabinine yürüdüm. Elbiseyi giydim. Omuzları açık kolları tüller ile kapalı. Elbisenin aşağısına doğru uzunluk ve tül fazlalığı artıyordu.

Yavaşça dışarı çıktım ve elbiseyi Baran'a gösterdim.

"Yakıştı ha."

Fotoğrafımı çekti ve birine yolladı.

"Bu elbiseye ne gerek vardı açıklayacak mısın?"

"Abim böyle uygun gördü. Sana bu elbiseyi alıyoruz. İstersen aynadan kendine bak."

Aynaya yürüdüm. Baran arkama geçti ve dağınık toplanmış saçlarımı açtı. Elbise gerçekten de çok yakışmıştı.

"Sen elbiseyi çıkar bende parayı halledeyim."

Kafa salladım ve kabine girip elbiseyi çıkardım. Kabinden dışarı çıktığımda Kevser'in gözleri benim elimdeki elbiseye döndü.

"O elbiseyi istiyorum."

(...)

Bölüm Sonu.