Yol boyu Koray'ın yaşadığı ani ruh değişimlerini sorguladım. Kendisiyle aynı anda beni de duygudan duyguya sürükledi. Bıkkın, korkmuş ve şoke.

Arabayı durdurdu ve dışarı çıkmam için bana elini uzattı. Önceki sinirli ruh halinden sonra sessiz kalmaya devam edecektim.

Kolunu belime doladı ve benimle beraber mağazaya yürüdü.

"Benden korkuyor musun?"

Sessiz kaldım.

"Korkma benden Derin. Ben sadece kendimi kontrol edemiyorum. Olabildiğince benim suyuma gitmeye çalış olur mu?"

Sessizce kafa salladım. Zamanında annemin babamla bu gibi sorunları yaşadığını düşünmeden edemiyordum.

İçeri girdik. Elbiselere göz gezdirdim. Dar ve fazlasıyla açık bir elbiseyi bana uzattı.

"Ama bu fazla açık. Babamın hoşuna gideceğini sanmıyorum."

Rahatsız bir iç çekti. Tekrar sinirlenmeye başlayacağını düşünüyordum.

"Ben babamlarla konuşurum. Hiçbir şey diyemezler."

Sessiz kaldım. Açıklığı benim de hoşuma gitmemişti.

"Hadi bunu dene de gel. Bakalım güzel olacak mı?"

Deneme kabinine yürüdüm ve gelinliği giydim. Gelinliğin açık olmayan tek tarafı göğüslerimin ve uyluklarımın yeriydi. Onun dışında her yeri ya açıktı ya da iç gösteren tül ile kaplıydı.

"Hayatımız kötü bari sonumuz güzel olsun."

Son fısıltım ile beraber deneme kabininden çıktım.

(...)

Bölüm Sonu.