Bölüm 1

İki adam bir masa başında oturuyordu. Esmer tenli adamın yanında küçük bir erkek çocuğu vardı. Erkek çocuğu siyah gözlere ve koyu kahve saçlara sahipti.

Diğer beyaz tenli adamın yanında ise daha dün doğmuş küçük kızı. Küçücük kız gözlerini zar zor açıyordu. Şimdilik siyah gözüken gözlerinin renginin yeşil olacağı ilerleyen günlerde belli olacaktı.

"Finansal durumunun çökük olduğunu biliyorum. Eğer kızını oğlumla evlendireceğine dair sözleşme imzalarsan sana yardımcı olurum."

Küçük çocuk babasının yanından kalktı. Bebek arabasında yatan küçük bebeğin yanına gitti.

"Kızımın Kaan ile aralarında olan yaşın ne kadar olduğunun farkındasın değil mi?"

Esmer adam güldü.

"Farkındayım. Sezen'in küçük olması umrumda bile değil. Baksana şimdiden birbirlerini seviyorlar."

Çocuk bebeğe doğru elini uzattı. Küçük bebek ona uzatılan küçük elin bir parmağını sıkıca kavradı.

"İkisi de daha çocuk. Bunu neden büyüdüklerinde konuşmuyoruz?"

"Ya burdan çıkışta kendini öldürürsen? Ya da ortadan kaybolursan? O zaman sana yardımcı olmamın ne anlamı kalır?"

Adam sinirle ayağa kalktı. Kızını kucağına alarak gitti. İflas etse bile kızını o adamın oğluyla evlendirmezdi.

(...)

Pınar Sezen Mutlu

Senelerce aynı hikayeyi dinledim. Babamın iflas edişinin ve nasıl kendini öldürdüğünü. Annem kendine itiraf edemese de babam intihar etti. Parasızlık resmen onu mahvetti.

Annemle yaşıyorum. Annem börekler yapar ve bunları satar. Geçimimizi ben reşit olana kadar böyle sağladı. Ama şimdi işler değişti. Kendi paramı kendim kazanıyorum.

Şirket binasından içeri yürüdüm. Fazla geniş ve fazla güneş alan bir mekandı. Etrafta her odanın yerine götüren kırmızı şeritler ve mavi bir halı döşeliydi.

Kendi odamı buldum ve içeri yürüdüm. Babam yıllarca her yere kendi adımı vermemi söylerdi. Hatta kimlikte yazmayan ikinci bir adım bile vardı. Bunu size bile söyleyemem.

Sandalyeye oturdum ve masanın üstünde duran dosyalara baktım.

Şirketin maliye bakanı gibi birşeydim sanırım. Aman neyse. Gün sonunu bitirdikten sonra para alacaksam benim için sorun değildi.

Tüm günümü dosyalar içinde kaybolarak ve dosya içinde yazanları bilgisayara aktararak geçirdim.

(...)

Gün batımını camlarla dolu odadan izledikten sonra eşyalarımı topladım. Yavaş adımlarla aşağı kata indim. Şirket patronu orda bekliyordu. Ona gülümseyip el salladıktan sonra eve gitmek için yol aldım.

(...)

Bölüm Sonu.

Her bölümde yaptığım açıklamayı bu kez tekrar yapıyorum. Bölümde öpüşme harici pek fazla +18 sahne olmayacak. Uyarıyı kurguyu kaldırırlar diye düşünüp yazdım.

​​​​​