Bölüm 15 (Sezon Finali)

Bölüm öncesi kısa bir konuşma yapmak istiyorum. Bu bölümü yazarken diğer kurgumun okunmasının ne kadar da çabuk arttığını görüyorum ve mutlu oluyorum.

Gittim son bölümü okudum. Kurgu yazmak kadar zor bir şey varsa yazdığın kurguya final yaptırmak. Bu bölüm şu anlık sezon finali. Biraz duygulanmadım değil.

Sizleri seviyor ve daha fazla tutmadan sizi sezon finaline yönlendiriyorum.

(...)

Pınar Sezen Mutlu

Uykumdan uyandığımda soğuk bir depodaydım. Yerde yatıyordum ve etrafım adamlarla çevriliydi. Özer başımda duruyordu.

"Demek onu seviyorsun? Demek o sizi kurtaracak ha?"

Yerde yatan bedenime sert bir tekme attı. Çığlık attım. Bileklerimin bağlı olduğunu biraz geç anladım.

"Nerde o? Neden kurtarmıyor sizi benden?"

Boşta kalan karnıma sert bir tekme attığında tekrar çığlık attım. Dün geceki konuşmalarımı duymuş olmalıydı. Başka türlü bana böyle davranması için bir sebep göremiyordum.

Konuştuğunda her kelimeyi baskılamak ister gibi tekme atıyordu. Karnımdan kanlar akmaya başladığını gördüğünde duraksadı. Derin nefesler aldı. O sırada adamlarından biri yanına geldi.

"Onlar geldi."

Sinirle yüzünü buruşturdu. Benden uzaklaştı.

"Başından ayrılmayın. Yarasına da dokunmayın. Bırakın öyle kalsın."

Gitti. Beni burda bırakıp gitti. Tabi bu kısa sürdü. Umut içeri daldı ve bana baktı. Yanıma çöktüğünde etraftaki adamlar silahını ona doğrulttu.

"Silahları indirin."

Kanayan karnıma baktı. Tekmelerden dolayı morarmış, kızarmış ve kanamaya başlamıştı.

"Burdan sağ sağlim çıkacağız. Hastaneye gideceğiz."

"Sonra?"

Yutkundu. Burun kemerini sıktı ve kafasını yere eğdi. Yüzlerce adamı önünde diz çöktüren adam benim karşımda kafasını yere eğiyordu.

"Sonrası yok. Sen yoluna ben yoluma."

Umut'un ağabeylerinden biri ikizleri alıp gitti. Koca depoda kapana kısılmış hissettim. Benden bu kadar çabuk vaz mı geçmişti yani?

Beni kucakladığı gibi götürmek istedi. Bunu yapacağı sırada Özer'in adamlarından biri onun sırtına ateş etti. Yere düştüm. O da üzerime düştü. Yüksek sesle çığlık attım. Son duyduğum gerçeğe birkaç göz yaşı döktüm ve bilincimin kapanmasını çaresizce bekledim.

(...)

Bölüm Sonu.

Yeni mutlu ve güzel sonlarda görüşmek üzere sizlere şimdilik veda ediyorum.

Sevgilerimle. Efe Koç.