Bölüm 18

İlahi Bakış Açısı

Onur Öktem konağının önünde arabasını durdurdu. Heyecanlıydı. Bu Esin ile ilk baş başa yemeğe çıktığı gündü. Zaten 3 ağabeyi olan birini sevmek kadar zor bir şey yoktu.

Esin üzerinde siyah crop ve siyah dar bir kot pantolon giymişti. Konağın merdivenlerinden aşağı yürüdü. Yüzünde kocaman gülümsemesi vardı.

Onur yanına yürüdü ve ne yapacağını bilemez halde ellerini hareket ettirdi. Elleri bir ileri hareket ediyor bir geriye. Ya sağa kayıyor ya da sola.

​​​​​​En sonunda Esin sıkıca sarıldı. O an Onur ne yapacağını bulmuş gibiydi. Ellerini Esin'in beline doladı. Sıkıca sardı ve kendine yaklaştırdı. Uzun siyah saçlarının arasına kafasını gömdü. Tüm güzel kokuyu ciğerlerine hapsetti.

"Nerdeyse sevgili olalı bir yıl oluyor. Biz daha yeni yeni yemek yemek için bir yerlere gidiyoruz."

Omuz silkti Onur. Şahsen aylardır zar zor görüyordu Esin'ini. Haliyle onun yanında olduğu her an Onur için cennetti.

Beraber arabaya yürüdüler. Onur arabanın kapısını Esin için açtı. Esin Onur'un yanağına bir öpücük kondurdu ve arabaya bindi. Konakta o kadar kamera ve o kadar koruma arasında onu dudaktan öpmesi doğru olmazdı.

Onur beklenmedik öpücüğün etkisiyle kısa süreli afallama yaşadı. Arabanın kapısını kapattı ve sürücü koltuğuna yürüdü. Bu sürede öpücüğün üzerindeki etkisini düşünmeye devam etti.

Araba konaktan fazla uzak olmayan bir kafede durdu. Onur Esin'in inmesi için kapıyı açtı. Esin'in elini tuttu ve onunla beraber kafeye girdi.

"Nereye oturalım güzelim?"

Esin eliyle pencere kenarına yakın bir masayı gösterdi.

"Buraya oturalım mı?"

"Olur oturalım."

İkisi Esin'in gösterdiği yere oturdu. Onur ikisi arasında zengin kız fakir oğlan durumunun olduğunun farkındaydı.

Onur ailesini zar zor geçindirirdi. Esin ise geçim sorunu nedir bilmezdi. İstediği herhangi bir şey alınmadığında kısa bir süreliğine de olsa ailesine küs kalırdı.

Onur üniversiteyi annesinin evi terk etmesi üzerine bırakmak zorunda kalmıştı. Para kazandıran tüm işlerde çalıştığı dönemleri fazlasıyla net hatırlıyordu.

Esin ise üniversite okumak bile istememişti. Kazanamam demişti en başında. Sonra ise özel bir üniversitede dil okumakla yetindi. Şuan öğrendiği dillerin hiçbirini hatırlamıyordu bile.

"Onur?"

Onur kafasını kaldırdı ve aşık olduğu kahveliklere baktı. Bu bile o an canını yaktı. Birbirlerinden o kadar farklılardı ki...

"Efendim."

"İyi misin?"

Onur bir kolunu Esin'in boynuna doladı ve sırtını göğsüne bastırdı.

"Boşver beni. Anlık olarak dalmışım."

Esin'in gözleri endişeli bir hal aldı. Bunu gizlemeye çalışsa da Onur fark etti. Fakat ikisi de sessiz kaldı. Esin Onur'un yine aynı düşüncelere büründüğünü biliyordu.

"Onur. Babanla konuşsan da ailelerimiz tanışsa?"

Onur düşünceli bir iç çekti ama kabul etti.

"Akşam konuşurum. Şimdi takma bunları. Siparişimizi verelim ve güzel şeyler düşünelim."

Esin kafa salladı. Aklını Onur gibi güzel düşüncelerle doldurmaya çalıştı.

(...)

Bölüm Sonu.

Açıkçası sezon finalinden sonra bir süre bölüm yazmam diyordum. Ama bir baktım 3 bölüm yazmışım.

Bu bölümde de Esin ve Onur çiftini tanıyalım istedim.

​​​​​Onur'u esinlendiğim biri var. Hatta Esin'i de esinlendiğim biri var. İkisini de bu kurguya eklemenin hoş olacağını düşündüm. Ama bilin ki esinlendiğim kişiler gerçek hayatta sevgili değiller. Hatta birbirlerini tanımıyorlar bile.

Ama ben ikisinin yakışacağına inanıyorum. Bu yüzden ikisini bir çift olarak kurguma ekliyorum.

Umarım bu ikiliyi sevmişsinizdir. İleri bölümlerde de arada diğer karakterlerin hayatlarını yazmayı düşünüyorum. Sırada Emrah var. Kendisinin yaşı 36'dır bilginize.