Bölüm 23

Umut Kaan Öktem

Gece herkesin birbiriyle eğlenceli sohbetler etmesiyle ve kaynaşmasıyla bitti. Erdem abim ikizlerden Ferit'in yanındaydı. Ferit ile ikisi futbol üzerine konuşuyordu.

Esin Didem ile yanyanaydı. İkisi de düğünde ne giyecekleri üzerine konuşuyordu.

Emrah abim Pınar'ın dayısı ile konuşuyordu. İkisinin ne üzerine konuştuğunu duyabilmek ve anlamak zordu.

Annem Ceyda hanım ile konuşuyordu. Yapılan yemeklerin tarifini istiyordu.

Herkes mutluydu. Pınar'a baktım. O da bana bakarak gülümsedi. Gece güzel bittiği için ikimiz de huzurluyduk.

(...)

Pınar Sezen Mutlu

"Anne! Ben Umut ile çarşıya gideceğim."

Annem başını açtığı baklava hamurundan kaldırıp bana döndü.

"Geç kalma. İkizleri de yanında götür."

Anneme bakışlarımı sürdürdüm.

"Olmaz. Bizim işlerimiz var."

Ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım. Umut'u beklerken ikizlerin çoktan yanımda bittiğini görmek bana bıkkın bir iç çekmem için güzel bir sebep oldu.

"Baştan uyarıyorum. Sürekli bir şey istemeyeceksiniz."

İkisi de hızla kafa salladı. Kısa süre sonra önümüzde siyah pahalı araba durunca arabaya bindik. Onur ikizlerle arka koltukta oturuyordu. Ben ise Umut'un yanındaki koltuğa oturdum. Umut arabayı çalıştırdı.

"İkizlerin gelmesi planımda yoktu."

Umut dikiz aynasından Onur ile göz göze geldi.

"Ben onları parka götürürüm yenge. Siz rahatça gezersiniz."

Umut Onur'a olan bakışlarını sürdürdü. İkizler ise olanlardan habersiz pencereden dışarıyı izliyordu.

"Sizi Erdem abimin yanına bırakayım ben. Sana birini emanet edince ne oldu az çok hatırlıyorum."

Araba holdingin önünde durduğunda İkizler indi ve Erdem abinin yanına ilerledi. Bende durumu açıklamak için arabadan indim.

(...)

Umut Kaan Öktem

"Sen kal Onur. Seninle konuşacağız."

Onur arabanın kapısını kapattı ve bana baktı.

"Ne oldu abi?"

"Esin son zamanlarda çok mutsuz. Nedenini biliyor musun?"

Nedenini bildiğine emindim. İkisi arasında bir şeyler olmuştu ve ben konuşarak neler olduğunu öğrenmeliydim.

"Abi. Biz en son buluştuğumuzda yengenin eski sevgilisi kafeyi bastı."

Kaşlarımı çattım.

"Sonra?"

"Biz Esin ile saklandık. Sanırım bizi kurtaran Erdem abi olmuş. Bana kardeşimi koruyamıyorsan bu iş başlamadan bitsin dedi. Bende bitirdim."

Sinirli bir iç çektim.

"Esin bu yüzden ayrıldığını biliyor mu?"

Onur kafasını iki yana salladı. İkisinin hayatları birbirinden farklıydı. Onur zaten bunu dert ediyorken Erdem abimin son yaptığı ayrılmaları için iyi bir sebep olmuş olmalıydı.

"Ben Erdem abim ile konuşacağım. Esin ile konuş git gönlünü al."

"Ama abi Erdem abi haklı. Ben onu koruyamadım."

"Onur. Ben konuşacağım. Sen git Esin'in gönlünü al."

Onur arabadan indi. Kısa bir süre sonra da Pınar tekrar arabaya bindi.

(...)

"Onur'a ne oldu?"

Kafamı trafikten kaldırıp Pınar'a baktım.

"Ne olmuş Onur'a?"

"Gözleri dolu doluydu. Gözlerinin içi gülümsüyordu."

Arabayı emlakçının önüne park ettim.

"Onu sevdiğine kavuşturduk diyelim."

Gülümsedi ve yanağıma bir öpücük kondurduktan sonra arabadan indi.

(...)

Pınar Sezen Mutlu

Günü son evi de yorgun argın halde gezerek bitirecektik.

"Bu evin 4 odası, 1 büyük yatak odası ve büyük bir salonu var efendim."

Evin odalarını tek tek gezdim. Odaların hepsi fazlasıyla büyüktü. Üç odanın kendine ait banyosu vardı. Bu banyolardan biri de yatak odasındaydı.

Mutfak genişti ve balkonu da vardı. Kısacası gün boyu gezdiğimiz o kadar ev arasından bu ev resmen benim hayalimdeki evdi.

"Beğendin mi hayatım?"

Umut emlakçının yanından uzaklaşıp yanıma geldi.

"Buranın fiyatı çok mu pahalı?"

Elini belime koydu ve beni kendine çekti.

"Fiyatı önemli değil. Beğendin mi sen onu söyle?"

Emlakçıya döndüm. Ağzına fermuar çekti.

"Yenge benim ağzım mühürlü. Boşuna bana bakma."

Umut'a baktım.

"Evet burayı beğendim."

Eliyle omzumu okşadı.

"Tamam o zaman."

Emlakçıya döndü.

"Alıyoruz."

Emlakçının yanına ilerledi ve uzun süre konuştular. Evi gezmeye devam ettim. Evi gezerken aklımda güzel anılar canlandı. Aile üyelerimizin hepsi gözlerimin önündeydi.

Umut yanıma yürüdü. Anahtarı parmaklarının arasında sallandı.

"Al bakalım. Bu senin."

Gülümseyerek anahtarı elinden kaptım.

"Sen ne yapacaksın?"

"Yedeği bende. Hadi eve gidelim."

Beraber evden dışarı çıktık. Arabaya bindik. İkizleri Erdem abinin yanından aldıktan sonra Umut bizi eve bıraktı. Gece ikizlerın gün boyu Erdem abi ile ne yaptıklarını anlatmalarıyla geçti.

(...)

Bölüm Sonu.