Bölüm 4

Pınar Sezen Mutlu

Araba şehirden uzağa doğru gitmeye başladığında çığlık atmayı ve kendimi yormayı bıraktım. Burda beni duyacak doğru dürüst insan olduğundan şüpheliydim çünkü.

Araba ilerledikçe sisler arasından ortaya çıkan büyük konağı görebiliyordum. Beni kaçıran kişinin o zengin piçin oğlu olduğunu daha net anladım. Çünkü birkaç kez adamın oğlu Kaan'ın adı geçmişti.

Araba durduğunda hızla arabadan indim. Topuklu ayakkabılarıma kısa bir bakış attıktan sonra ters yöne koşmaya başladım.

Yine aynı siyah lüks arabayı gördüm. Ama bu sefer arkamda kalan araba değildi. Bu tamamen başka bir arabaydı. Araba benimle aynı yönde ilerlemeye başladığında daha hızlı koştum. En sonunda başıma gelecek en kötü şey oldu. Ayakkabının topuğu kırıldı ve aynı anda da ayak bileğim burkuldu.

Acıyla çığlık attım. Arabadan inip yere yığılmış bedenimi kaldırdı. Beni kucağına aldığında yüzünü anca görebildim. Bu çalıştığım şirketin sahibi Umut Öktemdi. Onun burda ne işi vardı?

"Selam."

Sakin ve rahat tavrı beni rahatsız etmişti. Kucağında çırpındım ama o beni taşımaya devam etti. Emin adımlarla konağa yürüdü.

"BIRAKSANA BENİ."

Ne kadar çırpınsamda boştu. Rahatsız bile olmuyordu.

"Kadir. Doktor çağır."

"Ambulansı arayayım mı?"

"Salak mısın lan sen? Kız kaçırdık burda. Bir de hastaneye götürüp biz bunu kaçırdık diye duyuralım mı?"

Kadir denen adam sessiz kaldı.

"Tamam abi."

Beni içeri taşımaya başladı. Çırpınmayı bırakmış etrafı incelemeye koyulmuştum. Duvarlara asılan resimlerden birinde benim bebeklik fotoğrafım vardı. Sanırım ben gerçekten o adamın oğlunun eline düşmüştüm.

"Buraya alışsan iyi olur."

Kafamı göğsüne koydum. Tek hissettiğim koku zengin viski ve zengin puro kokusuydu. Bu kokuları nasıl bildiğimi sorgulamayın. Babam hep böyle kokardı.

"Sen her iş yerinde çalışmaya başlayan kızın kaçırıyor musun?"

Güldü.

"Sadece seni kaçırdım. İlksin ve son olacağına da eminim."

Sessiz kaldım. Beni lüks yatak odasına götürdü ve yatağa yatırdı.

"Acıkmış olmalısın. Sana yiyecek bir şeyler ayarlatayım."

Konuşmama fırsat vermeden odadan çıktı. Kapıyı ardından kilitlemeyi de ihmal etmedi tabii.

Odayı hızla inceledim. Pencere açık mı kalmıştı?

Gülümsedim ve pencereye doğru ilerledim.

(...)

Bölüm Sonu.