Karşımdaki kız sakin sakin vişne suyunu içerken ben az önce yaşananların hâla etkisindeydim. Gerçekten korkmuştum. Ama daha mühim şeyler vardı. Bu kızdan ne istiyorlardı? Dahası bu kız tek başına ne kadar mücadele edebilirdi bu adamlarla? Ona baktım sanırım tanışmanın vakti gelmişti.

" tanışamadık bu arada ben Eflal. Sen?" Bana gülümsedi " biraz garip bir tanışma oldu ama sağlık olsun ben de Bige" . Elimi uzattım " memnun oldum Bige " O da elimi sıktı " ben de memnun oldum Eflal. Ayrıca çok teşekkür ederim. Beni bırakabilirdin ama yapmadın. " . " Hayır canım kim olsa yapardı önemli değil. " . Kafasını salladı " inan bana yapmazdı. Teşekkür ederim. Gerçekten. " . " pekâla , bence senin bana anlatman gereken daha fazla şey var? Bu adamlar senden ne istiyorlar? " . Kafasını eğip ayaklarıyla daireler çizerken " şey evet birazcık belalı bir tip olabilirim. Tamam sana her şeyi anlatacağım." Ona gülümsedim " birazcık olduğuna eminiz yani! Peki tamam seni dinliyorum. " dedim.

" 2 yıl önce ailemi trafik kazasında kaybettim. Aslında o bile bir kaza değilmiş. Bir ,bir suikastmış." Gözleri dolmuştu. Bölmek istemedim onu . Derin bir nefes aldı ve devam etti " amcam, her şeyi amcam planlamış. Aslında plana göre benim de o arabada olmam gerekliydi ama son anda benim işim çıkınca ben annemlere sonra katılacağımı söyledim. Aile yemeğine gidiyorduk. Sonra sonra onlar kaza yaptı. Çok feci bir kaza. O akşam telefonum çalınca anladım zaten bir terslik olduğunu daha doğrusu hissettim. Bana ailemin bir kaza geçirdiğini ve şuanda hastanede olduklarını söyledi. Aslında onlar çoktan olay yerinde vefat etmiş ama yolda gelene kadar panik olmayalım diye böyle söyleniyormuş. Tabi ben gidince direkt morga indirildim. İkisi de paramparça olmuşlardı. Çok kötü can vermişlerdi. Uçurum gibi bir yerde viraj alırken fren tutmayınca yuvarlanmışlar. Ama frenleri amcam kestirmiş. Tabi ben bunu sonradan öğrendim. Şöyle ki ailem ölünce amcam beni akıl hastanesine kapattı. Evdeki her çalışanımıza rüşvet vermiş. Benim zaten normal davranmadığımı ama ailemin bana kıyamadığını söyledi hepsi. Ben 1 yıl boyunca ilaçlarla gerçekten delirtildim. Aklımı yitirmeme ramak kalmıştı. Sonra ilaçları içmemeye başladım. Gizlice onları atıyordum . Derken yavaş yavaş akıl sağlığımı düzelttim. Zaten ben normal bir insandım sadece üstüme iftira atılmıştı. Deli olduğuma dair. Her neyse böyle işte ".

Tanrım şok içindeydim. Kanım donmuştu. Kekeleyerek" Yani ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Seni nasıl teselli edebilirim ya da bu mümkün mü? Bilmiyorum sadece çok üzgünüm. Başın sağ olsun. Anlattığına göre zengin bir ailesiniz değil mi? " dedim. Bir şeyleri kafamda oturtmaya çalışıyordum. Kafasını onaylayarak salladı " Evet muhakkak duymuşsundur. Meşhur Altun ailesiyiz biz. Gerçi tek ben kaldım ya neyse. " Şaşkınlık içinde gözlerimi büyüttüm " vay canına Bora Altun senin neyin oluyor? " kaşları tedirginlikle çatıldı " ku-kuzenim. Sen onu nereden tanıyorsun? Onlara mı çalışıyordun? Kahretsin! " dedi geri adımlarken. " hey sakin ol. Sadece okul arkadaşım ve merak ettim. Tamam mı? Rahatla kimsenin adamı değilim. " . Az önceye nazaran daha rahat bir tavırla " anladım " dedi. Rahatlatmak adına gülümsedim " Peki aileni amcanın öldürttüğüne nasıl bu kadar eminsin? " dedim. " Ha o konu evet iş burada ilginçleşiyor işte. Şöyle ki bana bir not geldi. Hastanede kaldığım süre zarfında tek bir mektup geldi. İçinde ' aileni Ahmet Altun öldürdü ' yazıyordu . Ama ne bir isim ne adres ne de başka bir açıklama vardı. Ama biliyorum birisi bana yardım ediyor. Bak belki saçma gelebilir ama babam bu kadar hazırlıksız olamaz muhakkak biri var bana yardım etmek isteyen. " .

Yeşil gözlerine umudun pırıltıları eklenince ona sarılmamak çok gayret istiyordu.

Felekten benim gibi tokat yemiş biri de oydu. Benim kalbim sevmişti Bige'yi. Bu kızın haklı mücadelesinde yanında olacaktım. Hem eğer haklıysa bize yardım eden biri de olacaktı. Elimi onun omzuna koydum. " Ben senin yanındayım Bige. Bu savaşta seninle aynı cephedeyiz. " . Bana kocaman gülümsedi" teşekkür ederim Eflal bu çok kıymetli ama yapamam. Seni tehlikenin kucağına atamam. " kaşlarımı çatıp " ne saçmalama artık eski sakin hayatım yok zaten lütfen. Bu adamlarla tek başına mücadele etmek çok zor. Hem sen akıl hastanesinden bugün kaçmadın mı? Paran var mı? Yok! Kalacak yerin var mı? Yok! Her yerde seni arıyorlar mı ? Evet! O yüzden sus bakayım. Önce eve gidelim. Umarım Eray abi bir şey demez. " sona doğru mırıldanmamdan pek bir şey anlamamış olacak ki " efendim " dedi. " Yok bir şey hadi gel durağa yürüyelim. " dedim. Beni takip ederken koluma girmesi beni şaşırtsa bile hoşuma gitti. Yıllar sonra ilk defa bir arkadaşım vardı. Bu his ... Güzelmiş.

" eee artık senin hikayeni dinleyebilirim. Anlat bakalım seni bu kadar üzen şey neydi? Neden yolun ortasında hüngür hüngür ağladın? " . Hafifçe boğazımı temizledim, evet gelmiştik zurnanın zart dediği yere galiba. Madem o bana dürüst olmuştu ben de ona güvenebilirdim. Ben de başladım anlatmaya. Aile hayatımdan aslında öz olmadığıma kadar her şeyi anlattım. "... işte az önce de DNA testi yaptık. Doruk Demirkan ile de ilk defa böyle tanıştım. " bitirdiğimde derin bir nefes aldım. Kaşlarını hayretle yukarı kaldırıp " vay be, senin de amma afilli hayatın varmış.

Ama haklısın abin sana ayıp etmiş. Yani insan ilk kez tanıştığı kız kardeşine en azından daha kibar olabilirdi. " dedi.

* * *

Her şey bitip geride kalınca eve ulaştık. Eray abinin benim için yaptırdığı anahtarla kapıyı açtım. Önce Bige'yi içeri buyur ettim. Eray abiye mesaj atmak aklıma gelmişti ama böyle bir konunun mesajla geçiştirilmiş olacağına kanaat getirip eve gelmesini beklemeye karar verdim. Daha sonrasında Bige 'ye kendi pijama takımlarımdan verip mutfağa girdim. Makarna ve çorba yapsam yeterdi. Ben mutfakta oyalanıp yemek yapana kadar Bige de banyo yapmak için izin istedi. Ona elbette yapabileceğini söyledim. Derken akşamı ettik. Birazdan Eray abi gelirdi.

Öyle de oldu. Anahtar sesiyle heyecanla kıpırdadım. Biliyorum eğer kızarsa hakkıydı ama umarım hoşgörüyle karşılardı. Gergin bir şekilde kapıya yürüdüm. " merhaba Eray abi, hoşgeldin. " dedim ona gülümseyerek. " merhaba iyi akşamlar. Ne yaptın? Hemen gitmişsin test sonrası. Bu arada 3 güne falan çıkarmış sonuçlar. Daha sonra ailenle de tanışırsın. " dedi. Başımı salladım. " şey Eray abi aslında ben sana bir şey söyleyecektim . Daha doğrusu izin isteyecektim. " dedim çekingen bir sesle. Kafasını kaldırıp ilgiyle baktı bana" tabi güzelim söyle bakalım. " dedi. " ımmm bizim bir misafirimiz var . Yani daha açıkça konuşmam gerekirse gidecek başka yeri yok . Şöyle oldu biz ..." ve olan her şeyi eksiksiz Eray abiye anlattım. Benim ağlama krizime epey kızmış, bizim için adamlardan kaçarken bayağı endişelenmişti. En son bitirdiğimde ellerimi kavuşturup merakla ona baktım. Vereceği cevabın benim için ehemmiyeti büyüktü. Bige'yi istemezse onunla gitmek zorundaydım. Bir kadını tek başına gece vakti bırakamazdım ama Eray abiye de gönül koyma hakkım yoktu. Boğazını temizledi " Eflal nasıl böyle düşündün? Elbette yardıma ihtiyacı olanı yalnız bırakmayacağız. Dilediği kadar bizimle kalabilir. "Hevesle ona sarıldım. " Eee misafirimiz nerede? Bir tanışmak isterim. " dedi. Hemen kafamı salladım. " tabi tanıştırayım, Bige gelebilir misin ?" Birazdan kapı eşiğinde Bige ıslak saçlarıyla belirdi.

Onları tanıştırdım tanıştırmasına ama Eray abi, tuhaftı. " merhaba efendim. " dedi Bige. Bige'ye yönelip " Eray abi kalmana müsade etti canım. " dedim. Sevinçle ellerini çırptı. Ve Eray abiye dönüp " çok teşekkür ederim. " dedi. Eray abinin yüzü mü kızarmıştı? " ne demek ri- rica eterim yani ederim. Ayrıca lütfen efendim ,siz falan deme. Gerçekten gerek yok" . O kekelemiş miydi? Vay canına Ulu penguenler aşkına bu ikisini shiplemek caiz midir hocam?

***

Evet bir bölümü daha bitirdik. Nasıl gidiyor kitap? Yeni dahil olan karakterimiz nasıl? Sevdiniz umarım.Sizce Eray ve Bige nasıl olur? Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum. Teşekkürler. İyi günleeeer.