1.BÖLÜM

Merhaba,ben parla kavgalara karışan parla,sürekli canını yakan parla.Tekrardan merhaba ben parla yıldız annem ve abimle yaşayan mutlu bir kız çocuğuydum en azından bir zamanlar öyleydim.Neyse size hayatımı özetlemeden önce ve söylemek için ağzımı açmadan annemin “kalk” denen sesiyle uyandım tabiki gene okul vardı bıktırmıştı şu okul çıldırıcam “tamam anne kalktım ya”hemen yataktan kalkıp boş boş odamda göz gezindirdim dolabımda,masamda,duvardaki posterlerimde bir kaç saniye odama baktıktan sonra hemen kalkıp giyinmeye başladım ilk önce formamı,eşofmanımı,çorabımı.ceketimi giyip biraz yüzüme renk gelmesi için makyaj masam oturdum,ilk önce kapatıcı sürüp yaydım sonrasında ise rapunzel gibi olan kirpiklerime maskara sürdüm.Pembe vişne renginde olan dudak nemlendiricimi hem dudağıma Hemde yanaklarıma allık olarak uyguladım yanaklarımdaki allığı dağıttıktan sonra hemen koşup annemin ve abimin yanaklarından öpüp çıktım hemen siyah vanslarımı giyip asansörün düğmesine uzandım asansörün gelmesini beklerken. 3.katta durup kapı açıldığında kapı açıldığın beklemediğim kişi onu görmemle ani bir kalp ritim bozukluğu yaşadım ellerim titremeye başladı ve tabiki her zaman olan şey hıçkırık bu hıçkırık baş belasıydı her heyecanda her korkuda beni buluyordu bu daldığım düşüncelerden beni ayıran şey o kalın tok erkek sesi ayırdı”günaydın pek dalgın görünüyorsun” Off tabiki yorgunum sabah daha hava aydınlanmadan okula şafak operasyonu gibi ne bekliyorsun heyecanlı olmamı sinirimi atlatıp “günaydın Gökel abi biraz geç yatmıştım”abi diyorumda içim gidiyor sana be adam bir gün “abi deme lazım olur” dese üstüne atlayıp evlenme teklifi edicem adama of aman ne düşünüyorum ben sus kafam sus neyse bu düşünceleri kafamdan çıkarıp önüme boş boş bakmaya devam ettim asansör kapı açılış sesiyle hemen çıkıp çıkış kapısına doğru yürümeye başladım.

Zaten okula geç kalmıştım birde otobüs bekliyecektim aklımda saçma düşüncelerden patlayacak üzere bir ses duydum onun sesiydi Gökel’in sesi duyduğumda kalbimin pır pır ettiği ses “gel ben seni bırakayım parlacım” cımmı o bana Parlacımmı dedi abartma parla sanki

Adam çıkma teklifi etti “ya size zahmet olmasaydı”E bi zahmet olmasın beyfendi zaten aklımı başımdan alıyosunuz “ne zahmeti gel hadi ama motorla gidicez haberin olsun” en azından ona tutunucam neyse ya of”peki gökel abi” hemen motoru çalışınca arkasına atladım ve o koku,barut kokusu bu koku ben sarhoş ediyor sanki hızlıca okula ilerlerken o kadar uyudum vardı ki şuracıkta bayılabilirdim ama neyse ki okula gelmiştik hemen motordan inip Gökel’e teşekkür edip sınıfa çıktım.Sınıfa girdiğime girmediğime pişman oldum kapıyı açmamla beraber suyu yemem bir oldu bir kova dolusu su bir de gülüyorlar,mallar ve boş bulunarak yüksek derecede bağırdım,bir anda herkes sanki ilkokuldaymışız gibi çiçek oldular “gerizekâlılar” diye bağırdım hemen sınıftan çıkıp kapıyı sertçe kapattım ben bile deprem oldu sandım o derecede sertti hemen annemi aramak için çantamdan telefonumu çıkartıp annemi aramaya koyuldum rehberdeki her zamank isim “annem” şaşırdıkmı tabiki hayır telefon üç çalışta açtı “Alo,anne” bir saniye sonra cevap geldi “ne oldu gene” keyfimden aradım anne neden arıyacağım “üstüm ıslandıda kıyafet getirirmisin”

                                  ?

Islak ıslak dururken telefonumun çaldığını duydum ne annemin adını beklerken Gökel’in adını görünce ufak bir panik yaşadım telefon açtığımda hemen lafa daldı”Parlacım hadi aşağı in seni bekliyorum”of anne neden kendin getirmiyorsun ki “geliyorum” telefonu kapatıp hızlıca aşağı indim.Aşağıda duvara yaslanmış telefon bakan Gökel’i gördüm telefondan gözünü ayırıp bana kıyafetlerimi uzattı of hayır hayır elinde sutyeni nedensizce aşırı utandım “eve gidicez annen söyledi hemen giyin gel” hızlıca arkama dönüp koşmaya başladım tuvalete girip üstümü değiştirdim ve hızlıca Gökel’in yanına geldim beni süzdüğünde yutkundum ay valla şimdi bayılacağım biri beni tutsun bu yakışıklılık nedir beyefendi biraz tipsizleşin yani oha “hadi gidelim artık” bakışlarını.

Uzun süre üzerimden çekmedi cebinden anahtarı çıkartıp motoru çalıştırdığında hemen aceleyle arkasına bindim,of bu müptela olduğum koku adam arkası bi karizma yakışıklı ben ne yapacağım derken

Lan uçuyormuyum ben yoksa öldüm mü

Hemen kafamı alta eğdiğimde Gökel’in beni

Kucakladığını gördüm of ben sana zaten aşığım adam sen niye yakınlaşıyorsun “ay kusacağım galiba” hafif bir tebessümle yüzüme yaklaştı yüzümüzün arasında bir karışlık bir mesafe vardı “şimdi sana iki seçenek sunacağım” heyecanla sunacağı seçenekleri bekliyordum gözlerini kısıp konuşmaya başladı

“Ya benimle gelirsin yada üvey annen ve abiciğinle yaşarsın” her kelimeyi söylediğinde kanım dondu tüylerim diken diken oldu sanki sadece Gökel’in sesi be hızlı atan kalbimin sesi gözüm dolmaya başladığında hızlıca elimi gözüme atıp ovuşturmaya başladım.Göz yaşlarım asla durmuyordu “Yalan söyleme!” göğsüne sert bir yumruk”yalan söyleme!”bir yumruk daha

“Yalancı!”ve bir yumruk daha.Elimi sıkıca tutduğunda durdum sakinleşmeye çalıştım ama olmadı “Birde buna bak istersen”Elindeki DNA kâğıdını verdiğinde.Ellerim titreye titreye aldım kâğıdı elinden baktığımda ise annemin gerçek annem olmadığını öğrendim yanındaki babamın ismini bile umursamadım “Şimdi sen seç seni öldürmeye çalışan insanların yanındamı kalmak istiyorsun yoksa benimmi”.