Selam!

Yaklaşık bir haftadır falan uygulama hata verdiği için giremiyordum. Sizde de aynısı yaşandı mı bilmiyorum ama umudu kesmiştim. Haliyle bölüm atamamış oldum, kusura bakmayın.

Şimdi kaldığımız yerden devam!

___________

"İyide... Hani beni salıncakta sallıcaktın?" Morali bozulmuştu, belliydi ama hafif gülümsedi ve salıncaklara doğru gitti. Bende seke seke peşinden gittim ve mor salıncağa oturdum, yavaş yavaş sallamaya başladı beni. Hava esiyordu ve sallandıkça saçlarım uçuşuyordu, çok seviyordum bu hissi. Sonsuzluğa doğru uçuyormuş gibi, ruhum hafifliyordu sanki. Sol elimi açtım yana doğru açtım ve derin bir nefes alıp gülümsedim.

"Hep bunu yapıyorsun. İlk başta pek dikkat etmiyordum ama sonra farkettim ki hep sol elini açıyorsun, neden? Her seferinde düşüceksin diye ödüm kopuyor ama düşmene izin vermeyeceğini biliyorum." İzin vermezdim, evet. Düşmekten korkardım, bu yüzden ileri giderken elimi açar geriye giderkende tekrar tutunurdum.

"Kalbimdekileri özgür bırakmak için sol elimi açarım, bilmiyorum belki çok saçma ama küçükken buna inanmıştım ve alışkanlık oldu. Artık sallanırken hep aynı hareketi yapıyorum, özgürleştiriyorum, özgürleşiyorum. Salıncakta sallanmak çok hoşuma gidiyor." Anladığını belirten bir mırıltı çıkardı ve beni sallamaya devam etti.

"Annem şuanda Melekle dedikodu yaptığımızı sanıyor..." Biraz konuşmaya çalışıyordum çünkü biraz sonra gidicektim ve ne kadar fazla konuşursam o kadar iyiydi. "Sen çok edepsiz bir kızsın yanlız. Kadıncağızı kandırıyorsun baya." Şaşırmış gibi bir ifadeye bürünüp konuştum, "Aa edepsiz mi oldum şimdi? Tanımadığım ama komşumuz olduğuna inandığım bi çocuğa kek verip salıncakta sallanıcam mı demeliydim???" Çok haklı konuşmuştum maşallah bana. O da haklı olduğumu düşünüyordu kesin, kıkırdadı. Salıncağın sincirlerini yakalayıp beni durdurdu ve konuştu, "Artık eve gitmelisin pijamalı kız çünkü Melek -yani ben- eve gidip kekimi yemek istiyorum." Gülümseyip salıncaktan kalktım ve yanına gittim. "Burda yesene!" Hevesli hevesli çok mükemmel bir fikir attım ortaya ama yemedi tabii... "Beni kandırma çabaların gözlerimi yaşartıyor Özgür." Derin bir nefes verdim ve o konuşmadan hemen konuştum. "Ama ben seni görmek istiyorum!" Ve göz devirdi, bana...

"Beni zaten görüyorsun ama farkedemiyorsun, biraz olsun etrafına baksaydın tüm gün seni kestiğimi görebilirdin. Ama bir türlü göremedin ve ben bezdim. Böylelikle sana yazdım." Hayır süpürgeydin. "Baya baya sapık olduğunu itiraf ettin şuan. Banada kör dedin, kırıldım. Gidiyorum buralardan hıh!" Cidden kıçımı kıvıra kıvıra (kıvırmadım) gittim. Binaya girdim ve soluklanma ihtiyacı duydum, dantelliyi görebiliyordum karşı siteye doğru gidiyordu. O da benim gibi binaya girdi. Binaya girdi?

Çok fesat, çok fesat...

LAN BİNAYA GİRDİ!

Bişey dicem sakin mi olsak? Binaya falan, hayırdır abi?

Pınar sitesi B blok...

ANNNANI SATAYIMM!!! BİNAYA GİRDİ

Sakindik hani?

Lan kaç kişi olabilirki abicim bir blokta! Bak bulunur, bulunur bu çocuk.

Ama bulmayacağız. O kendisi gelicek, aramak yok.

Kafamdaki kargaşayla beraber asansöre bindim. Aramamakta kararlıydım, onun söylemesini istiyordum ama bir yandanda çok merak ediyordum. İçim kıpır kıpırken kqpıya geldim. Annem karşılamıştı beni, üşüdüğümü söylemişti ama üşümemiştim kendi kendine tespit yapıyordu. "Kabım nerde Özgür?" Hırkamı kapının arkasına asarken ne kabı olduğunu düşündüm. "Hangi kap anne?" Odadan çıkıp salona, yanına gittim. "Keki koyduğun kap kızım. Melekle onuda mı yediniz?" Çok komik aşkitom. Yalan makinası çalışsın. "Çok beğenmişti anne ama bitiremedik, o da yarın yerim dedi evine götürdü. Getirir yarın merak etme." Çok beğendi Melek, çok... Cevap vermeden odasına gitti, kızmazdı zaten böyle şeylere. Bende odama geçip uyumaya hazırlandım. Gelsin Jacob Elordi ile hayaller...

____________

Kabul edin uyumadan önce en az bir kere hayal kurmuşsunuzdur wüepqşpeelqleşwşellw

Bu bölüm hiç mesajlaşma yoktu??

Kara çocuk kendini ele mi veriyor acaba?

Oy atmayı unutmayalımm😽