~Maskeli bir kadın vardı bana işkence çektiriyordu. Maskeli bir kadın vardı o kadın benim annemdi.~

O kadın gerçekten benim annem miydi?

Bu nasıl olur o kadın bana işkence yaptı. Bir kadın evladına işkence yapabilirmi? Kendi istemese bile gönlü buna izin verimiydi?

~Hakancan~

O günün ardından 3 gün geçmişti onu kaçırmışlardı, ama Gökçen benim dediğimi yapmamıştı, bizi ele vermemişti. Bu kadın niye bu kadar iyi yürekli? Ben onu hakedecek ne tür bir sevap işlemiş olabilirim.

Uykusuzum, kim bilir nerde neler yapıyorlar ona? Ama onu bir bulayım ona bunu yapanları sürgün edeceğim, kim bilir ne acılar çekiyor. Hani söz vermiştim hani hiç ondan ayrılmayacaktım.

"Kahretsin! ben verdiğim sözü tutamayan aptal bir aşağılık herifim. Ona söz vermiştim, seni bırakmayacağım demiştim"

"Hakancan sakin bulacağız eminim o da bir yolunu arıyordur"

"Nasıl arıyacak o zaten yanlızdı siz onun ilk arkadaşısınız ve şuan hiç biriniz yanında değilsiniz onun, o orda tek başına"

"İlk arkadaşısınız deil ilk arkadaşıyım onunla bu örgütte ilk tanışan benim, hatırlatırım"

"Kes sesini sen yokken ben vardım 23. Yılımız"

"Ahh ne kadar bencilce 23. Yılınız ve hala arkadaşsınız vay be"

"Kapa çeneni de o çok koruduğun arkadaşını nasıl kurtarmalıyız bir düşün"

"Hakancan biraz mantıklı ol, küçükken beni deil seni kaçırmışlardı yani bir düşün sakladıkları yer nereler olabilir diye"

"Yok Ateş yok ondan başka birşey düşünemiyorum"

"Ne kadar romantiksin. Ama şuan bunun sırası deil diye düşünüyorum"

"Yürüyün gidiyoruz her yere bakıcağız ve onu bulmadan dönmeyeceğiz"

"Sonunda tanıdığım kişi geri geldi"

Ateş en az benim kadar bilinçli bir asker. Asker dediğime bakmayın burdaki herkese asker deniliyor, ancak onlar aslında sadece bu konularda iyi olan birer örgüt üyeleri.

"Nereye gidiyoruz"

"Arka koltuğa geç ben süreceğim"

Uzun bir sessizlik oldu arabayı biraz hızlı kullanmış olmalıyım varmamız uzun sürmedi. Herkes arabadan indi ancak ne kadar bakarsak bakalım bulamadık.

Duraksadım. Aklıma gelen yere Gökçeni koyma ihtimalleri yüzde 70 gibi birşeydi eğer onları iyi tanıyorsam kesinlikle oraya götürmüşlerdi.

Ya Gökçe'ne bazı gerçekleri anlattılarsa ya annesinden söz ettilerse ya işkence uyguladılarsa. Ona çok geç kaldım.

Evet sonunda varmıştık tam karşımızda kulübe ve içerisinden bağırış sesleri.

Olamaz ona ne yapmışlardı? Kapıyı sertçe açtım gördüklerim afallamamış sebep oldu morarıklar içerisinde yerde oturuyordu, yanında ise Annesi vardı. Ne bu nasıl olabilir.

~Gökçen~

Bağırmaya başladım sadece bağırdım sanırım şoka giriyorum, çok deişik bir his, sanki bilincim kapalı ama uyanığım. Kilitlenmiş bir şekilde sadece anneme "Bana bunu nasıl yaparsın hiç mi acımadın, hiç mi yüreğin sızlamadı" diye bağırıyordum. Ansızın kapı sertçe açıldı hareket edemedim koşup boynuna atlayıp "Beni kurtardın" diyemedim.

"Gökçen kendine gel yalvarırım, kahretsin çok geciktim sana üzgünüm"

Kucağına almaya çalıştı, ittirdim. Annem denen o kadına yaklaştım ve daha çok bağırdım kendimi yırttım ama yok bu o kişinin annem olduğunu değiştirmedi, yalvarırım rüya olsun.

"Çok fazla yarası var annesi yapmış olamaz dimi? Yani sonuçta çocuğu sevmese bile bu kadarını yapamaz dimi. Ateş bu çok kötü bir durum bir anne çocuğuna bu kadar da kıymaz dimi o niye bu kadar acı çekiyo kim annesinden böyle bir işkence görmüş söylesene! O bunu kaldıramaz ki"

Bayılmıştım bi tür kriz geçirdim sanırım uyanmam uzun sürmüştü

"Günaydın güzelim, nasıl hissediyorsun"

Valla inan bana saymakla bitmez iğrenç, annesi tarafından terk edinmiş zalim, annesinin bile kolayca kıyabildiği bir kadın, ufacık yaşta annesinin sattığı bir kız, daha da sayabilirim mesela hiç ailesi olmamış bir yanlız, arkadaşı olmayan, ve en iğrenci, en yakın arkadaşına ihanet eden biri ...