Sustum konuşmadım. Annem beni siz kurtarmadan önce kırbaçladı hatta morarmayan yerimi bırakmadı, diyemedim. Bir anne nasıl kızına böyle bir şey yapabilir.

"Yapma böyle o kadın senin annen deil, yalan söylüyor"

"Evet, artık annem deil zaten unuttum gitti üzülecek birşey yok ki bunda zaten beni sevmiyordu, şaşırmadım."

"Yapma böyle ben senin içinden geçenleri biliyorum"

"Bilme, bak ben unutuyorum o yüzden sende kafana takma olur mu. En azından benim için." Ateş lafa girdi.

"Günaydın uykucu güzeli" "Sakın, sakın birdaha o kelimeyi kullanma" "Neden? Öylesin ama" "İşte sorgulamayı bırak Ateş" "Seni kırdığımda kendimi çok kötü hissediyorum, özür dilerim mavişim" "Özür dilemene gerek yok, kusura bakma ben biraz sinirliydim. Biraz yanlız kalmak istiyorum"

Beni ikilemeden ikisi de çıkmıştı. Ateşin dediği lakap kaçırıldığımda annemin bana ilk ve son dediği iyi bir lakap dı. O da zaten sonrasında işkence çektirerek bu lakabın karşılığını vermişti.

"Yemek yazır hadi gel güzelim karnını doyurmalısın"

"Üstümü değiştirip geliyorum"

Üstüme bol bir beyaz sade kazak üstünde ise minik kırmızı kalp deseni vardı, altıma ise beyaz bir etek giymiştim ve sonra ise yavaş adımlarla asansörden aşağı indim.

"Allahım gözümü alamıyorum rüyadamıyım" Ateşin bu sözüne Kıvılcım sinirlenmiş olmalı ki sinirli bir şekilde ona çıkıştı. "Senin bu iltifatların ne zaman biticek Ateş" "Gökçen ne zaman bu kadar güzel olmazsa o zaman. Aaa yoksa çok mu kıskandın" "Hayır, merak ettim. Gökçen yanlış anlama sen zaten hep güzelsin ama o böyle diyince işte napim sinirim bozuluyo sonra Hakancan'dan dayak yiyince gelip bana şikayet ediyor" Hakancan ile Ateş aynı anda "Bu kadar ayrıntıya inmene gerek yoktu" dedi biz ise aynı anda güldük. Gine güzel bir yemek ve güzel bir sohbet vardı onlar bana hem arkadaş hem aile gibi yaklaşıyorlardı.

"Eee Gökçen seni kaçırdıklarında ne yaptın veya onlar sana ne yaptı?" Derya'nın bu sesiyle herkes susmuştu ve tekrar konuştu."Duyduğuma göre maskeli kadın annenmiş"Sinirlerime hakim olamayıp masaya vurdum. "Derya tek kelime dahi edersen sonuçlarından ben sorumlu deilim, sende sakin ol güzelim bu kadar sinirlenme" Nasıl sinirlenmiyeyim o kız gine aynı konuyu açmıştı."Evet ama birdaha o kadına annem demezsen sevinirim." Sakinn ol Gökçen sakın kalmalısın kızım. Bir andan da içimden kendimi sakinleştiriyordum" Üzülmediğine sevindim bende şimdi bu dayanamaz diye üzülüyordum, ama korkma biz senin arkadaşında oluruz ailende, başka bir konudada sıkıntın yok zaten. Ay pardon zaten başka sıkıntı kalmadı ki"Sakin ol Gökçen "Sen karışmasan mı diyorum ne dersin bu konular seni alakadar etmez bence" Sinirlendim ve koşarak odama çıkıp kapıyı kitledim ardından zaten ağlamama engel olamadım "Gökçen aç kapıyı lütden" herkes bana sesleniyordu ancak ben seslerini çok boğuk duyuyordum yavaş yavaş başım dönmeye başladı "Güzelim kapıyı açar mısın birdaha böyle birşey olmıyacak." En son duyduğum şey Ateşin bağırmasıydı."Gökçen aç kapıyı sana birşey olursa napıcaz. Gökçen sesim geliyormu, yalvarırım aç Gökçen bayılacaksın şimdi. Geri çekilin" Tekmeler yağdırıyorlardı ama bir faydası yoktu açılmıyordu. En son Hakancan kapıyı zorlayınca açıldı ve beni hızlıca götürdü.