"Kim yaptı bunu?"

"Noldu savunmasız mısınız yoksa?"

"Bizim savunmasız olduğumuz nerde görünmüş silah yoksa bilek gücü diye bir şey var"

"Gökçen hiç öyle demiyor ama"

"Ben sandığınızdan daha güçlüyüm ayrıca güç yoksa zeka diye birşey var"

"Hiç deişmemişsin herşeye cevabın var"

"Beni tanıyormuş gibi konuşmayı bırak artık"

Benle konuşan adamın arkasında ise o maskeli kadın vardı. Bu maskenin sebebi neydi acaba?

Hiç vakit kaybetmeden bileğinin gücüne inanıp onlarla dövüşmeye başladılar aslında o dövüşmekten çok beni koruyordu, daha bir tekme bile atamıyordum. Silah konusunda iyiyimdir fakat dövüşte iyi olduğum söylenemez.

Başımı çevirip Ateş'e baktıp ve sonra ise üzerine tutulan kurşunu gördüm, onu vurmalarına izin veremezdim o da en az Hakancan kadar bilinçliydi, nasıl görmez böyle birşeyi.

Hızlıca koşarak onu kenara fırlattım o sırada yerimden hareket etmeme engel olan kurşun bedenimle buluştu. Hayır kurtulamadı kurtulmayı planlıyordum ama yapamadım o yerden henüz kalkmamışken biri beni sırtına alıp götürdü sonrasını zaten bilmiyorum.

                           ♡

Uyandığımda tenime titretme getiren soğuk bir odadaydım burası neresiydi, o beni sırtına alan kişi kimdi ve beni nasıl farketmediler.

Büyük ihtimalle herkes savaşta olduğu için beni farketmemişlerdi, acaba kayıbımız varmıydı örgütteki herkes çok sıcak kanlı, birisinin bile ölmesine dayanamam.

"Bakıyorumda uyanmış uykucu güzeli"

Ne uykucu güzeli mi ne diyor bunlar ve kim diyor

"Kimsiniz"

"Özlemişsindir diye düşünüyorum"

"Burdan kurtulacağım ve sizde göreceksiniz hemde heryeri ateş altında bırakarak"

"Söz verme sen gine de, şimdi bunu yapmadan ölürsün falan boşvere ümitlenmiş olursun sonra"

"İşkence odasına gönderin"

"Ne"

"Seni niye kaçırdık sanıyorsun. Maskeli kadını takip et o gerekeni yapıcak"

İşkence odasına götürdüler her ne kadar çırpınırsam çırpınayım ellerinden kurtulamadım kim bilir ne yapacaklardı.

Ellerim iplerle tavana bağlı ayaklarım zinciriydi karşımda ise nedenini anlamadığım fakat içimi titreten maskeli kadın, bu kadında beni rahatsız eden birşeyler vardı.

Elinde ip vardı ne yani beni mi kırbaçlıyacaktı zaten 2 gündür aç kalmam yetmezmiş gibi bir de işkence eklendi burdan kaçmanın bir yolunu bulmalıyım yoksa ölme sebebim bu bina olacaktı bu bina dediğime bakmayın küçük birşey buraya beni işkence çektirmek için getiriyorlardı maskeli kadına güvenleri ne kadar fazlaysa sadece o ve ben vardım. Bu kadına bu kadar fazla güvenmelerinin nedeni neydi acaba.

"Hazır mısın küçük kız bunu sana yapmayada bilirim aslında ama sevdiğim bir iş ne yapım elimde deil"

Ne bu ses, bu ses bana çok tanıdık geliyor ama tanımıyorum

"Masken neden var"

"Çirkinim diye"

"Yemezler"

"Hesap vercek olan ben deil sensin, serbest kalabilmenin bir yolu var aslında"

Sustum çünkü ne olacağını tahmin ediyorum

"Tahmin ediyorum ve hayır asla böyle bir şey yapmam, ben onlara ihanet etmem"

"Bunu onun gazetesini yapmadan önce düşüncektin"

"S-sen bunu nerden biliyorsun"

"Bu hacker a göre gayet kolay bir iş"

"Ben o haberi bilmeden yaptım Burdan çıkınca sizinde haberinizi yapacağım mahvolacaksınız"

"Soracağın yok ama ben söyliyeyim gine de, Hakancan nerde? Bak, o senden daha kuvvetli ve güçlü yerini söyle senin yerine onu alsınlar o dayanabilir ama sen dayanamazsın, ben seni tanıyorum kaldıramazsın bunu"

"Ne! tanıyormusun, eğer tanısaydın bu işden vazgeçmeyeceğimi bilirdin ben onu satacak kadar aptal bir kadın deilim"

"O zaman olacaklardan be sorumlu deilim"

Demesinye kırbacı sırtıma indirmesi bir oldu. Ne yani az önce ki şey duygu sömürgüsümüydü.

İnlemem duvarlardan çarpıp tekrar kulaklarımı buluyordu canım acısa bile onlara asla birşey söylemeyecektim.

~3 gün önce~

Savaşımız için herşey hazırdı.

"Beni iyi dinleyin büyük ihtimalle içimizden birini kaçırıp yerimizi öğrenmek isteyecekler eğer böyle bir fırsat sunarlarsa kabul edin çünkü siz orda tek olacaksınız fakat eğer yerimizi söylerseniz buraya gelecekler ve biz de savaşacağız o yüzden teklif sunarlarsa kabul edin anlaştık mı"

"Emredersiniz komutanım"

Herkes bunu söylerken ben susmustum Hakancan'a birkere daha ihanet edemezdim.

"Sen de öyle Gökçen"

"Tamam"

Asla öyle birşey yapmıyacağım

~Şimdi ki zaman~

O işkencelere devam ederken izlemekten başka birşey yapmıyordum o ise beni konuşturmakta ısrarcıydı

"Konuşmıyacakmısın? Sen bilirsin yarın devam edicem bende"

Heryerim de morluklar vardı daha ilk günden morarmayan yerim kalmamıştı

Kim bilir son halim nasıl olacaktı.

Bu düşüncelerden sıyrılayım derken aklımda ki yeni fikirle mutluluğumu saklayamadım

Bir taşta iki kuş vuracaktım. O beni çözerken ani hareketle tekmeyi indirecektim ve sonra maskesini açıcaktım.

Böylece hem kimliğini ortaya çıkıcam hem de kaçacaktım.

Ayağımı çözmeye başladı bende o sıra da nasıl tekme atacağımı düşünüyordum ki açmış bile o anın şokuyla öyle bir tekme indirimli yere yapıştı ama bayılmamıştı her an kalkabilirdi ani bir hareketle maskesini açtım.

Maskeli kadın bana çok işkence çektirmişti.

Maskesini açtığımda o görüntü beni şoka uğratmıştı.

O maskeli kadın benim Annemdi.

B-bu gerçekmiydi olamazdı deilmi, O-o maskeli kadın yutkundum, benim Annemdi. Bana onca işkence çektiren öz mü öz annemdi.

"Benden bu kadar mı çok nefret ediyordun gerçekten"