Herkese selam bayadır bölüm atmadığım için üzgünüm kusura bakmayın sizi bölümsüz bıraktığım için😔

🫧🫧🫧

1 yıl sonra...

​​​geçen bir yılda herşey çok hızlı gerçekleşmişti barlasla evlenmiştik evet yanlış duymadınız 4 ay önce evlendik , herkes artık beni aileden görüyordu nupelda hanımla aramız ne kadar soğuk olsada bana karşı ısındığını biliyordum , şuanda da kendi evimizde hala uyuyan kocamı izliyordum beni kendisine çok iyi bağlamıştı bir saniye bile yanından ayrılmak istemiyordum artık bu bir yıl içerisinde tam 4 kez babamla karşılaşmıştık perişan bir haldeydi ama bu benim gram umrumda bile değildi

Kaç kez yanıma gelmek istedi beni götürmek istedi , parayı görünce hemen canım kızı olmuştum ama geçmişin yarası büyüktü o canım kızım lafları bana çok yabancıydı duymak bile rahatsız ediyordu

Yataktan kalkıp balkona çıktım ve etrafı izlemeye başladım Ankara'da iki katlı güzel sade bir evimiz vardı fazla abartılı değildi tam yerli yerindeydi ve en önemlisi ise huzur doluydu burası üniversteye evden devam ediyordum saolsun barlas okulum için herşeyi eksiksiz yerine getiriyordu bazen düşünüyordum barlas hayatıma girmese ne olacaktı başıma neler gelecekti acaba

"Havinim" diyip arkamdan sarılan bedene dönüp yanağına küçük bir öpücük bıraktım "günaydın kocam bey" yüzüme sırıtarak bakıp "günaydın hatun" diyip daha çok sarılmıştı "hadi kahvaltıya inelim " "dışarıda yapalım bence hadi hazırlan " "tamamm" diyip hızla odaya geri girdim üzerime siyah kot şort ve barlasın beyaz bir tişörtünü giydim kısa saçlarımı taradım ve hazırdım çok fazla süslenmeme gerek yoktu zaten sadece kahvaltıya gidiyorduk

"Barlas ben hazırım gidelim hadi" merdivenlerden inip salona barlasın yanına geçtim üzerimi süzüp yüzüme baktı "hatun biliyorsun şort sevmediğimi inat olsun diyemi giyiyorsun valla gider hepsini söpe doldururum" inanmaz gözlerle bakıp "öyle demek madem sevmiyorsun sen giymezsin ben seviyorum ve giyiyorum kocam bey lütfen itiraz istemiyorum" "emriniz olur " diye sıkıntılı bir nefes verdi ve evden çıktık arabaya binip sessiz bir yolculuğun ardından işlek bir yerde durup masalardan birisine oturduk "serpme kahvaltı ile donat masayı " "peki efendim"

"Eee kocam bey bugün ne yapıyoruz" "valla havinim bu günümü seninle geçirmeyi çok isterdim ama şirketdeki işleri fazla aksatıyorum bütün günüm orda geçicek" onaylar bir şekilde kafamı sallayıp "peki anladım , kendini çok yorma olur mu " "merak etme yormam " dediği sırada masaya kahvaltılıklarla dolmaya başlamıştı bile "hadi ye bakalım"

Kahvaltı bittikden sonra barlas beni eve bırakıp şirkete gitmişti o sırada da evde sıkıldığım için barlasla gittiğimiz spor salonunda tanıştığım merve yi aradım aramız baya iyiydi beni geri çevirmeden yarım saat sonra gelmişti "selam" " hoş geldin merve " başıyla onaylar gibi yapıp içeri geçti " ee napıyorsun nasıl gidiyor evlilik falan" " güzel hele de barlas gibi birsiyle mükemmel gidiyor sen nasılsın nasıl gidiyor burakla nasılsınız". Derin bir iç çekip önüne döndü "noldu neden birden modun düştü kötü bir şey mi oldu" elleri ile oynayıp tekrar yüzüme baktı "biz burakla ayrıldık yani daha doğrusu o benden ayrıldı " şok olmuş bir şekilde merve yi dinliyordum harika giden bir ilişkileri vardı ne olmuştu ki birden bire " niye noldu neden "

"Ya ben geçen gün kafa dağıtmak için bi clup a gittim biraz eğleniyim diye buraka haber vermeyi unutmuşum neyse işte buda beni merak edip telefonumun konumundan benim olduğum yere gelmiş benimde kafa güzel tabi gittim birisine yapıştım burakta bunu gördü tabi" "ondan sonra işte onu aldattığımı düşünüyo ama gerçekten benim kötü bir niyetim yoktuki ben hala buraka aşığım ama şuan yüzüme bile bakmıyor" ağzım bi karış açık kalmıştı resmen

"Eee şimdi ne olcak" "bilmiyorum" derin bir iç çekip kafasını yukarı kaldırdı o an gelen mide bulantısı ile birlikte oturduğum yerden koşar adımlarla tuvalete koştum "havin noldu havin" lavaboya kusarken başım ani bir şekilde dönmeye başlamıştı ama hemen gećmişti "havin iyi misin ses ver " elimi yüzümü yıkayıp banyodan çıktım merve kapıda endişeli bir şekilde bakarken "iyiyim merak etme bi an midem bulandı sadece arada geliyorlar bana" "emin misin yüzünün rengi atmış resmen dokrara gidelim biz en iyisi ha ne dersin hadi hazılan" "yok gerçekten iyiyim merak etme " diyip salona geçtim hemen arkamdan da geldi

Bana hala endişeli bakışlar atıyordu "merve gerçekten iyiyim ya sorun yok". "sen öyle diyosan peki " bir kaç saat daha yanımda durduktan sonra merve de evine gitmişti tekrar yalnız kalmıştım saat şuan 17.48 di barlası arasam iyi olurdu en azından ne zaman geliceğini öğrenirdim telefonumu alıp aramaya başladım. Kocam bey aranıyor...

"Alo efendim " "alo efendim mi hani hatunuma havinime noldu barlas doğruyu söyle beni aldatıyor musun" "hayır tabikide ne diyosun sen havin". "Ne diyosun sen havin bi terslemelerde var maşallah". " Karıcığım iyi misin". Diyince bir yumuşama geldi yüzüme. "İyiyim kocam sen nasılsın şirket demisin hala diye sorcaktım ". " Evet aşkım gece anca gelirim sen beni bekleme tamam mı" " seni veklemeyip ne yapıcam barlas neyse ben seni oyalamıyım daha fazla öpüyorum çok " diyip kapattım.

Acaba yanına gitsem ne olabilirdiki jiç bir şey olmazdı yani evet evet olmazdı ama elim boş gitmem hiç olmazdı şimdi dün akşam yaptığım kekten bir kaba koyup çantama attım en azından kek götürebilirdim sonuçta kendi ellerimle yapmıştım

Evden çıkıp şirkete gitmem 1 saat sürmüştü ve sonunda gelmiştim kimse sen kimsin diye miyordu çünkü zaten burdaki herkes şirketin sahibinin karısı olduğumu biliyordu hava atmak gini bir amacım yoktu ve aslada olmadı ama böyle bir hizmet görmek insanı mutlu ediyordu hemen asansöre binip iniceğim katın numarasına bastım o sırada da koşarak biraya gelen çalışanı görünce asansörü durdurdum "ayyh çekil be" diyip bindi ve oda tuşa bastı "pardon da yetişin diye durduran benim teşekkür etmek bu kadar zor olmamalı" "ay görende dü yadaki en büyük iyiliği yaptın sancak ha neyse senle uğraşamam barlas beyciğime güzel görünmeliyim " o an beynime kan sıçramıştı işte "sen beni tanımıyosun herhalde ama ben tanıtıyım " elimdeki yüzüğü gösterip "ben o barlas beyciğinin karısıyım" dediğim sırada şok olmuş bir şekilde bakıyordu "n-nasıl barlas bey ne zaman evlendiki" "bu seni alakadar etmez ve seni şirketden attırmam iki saniyemi almaz canım barlasa en fazla üç metre yakın olabilirsin o bile fazla ama hadi neyse" diyip asansörden indim

Barlasın odasının önünde durup kapıyı tıklrattım.ama içerden ses gelmemişti içeri girdiğinde oda boştu koltuğa oturup çantamı sehbaya bıraktım içeri giren sekretere bakıp " barlas nerde acaba " diye sordum "efendim barlas bey 2 saat önce şirketden çıktı " "peki çıkabilirsin" diyip tekrar elime telefonumu aldım

Kocam bey aranıyor...

"Alo hatunum bişey mi oldu". "Yok hayır bişey olmadı canım ne yapıyorsun". "havinim yarım saat önce dedim ya şirketdeyim diye çalışıyorum" "hmm tamam" "Havin bi sıkıntı mı var " evet var barlas ben senin odamdayım ama sen yoksun "yok öylesine aradım" "tamam hayatım öpüyorum"

Nerdeydi bu adam bana niye yalan söylüyordu

🫧🫧🫧

Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir bölümü birkaç bölüm sonra final yapmayı düşünüyorum bu aralar fazla yoğunum. Yazamıyorum zaten oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen hikaye hakkında tam düşünceleriniz çok önemli🫶🏻

​​​​​

​​​

​​​​​​