35.Bölüm

🫧🫧🫧

gözlerimi açmaya çalıştım ama bağlıydı ellerimi haraket ettirmeye çalıştım ellerimde bağlıydı rahatsız bir sandalyede oturuyordum neredeydim ben burası neresiydi daha önemlisi yağmur ve asmin nerdeydi yerimde kıpırdandıkça sıkı bağlanmış ellerim daha da acıyordu

"heyy" en azından ağzım bağlı değildi

bir anda duvarın ardından gelen yere devrilme sesi ile irkildim burda olmam doğru değildi barlasın yanına gitmeliydim

sonra diğer duvardan da sesler gelmeye başladı iyice korkmaya başlıyordum ama ben Havin Arsal dım Barlas Arsal ın karısı kimseden korkmamam gerektiğini öğrenmiştim kapı açılma sesi ve yağlanmamış menteşelerinin gıcırtıları odada yankılandı Sırtımı dikleştirip karşı tarafın konuşmasını bekledim

" sonunda karşı karşıya tanışma vaktimiz geldi ha havin " sessiz kaldım kim olduğunu bilmiyordum yada görmediğim için anlamıyordum taki gözlerimdeki bandı çıkarana kadar bu adamı görmüştüm siması çok tanıdık geliyordu sanki her gittiğim yerde bu yüzü görüyordum ama tanımıyordum

" sen kimsin " sesimi oldukça soğuk çıkmasına önem göstermeye çalışıyordum salakça bir gülüş kaçtı dudaklarının arasından " güzel soru ben kimim " gözlerimi devirip " reklam yapma dayı " bu sefer gülüşüne sahip çıkamayıp kahkaha atmıştı " ne ters şeysin sen öyle ya " bir daha güldü ve aniden ciddileşti " ben senin o kocan olacak şerefsizin-" diyorduki kestim " kocam hakkında düzgün konuş "

" yaşamın tamamen benim elimde biliyorsun dimi " dedi küçümser bir şekilde

" kafama silah dayasan bile barlas a karşı yanlış yapmana izin vermem " inanamayan gözlerle bakarken " barlasın kaçıncı sürtüğüsün acaba 1 milyon "iğrenk kahkahasını atmaya devam ediyordu

yan duvardan bir ses daha geldi

" duvarlardan neden sesler geliyor biliyor musun " dedi etrafımda dönerken "ilgilenmiyorum" düşünceli bir ses çıkardı

" bence ilgilenmelisin " kapının yanına geçip prizin yanındaki tuşa bastı ve duvarlardaki perdeler kalktı sağ tarafımda asminin olduğu bir oda sol tarafımda ise yağmurun olduğu oda vardı onlarda burdaydı ama neden yağmura baktıktan sonra asmine tekrar yüzümü döndürmüştüm ki manzara karşısında buz kesmiştim kanlar içinde kalmıştı " ne yaptınız ona " sinirden yerimde duramıyor bağırmak bile rahat vermiyordu

güldü " kusura bakma arkadaşını seninle karıştırdık ama merak etme çok bişey olmadı sadece gözüne birkaç damla kezzap damlatıldı ha bide bizimkiler kızı biraz hırpaladı ama sorun yok yaşıyo hala "

sözyledikleri ile dondum şaka yapmıyorum gerçektende bulunduğum yere çivilendim daha yeni tekrardan bir araya gelmişken acı çekmeyi hak etmiyordu ve bu acıyı benim yüzümden çekiyordu , çekiyorlardı

" sana bir spoiler veriyim mi bir saat sonrası için falan yandaki arkadaşına ne yapıldıysa daha acısı sana yapılacak daha ağır işkencelere mağruz kalıcaksın aynısı bu güzel arkaşın içinde hala uyanamadı prenses " kendimi toparlamam lazımdı bitik düşemezdim daha şimdiden

"barlas buraya gelicek ve seni geberticek bunu biliyorsun demi "

" barlas buraya gelemiycek çünkü biz Moskova dayız güzelim rusyanın başkenti yani bunu bilmiycek gibi cahil değilsindir şayet bu güzel yüz bir o kadar da zeki duruyor biliyor musun üzülüyorum aslında çünkü belkide bu güzelim yüzün paramparça olacak "

eliyle yanağımı okşuyorduki kafamı yana yatırdım bu sefer çenemi kavrayıp yüzümü kendine çekince yüzüne türümdüm sinirlenmişti sinirlenmeli miydi hiçbir fikrim yoktu bana ne yapıcaklar işgence evet yandaki odada benim yüzümden zara gören asminin acı içindeki çığlıkları kulaklarımı acıtıyordu benim yüzümdendi benim yüzümden zarar görüyor görüceklerdi

" seni küçük ucube " diyerek elini geri çekti kapıya doğru yürüyüp bana son kez bir gülüş atıp her kimle konuşuyorsa "başlayın diye emir verdi

Yazar'dan...

içeri giren 4 adam o gün boyunca havine işgence etmişlerdi tırnaklarını kelpetenle çekmiş , vicuduna elektrik li sandalye ye oturtmuşlardı bazı yerlerini yakmış vicudunda kalıcı izler bırakmışlardı kezzapla parmaklarının uçlarını eritmişlerdi karnına üst üstüne tekmeler yemişti kolunu kırmışlardı o gün havin bir an önce ölmek istemişti ama hiçbir zaman barlasa olan sözünü tutmamazlık yapmamıştı o gece havin birçok işkence görmüştü ama bir kez olsun kimsenin karşısında boynunu eğmemişti parmağındaki alyansını almak istemişlerdi ama hiçbir güç o parmağa birşey yapamazdı ne olursa olsun havin buna da izin vermemişti gece yarısına geldiğinde bir köşeye atmış ve odadan çıkmıştı adamların hepsi havinin ağır derecede kanaması vardı karnındaki minik canlının son canınıda almışlardı hemde daha anne babasının ondan haberi olmadan ellerinden gitmişti

o gün asmin ve yağmurda daha hafif da olsa işkenceler görmüşlerdi ama havin ölüyordu barlaslar adamlarını dört bir yana salmıştı ülkeyi aramışlardı Türkiye Cumhuriyeti içersinde değillerdi uzun araştırmalar sonucunda sadece Rusya ya gittiklerini öğrenebilmişti o gün en çokta barlas için ölüm günüydü yine hatalı kendisi gibi görüyordu havini korumalar olmadan dışarı göndermek tamamen aptallıktı başka bir açıklaması olamazdı sevdiği düşman cephesindeydi ona ne yapmışlardı bilmiyordu nereye götürdüler ne yapıyorlar bilmiyordu düşündükçe deliriyordu elinden hiçbirşeyin gelmediğini anladıkça kendine olan öfkesi artıyordu içindeki ateş harlandıkça harlanıyordu söndürülemezdi aynı şekilde berk te havin ve yağmur için olan endişesi ne halde olduklarını bilmemenin öfkesi vardı asmini daha tanımıyorlardı ama barlas , berk ve mert üçününde. Üç kişiyi düşündükleri biliniyordu ama üçüde üç farklı kızdan birisi için daha da endişeliydi

🫧🫧🫧

içimdeki psikopat diyo detaylı anlat ellerim diyo nau nau detaylı anlatmaya üşendiğim için bi tık daha az geldi neyse güzel olmuştur inşallah oy+yorum arkadaşlar

yorummmmm🍫🍫🍫