Geçmişten, nekadar kaçarsan kaç unutmaya çalış bir şekilde dönüp dolaşıp seni bulur. Geçmiş bizi asla bırakmaz, unutsak dahi bırakmaz, çıkıp geri gelir bir anda.

Geçmişin kokusu asla geçmezdi. Bunu herkes bilirdi,

Kendime geldiğimde bir minübüsteydim birinin kucağında. Gözlerimi daha fazla açmaya çalıştım ama olmuyordu, göz kapaklarımda ve üstümde ölümün yorgunluğu vardı. "yavaş yavaş uyanıyor" sesler vardı iki kişiler di karşılıklı konuşuyorlardı " uyanmaz birzdan tekradan kendinden geçer" diye konuştu diğeri , ikinci konuşanın kalın bir ses tonu vardı. "hatırlarmı sence" bu ilk konuşandı "hatırlamaz"ikinci konuşanın sesi net ve kendinden emindi. Saçlarımda elini hissettim, saçlarımı okşuyordu, uyku beni kendine çekiyordu uykuya teslim olmamak için direndim ama son hatırladığım, "seninle tekrardan görüşücez asi kadın" sözleridi...

Yavaş yavaş kendime geliyordum "uyanıyor salih" bu ses Murat'a aitti ."Nil abicim Nil" salihin endişeli sesi kulaklarımdan yankılanıyordu. "su"zorlukla konuşa bilmiştim. Salih bana hemen sürahiden su doldurup verdi bir ,iki yudum içtikten sonra "neler oldu hastanede ne işimiz var?, " diye sordum güçlükle "seni bulduğumuz da buradaydın Nil" . "Nasıl ben ben en son" öncesini hatırlamaya çalışıyordum ama zihinim buna engel oluyordu. kısık, kısık sesler vardı ama gerisi yoktu "doktor hatırlamayacağını söyledi Nil beyin travması geçirmissin"

Bir şeyler oluyordu ama ne "nil ne oldu hatırlayabildiğin kadar anlat " Salih merak doluydu, olanları anlatamazdım çünkü tek bir hatırladığım vardı oda kafamdan gelen kandı. "bir şey hatırlamıyorum sadece kaçmaya çalıştığımda bomba atılması ve onun etkisiyle düşmem" dedim ama dediklerimden eminmiyim bilmiyorum ama emin olduğum tek şey var vanilya ile karışık sigara kokusu ,bu koku çok tanıdık, geçmişin kokusu ...

İstanbul 2019

​​​​Ağustos ayı kendini yavaştan gösteriyordu, hafif hafif yağan yağmuru ve esen rüzgarı kışın habercisiydi.

Onları görmeye gitmiştim ama yaru yolda geri dönüp yağan yağmurun altında yürümeye başlamıştım. Kendimi deniz kenarında bulmuştum, boş bir bankta oturup öfkeli denizi izlemeye başladım. "Burdasın herzaman ki gibi" oydu vanilya kokusuyla karışmış buram buram kokan sigara kokusundan tanışmıştım onu. "Galiba" diye konuştum "yüzünü merak ediyorum bir gün göreceğim sen istesende istemesende" diye tekrardan konuştum "emin ol asi kadın o günü büyük bir hayranlıkla bekleyeceğim".

"Git bizden ne iki dost olur nede iki" cümlemi tamamlamama izin vermedi "Bir gün sana hatırlayacağım asi kadı, seni görmeyi dört gözle bekliyeceğim" dedi ve gitti oda herkes gibi, onu unutmayacağımı biliyordum sesini unutsam bile, kokusunu asla unutmazdım. Arkasından ona baktım ve " bende gölge bende" dedim ve oradan ayrıldım.

Merhaba Ateş böcekleri sizce bu gizli kişi kim fikirlerinizi yorumlarda belirtin

Sizi seviyorum!!!