Bazen bir hiçlikte gidip gelirsin, o hiçlikte ölmekmi istiyorsun yoksa yaşamak mı işte buna karar vermek zor.

Bazen bazı gerçekler insanlara zarar veriyormuş , sarrafın yanında ayrılmıştım tek kalmaya ihtiyacım vardı ve kendi evime gelmiştim.

Telefonum çalıyordu dörtkez çalmıştı ve beşinci de açmıştım "alo" demiştim sadece "nerdesin sen arıyorum arıyorum açımıyorsun" salihti sesi endişeliyidi " yalnız kalmak istiyorum sadece"dedim bıkkınlıkla "Nil söyle yerini geleyim yanına, tamam yalnızmı kalmak istiyorsun sesimi çıkartmam ama lütfen söyle" dedi Salih. Derin bir nefes aldım"tamam gel benim evdeyim" dedim telefon hoparlördaydı tam konuşacakken içeri el bombası attıldı ayaklarımın dibine gelmişti sesli bir şekilde küfür ederek kaçmaya çalıştım ama çok fazla uzaklaşamadım "nil Nil ne oluyor orda iyimisn" salihti ona cevap veremedim kafam allak bullak olmuştu içeriye adamlar gitmişti kalabalıklardı, kendimi savunmya çalıştım ama bombanın bende bıraktığı etkiyle nafileydi.

Silah kabzasıyla enseme vurdular ve tek duyduğum ses salihin bağırışları ve telefonun kırılma sesiydi.

                              ...

Kendime geldiğimde boş bir odadaydım sandelyeye bağlamışlardı beni ,bombanın etkisinden dolayı kafam zonkluyordu ama neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordum,ellerimi çözmeye çalışırken kapı açıldı ve içeri bir kaç adam girdi "vayy sevgili misafirimiz uyanmış" gözlerimi kısarak konuşan kişiye baktım "kimsin sen" dedim "kurtardığın sevgilinin düşmanıyım diyelim" sözlerini garipsedim ve alayla "sevgilimi kafanmı güzel lan senin" diye konuştum "yok değil ama senin kafan güzel nasıl diye sorucaksan uyuşturucu verdim sana" diye konuştu ama bilmediği bir şey vardı sarraf bana bunun eğitimini yıllar önce vermişti "komik şey seni" onunla dalga geçiyordum " neyse sıktı artık söyle bakalım güzellik çelik nerede " anlaşılan neden kaçırıldığımızı öğrendik,tam konuşacakken içeri başka bir adam girdi "efendim çelik geldi"diye konuştu "bak sevgilin kokunu alıp hemen ayağıma geldi"dedi ve çıktı içeride bir adamını bırakmıştı .

Kazağımin içinden elimle küçük bıçağı çıkarıp ipleri kesmeye başladım.Ellerimi çözmüştüm "pişt" içerdeki adama seslendim bakışlarını bana çevirdi "lavabom geldi" dedim "hayır yasak" diye konuştu "ne yani altımamı edeyim tabi etrafın çiş kokmasını istiyorsan orası kafi" cümlemle bana baktı ve ayaklarımı çözmeye başladı,ayaklarımdaki iplerden kurtulduğm gibi ayağımla adama tekme vurdum geri sendeledi, sandalyeden hızla kalkarak üstüne atladım ve bıçağı boğazına geçirdim.

Üstünden kalkıp kapıyı temkinli bir şekilde açtım ve tedbirli şekilde burdan çıkmaya çalışıyordum, ileride bana doğru gelen iki adam vardı silahlarını çekmişlerdi kendimi hemen duvara yasladım ateş ediyorlardı diğer öldürdüğüm korumanın silahının tetiğini çekip onlara ateş ettim ama sayıları gittikçe artıyordu ve mermimde bitmek üzereydi, son kurşunla birinin kafasına sıktım.

Ne yapabilceğimi düşünüyordum etrafa bakınıyordum ve gözüme havalandırma takıldı hemen ona yaklaşıp bıçağımla paslanmış vidalarını çözmeye başladım,son vidayı da çıkarmıştım tam içine gireceğim sırada bomba patladı onun etksiyle sırt üstü düştüm ve tek hatırladığım kafamın hizasında olan koyu kırmızı kandı.