1.BÖLÜM GİRİŞ

Hoş geldiniz en başta bu kitabımın ikinci güncelenmesi,güncelemeden önce okuyan kişilerin yeniden okumasının tafsiye ederim iyi okumalar.

karanlık,ısız ve kimsesiz bir boşluğun içinde yanıp tutuşan ama gittikçe artan bir atteş gibidir yalnızlık hisi .Sanki ben de bu atteşte yanmayı bekliyen bir vezirim.Yalnız,sevgisiz,çağresiz.Ben bu değilim bir olumsuzluk karşısında boynumu eğip yoluma devam edicem ben bu değilim ve asla da olmıyacağımm...

1 YIL ÖNCE

Clasic bir öğlen idi ,"ahh geç kaldım." hızlı bir şekilde giyinip babam ile birkaç evrak işini haletmem gerekiyordu .Üzerime siyah v yaka bir uzun kolu bir tişort ve altıma da siyah keten pantolon giyerek evden ayrıldım. Babam ile işlerimizi halettik eve doğru yola koyulmuştuk,-bir silah sesi ve çığlıklar. Ahhh babamm babamm vurulmuştu . Kar maskeli bir adam ateş etmişti .Aramızda yirmi otuz metre vardı .. "Babaaa yardımm edinnnn..." insanlar 112 yi arıyor ve başımızda bir kalabalık oluştu .Ceketimi çıkarıp kalbine bastırıyordum.Beş dakika içerisinde ambulans geldi ama nabızı neredeyse hiç atmıyordu hemen hastaneye gelmiştik.

4 SAAT SONRA

Annem ve kardeşim gelmişti .Olayın şokunu daha atlatamamıştık ailecek .İfade için karakola çağırmışlardı gittim ve İfademde olayları teker teker anlatıktan sonra hastaneye gitim herkes hüzünlü ve ağlamaklıydı onların söylemeye dili varmadı ben inanamadım ama ben inanmak zorundaydımm babamın öldüğünü.

KENDİME SÖZ VERİYORUM BEN DEFNE YILMAZ İSEM BABAMIN İNTİKAMINI ALICAKTIM...

4,5 AY SONRA

Oayın ardından çok fazla zaman geçmişti .İyi olmaya çalışıyorduk yada iyi gibi gözükmeye artık taziye için gelen misafirler gelmiyordu .Üniversteler yarın başlıyacaktı ama hiç gitmek istemiyordum HATA evden dışarı adım atmak dahi istemiyordum . Sabah olmuştu penceremden gelen güneş ışığı gözlerime vurması ile uyandım Annemin beni çağırdını duyuyordum "DEFNE""DEFNE " "DEFNE" ama gitmek istemiyordum. Hemen odama geldi en son babamın beni öptüğü gibi saçımı okşayıp saçlarımdan öptü ve zorla da olsa beni kahvaltı sofrasına oturtu.Saat 10.00 olmuştu hemen giyinip ünüversteye yetişmeye çalıştım .ilk gününden geç kalıcaktım.Ünüversiteye neredeyse gelmiştim sonuçta hukuk fakültesi son sınıf öğrencisiyi .Fakülteye adımımı attımda,bir anda kumral saçlı orman yeşili gözlü aşırı yakışıklı bir adam ile çarpıştık elimdeki kitaplar elimden kayıp gitmeye başladı ."pardon" dedi yabancı ve kitapları almama yardım etti yoluma devam etmeye başladım sonunda sınıfa varmıştım ders başlamıştı. hoca içeri girdiğinde telefonuma bir bildirim geldi . "iyi günler Defne hanım babanızın katilinin kim olduğunu biliyorum sizi izmir kordonda bekliyorum."Olamaz bilemez,babamın katilini daha polisler bulamadı o adam nasıl bulsun, hemen cevap bulmam lazım hemen sınıftan ayrıldım ve kordona gelmiştim neredeyse

"Defne hanım ben yusuf memnun oldum,sizde planımı kabul ediyorsunuz herhalde.."

"Planınızın ne olduğuna bağlı yusuf bey adımı nereden biliyorsunuz.."

"Sadece adınızı bilmiyorum sizin hakınızda her şeyi biliyorum,içinizdeki büğük intikam atteşi de buna dahil..."

"babanızın katili Deniz bıçaktır,bunlar da kanıtları." elindeki kağıtları bana doğru uzattı

"Madem elinizde kanıt var neiçin polise gitmiyorsunuz neiçin bana gösteriyorsunuz."

"Bunları polise göstersem sence birşey yaparlar mı onun için en büğük yargı,adalet hope elmasını almaktır."

"Peki neden ben neden nede-"

BÖLÜMSONU