6. BÖLÜM GERÇEK İLE YÜZLEŞME

Gözlerime dolan güneş ışıkları ile gözlerimi açtım.Yusufun odasındaydım aşarıdan gelen sesler ile yusufun kahvaltı hazırladını anlamam o kadar uzun sürmedi.Ayağa kalktım kafamda bir yarabandı vardı.ben niye yine buradayım,kafam zonkluyor kafama darbe aldım herhalde. artık gideceğim buradan. Kapıya yöneldim kapıda anahtar vardı aldım anahtarı pijamamın sağ cebime koyup ağır adımlar ile mutfağa doğru geldimde Yusuf karşıladı. "İyi misin" "hıhı" "Defne bak evime aldığım insanın ne,kim oldunu öğrenmem gerekirdi o yüzden gördün odadaki fotorafları." Yani şimdi bu yalana inanmam mı gerekiyor yok daha neler. "Tabi anladım seni bende olsam bende öyle yapardım" kafasını salıyarak tebesüm etti."evi kurşunlıyanları bulduk" "deniz şerefsiziymiş." yok daha neler başka suçlıyacak birini bulamadın mı aynen kardeşim yok ben kurşunlatım

"sen iyimisin yüzün düştü " BEN BIKTIM ARTIK BİRGÜN KAVGA ÇIKARIRSIN BİRGÜN EVİN KURŞUNLANIR ,BİRGÜN ÇOK ŞÜPELİ HAREKETLER YAPARSIN BEN SANA GÜVENEMEM ARTIK Sİ***İM ARTIK İNTİKAMINI YETTİ BEN İZMİRE GERİ DÖNECEM" "tamam ben seni anlıyorum evini aileni özledin ama bu yola çıktık sonunu getirmeliyiz şimdi kahvaltı yapalım birkaç gün sonra seni eve ben bırakıcam sana söz aşkım" Aşkım mı aşkım mı itir git kardeşim "aşkım derken" "yok ya sözün gelişi söyledim onu " yüzü kızardı kafaltıyı yapıyrken yusufun telefonu çaldı "ne var " "ne tabikide engel olucaksın" "onlar buraya bir adım dahi atarlarsa kolun ile bacağın yer değiştirir." Yusuf niye öyle diyordu ki ne olabilirdi onu sinirlendiren bir anda kapı sesi ile irkildim yusuf bir şey olmamış gibi devam ediyordu tıkınmaya kapı alacaklı gibi çalmaya devam ediyorlardı."AÇ KAPIYI AÇ KAPIYI DEDİM ŞEREFSİZ AÇ ŞU ETİMİN KAPISINI " sesi çok tanıdıktı "şimdi odana gitt ve ben çık diyesiye kadar çıkma TAMAM MI " tamam der gibi kafamı saladım merdivenlere yonelip tam bir adım atmışken kapı kırılma sesi ile sudan çıkmış balığa döndüm.

BÖLÜM SONU