Bir arkadaş grubu bir gün okulun yaptığı bir kampa gider çok masum gibi görünür ancak o kamp hiç masum değil. Bu arkadaşlar Elif, Ela, Ecrin, Selin. Elif ne kadar yalvarsa da gitmemek için ne Ela kabul etti ne Ecrin ne de Selin. Elif herkes uyarmış ama kimse bunu kalâ almamıştı. Elif de sinirlenip şöyle demiş: ya ben sizin kötülüğünüzü düşünmüyorum aksine sizin iyiliğinizi düşünüyorum ama siz beni anlamıyorsun zaten anlasanız şaşarım. Elif bunlar konuştuktan sonra Ecrin şöyle demiş: yahu didişmeyi bıraksanızmı çünkü birazdan otobüs kalkacak haydi valizlerimizi alıp gidelim. Selin aslında Elif'in dediklerini biraz düşünüp Elif'e katılmış şöyle demiş: arkadaşlar tamam okulumuzu biliyoruz ama bence çok güvenmemeliyiz. Elif'le Selin ne kadar yalvarsa da ne Ela sözünden dönmüş ne de ecrin. Yani kısacası Ela ve Ecrin gitmekte kararlıymış. Aslında biraz düşündükten sonra Selin ve Elif sakin olup otobüse binmişler Ela ve Ecrin şöyle demiş: oh be sonunda binebildiniz bilmeseydiniz herhalde sinir krizi geçirecektik. Elif ve Selin şöyle demiş: kızlar bence abartmayın korkmakta haklıyız çünkü okulu biliyoruz ama gideceğimiz yeri bilmiyoruz sizce bu normal mi. Ela ve Ecrin biraz düşündükten sonra şu cevabı vermiş: kızlar tamam haklısınız ama eğlenmek bizim de hakkımız o yandan da düşünün. Yol en az 1 saat sürmüş daha sonra Davutlu diye bir köye girmişler bu köy biraz ıssız bu köyün içinde bir orman var o ormanın adı ise karadereler ormanıymış. Kızlar orman'a yaklaştıkça biraz korkuyorlarmış. Eeee korkmakta haklılar siz bir ıssız bir köye gidip ıssız bir ormana gitseniz korkmazmıydınız. Kamp alanına vardılar çadırlarını kurdular kızlar korktukları için bir çadır kurmuşlar hepsi bir çadıra nasıl sığacak ki demeyin sığdılar.ilk gece güzel geçti şimdi sırada koca bir 6 gün var.