ɪ̇ʏɪ ᴏᴋᴜᴍᴀʟᴀʀ.

Güneşin ısrarla gözümü açmasına sinirlenerek yatağımdan kalktım üstümü değiştirerek aşağı kata indim, babam evde yoktu büyük ihtimalle işe gitmişti. Babam bir çikolata fabrikasında görev yapıyor, yani ben görmedim ama öyle annem ise ev hanımıdır bazen oda babamla bir yerlere gidiyor ama ben evde kalmayı tercih ediyorum çünkü abur cubur yemek ve film izlemek baya eğlenceli. Mutfağa girdim annem yumurta pişiriyordu yanına gittim ve ona arkasından sarılarak "benim yapabileceğim bir şey var mı anne?" dedim. Annem ise "hayır kızım kahvaltı hazır sen otur ben çayı alıp geliyorum" dedi ve bende bunun üzerine masaya oturdum kahvaltı ettim sonra odama çıktığımda ise telefonumda bir mesaj gördüm bu benim arkadaşım veronikaydı lise 1'den sınıf arkadaşım ve şuan ben lise 3'üm, her neyse mesaja baktım whatsapp dan gelmişti "eğer müsaitsen bayadır görüşmüyoruz bir kahve içmek ister misin?" yazıyordu mesajda düşündüm, ama hiç bir işim yoktu annemden izin almak için aşağıya indim ama veronikaya cevap yazmadım. Annem bulaşıkları makineye diziyordu hemen yanına gittim ve: "anne arkadaşım veronika ile buluşabilir miyim?" dedim. Annem ise "hayır kızım baban geldikten sonra seninle bir şey konuşacağız" dedi meraklandım ama tamam demekten başka bişey diyemedim. Odama çıktım ve girince masamın üzerindeki fotoğrafım gözüme çarptı benim fotoğrafım vardı ama ne ananemin ne de dedemin yoktu ve onları hiç görmemiştim anneme sorduğumda hep geçiştiriyordu söylediğine göre ananem kanser miş. Dedem ise başka biriyle evlenmiş ve sonra vefat etmiş, ama sorun şu ki ben babanem ve diğer dedemi de görmedim. Tuhaftı ama o kadar araştırmıyordum. Hemen telefonumu aldım ve veronikaya mesaj attım "kusura bakma Veronika bugün biraz işim var haftaya buluşuruz özür dilerim" dedim ve attım anında da gördü ve "tamam sorun yok" yazdı. Bende yapacak bir şey bulamadığımdan kulaklığımdan müzik açarak uykuya daldım. Sanırım biraz fazla uyumuştum çünkü uyuduğumda saat 14:00'iken uyandığımda saat neredeyse akşam 8'e geliyordu hemen anneme baktım evde yoktu zaten evde olsaydı çoktan beni uyandırırdı ve babam da hala yoktu telefonumu alarak annemi aradım ve babamın işten geldiğini ve acil bir iş için ikisinin bir şeyler atıştırıp evden çıktıklarını söyledi tamam diyerek kapattım telefonu acıkmıştım mutfağa gittim ve kendine makarna yaptım yedikten sonra odama geçtim biraz telefon ile oyalandım ve bıraktığımda saat 10:27 idi, tam merak ederken kapı çaldı gelen annem ve babamdı içeri geçtiler ve bende yanlarına oturdum "nere gittiniz ki bu kadar geç kaldınız??" dedim merakla ikiside sustu ortam gerildi ve sessizleşti ve bu sessizliği bozan ben oldum. "Anne siz benimle ne konuşmak istiyordunuz" dedim. Bu sefer annem ağızını araladı ve konuşmaya başladı "şimdi. Söyleyeceklerimizi iyi dinle ve endişe etme zaten deli birisi olduğunu biliyoruz bu söyleyeceklerim yüzünden deli bir haraket daha yapma lütfen ve sakin kalmaya çalış" dedi bende kafamı salladım annem konuşmaya devam etti "bu nasıl denilir emin değilim ama açık konuşucam, biz senin aslında gerçek ailen değili-" "ANNE SEN NE SAÇMALIYORSUN ŞAKA MI BU??" diye annem daha sözünü bile bitirmeden bağırmaya başladım. Annem: "sana sakin davranmanı söylemiştim şimdi sus ve lafımı bitirmemi bekle" elim titremeye başlamıştı kendi kendime şaka diye teseli etmeye çalışıyordum. Annem söze devam etti "bunca zamandır aslında gerçek ailen biz değildik hiç düşünmedin mi ben neden tek çocuğum ben neden dedemi ananemi görmedim ben neden anneme babama benzemiyorum diye, hıh?" dedi cevap veremedim yutkundum sanırım bu bir şaka değildi. "Babanla ben aslında senin tahmin bile edemeyeceğin derecede mafya durumundayız bundan hiç şüphelenmemiş olman senin mallığın değil bizim güzel rolümüzdü" daha çok korkmaya başladım ne diyordu bunlar? "Sen daha henüz 4 aylık bir bebekken seni kaçırdık büyüttük ama keyfimizden oynamıyoruz seninle yıllardır 16 yıl boyunca bu yaptıklarımız az mı sanıyorsun. Babanla daha doğrusu darkht ile evli bile değiliz bir tane evlilik fotoğrafımızı gördün mü?" diye sordu kısık bir ses ile "hayır" dedim söze devam etti "seni yıllarca büyütmemizin karşılığı olarak senden bir şey istiyoruz, bir görev" daha da korkup meraklanarak "peki ama o görev ne" diye sordum o ise "işte bunu da vakti gelince öğreneceksin" diyerek sırıttı.

ʙᴏ̈ʟᴜ̈ᴍ sᴏɴᴜ.