Ohh canıma da değsin. En başından yapsaydım bu kadar yormazdı. Onu boş verip yatağıma yattım.

"Beren! Bacaksız kız! Okulun ilk gününden geç kalacaksın! Kalksana be!"

"Hıyar! Lahanalı turşu var."

Turşuyu duymamla birlikte ayağa kalkmam, üstümü giyinmem bir oldu. Aşağı sofranın yanına geldiğimde ise büyük bir hüsrana uğramıştım.

"Anne bak ne demiştim. Turşu her zaman işe yarar."

"Can evimden vurmak bu kadar hoşuna mı gidiyor abi?"

"Can evin mi? Kızım turşu senin hayat felsefen. Turşu satan herkese aşıkmış gibi bakıyorsun. Ben zor durumda kalıyorum abicim. Hoş mu?"

"Ah canım abim. Sırf beni kurtaracak diye sevgilileriyle olan görüşmesine bile gidemiyor."

"Sus hıyar."

"Susmazsam ne olur?"

"Seni var..."

"Sessizce kahvaltınızı yapıp defolun evimden!"

"Bizde seni seviyoruz anneciğim!"

Kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıktık. Abimle beraber giderken bizimkileri gördük. Zeynep atlayarak;

"Sonunda be kızım. Özlettin kendini. Şey biz sana bir şey söylemek istiyoruz, neyse kız kıza kaldığımızda anlatırım. Hadin millet gidelim!"

"Peki."

Bundan sonraki bir kaç bölümde kızlar çok ama çok az çıkacaklar. Bölümlerin çoğunluğu Edis-Beren ve Elif-Burak çiftinin yaşadıklarını konu alacağım. ElBur ana karakterler kadar tatlı ve minnoşlar. Şimdi devam edebilirsiniz :)

"Sırık yürüsene be! Az daha sırtınla güzel yüzüm birbirine yapışacaktı."

"Ah kusura bakma küçük. Görmemişim."

"Arkan dönükken nasıl göreceğini sanıyorsun?"

"Gerçi önümde olsan bile seni göremiyorum. O yüzden küçüğüm atarlanma." Deyip önden önden gitti.

Okula vardığımızda biraz geç kalmıştık. Bugün pazartesi değildi fakat müdür bir şey diyecekmiş gibi merdivenlere çıktı.

"Günaydın okul!"

"Günaydın."

"Evet normalde sizleri sıraya sokmuyoruz ama Cuma günü için bugünden bir duyuru yapma gereği duydum." Bütün okula baktıktan sonra derin bir nefes alıp konuşmasına devam etti.

"Çocuklar durumumu biliyorsunuz. Rahatsızlığım çok fazla ilerlemiş durumda. Bu hafta burada son görevimi yapıp okuldan ayrılıyorum. Sizleri son bir kez daha görmek istediğim için hafta sonuna kamp tarzı bir şey hazırladım. Sadece ben değil öğretmenlerinizin de fikirlerinden yararlanarak bu kararı verdim. Sınıflara gidince sınıf başkanları odama gelsinler. İzin kağıtlarınızı vereyim. İyi dersler."

"Sağol!" Arkamı döndüğümde kızların fazla ileride olduğunu gördüm. Hemen yanımda duran Edis'e dönüp;

"Ah, ne kadar da hoş bir müdürümüz var."

"Ya ya ne demezsin. Neyse gidecek misin?"

"Abimle konuşmam lazım. O giderse izin çıkar ancak."

"Tamam, bana da haber et."

"Neden?"

"Sen olmazsan kiminle uğraşacağım orada ben küçük?"

"Edis, işin gücün benimle dalga geçmek biliyorsun değil mi?"

"Evet, küçüğüm. Biliyorum." Bir şey demeyip sınıfa doğru gitmeye başladık. Merdivenleri çıkarken İpek yanıma geldi.

"Güzelim, seninle bir şey konuşmam lazım. Diğer kızlar adına da."

"Tamam, konuşalım." Hemen katımızda bulunan tuvalete gidip kapıyı kilitledi.

"Bebeğim, uzun zamandır kızlarla bunu düşünüp durduk ve bir karara vardık. Aslında biz yurt dışından geldik ve ailelerimiz her şeyimiz orada. Burada yapabiliriz diye düşünmüştük ama olmadı alışamadık. O yüzden bugün akşam ki uçakla gidiyoruz. Geç söylemekle hata ettik ama kusurumuza bakma. Seninle tanıştığımız için çok mutluyuz. Umarım başka zamanda tekrar buluşuruz. Okula son zamanımızı sizinle geçirmek için gelmiştik ama bu kararı verince gitmeye karar verdik. Sakın okulu asmaya çalışıp yanımıza gelme. Görüntülü konuşarak, mesajlaşarak yine birbirimize yakın olabiliriz. Şimdi gitmem lazım. Görüşürüz."

Konuşmama izin vermeden kapıyı açıp çıktı gitti. Ben de çıktığımda karşımda Edis'in durduğunu gördüm. Soru soran gözlerle bana bakıyordu.

"Edis sana sonra anlatsam olur mu? Bu arada kampa gitmeyelim. Onun yerine daha güzel şeyler yapabiliriz."

"Sen iyisin değil mi?"

"Yani... Olduğu kadar."

"Peki... Sıradaki durak kantin o zaman!" Bileğimden tuttuğu gibi kantine doğru uçtuk. Evet doğru okudunuz uçtuk.

"E-Edis... Allah seni bildiği gibi yapsın. Resmen uçurdun. Dur resmen değil baya baya uçurdun ya. Nefes nefese kaldım." Söylediklerim üzerine gülmeye başladık.

"Hadi sen boş yere otur bende bir şeyler alayım küçük."

"Tamam." Edis sıraya girerken bende boş bir yere oturdum. Onun arkadaşları vardı benimse sadece abim ve Edis vardı. Evet Edis'e alışmaya başladım. Doğru okudunuz. Bir zamanlar kafasına daldığım sinir olduğum kişiye alıştım. Değişik his.

Ah evet bir de engellenmiş anonimimiz var. Bazen bahsetsem mi bahsetmesem mi diye arada kalmıyor değilim. Ama bahsetmemek daha doğru hem ben bile ne olduğunu anlamadım. Salak bir anonim yüzünden saçma şeyler yaşamak istemiyorum. O sırada Edis elinde lahana turşusu dolu kapla yanıma geldi.

"Edis? Nereden buldun turşuyu. Abim falan mı getirdi doğruyu söyle."

"Saçmalama annem kantinci abiye bir bidon turşu bırakmış. Kim için sorduğunda da senin adını vermiş."

"Vaaaaaoooov. Anneye bak sen. Ama nereden biliyor tuşu sevdiğimi?"

"Bilmiyorum." Gözlerini kaçırarak verdiği cevap gözümden kaçmadı değil ama onun üsütne giitmemeye dikkat ederek fark etmemiş gibi yaptım. O da sandalye çekip oturdu.

"Burada otururken İpek'in ne dediği söylesen ben de elimden gelen her şeyi yapsam nasıl olur küçük." Lafı dolandırmayıp bodoslama atladım.

"Bir daha dönmemek üzere yurt dışındaki evlerine gittiler."

"Onların evi burada değil miydi?"

"Değilmiş. Burada yapamamışlar. Gitmeye karar vermişler. Yolları açık olsun. Ne diyeyim."

"Hmm. Öyle olsun. Şey abin kızmaz mı?"

"Ne için, seninle oturuyorum diye mi? Merak etme. Kızların gittiğini duyunca hüzünle oturup senle bile laflar. Bekle ve gör."

"Beren! Beni de al yanına!"

"Hah geldi bile." Abime dönüp;

"Geri zekalı bağırmasana."

"Senin kız arkadaşlarına ne oldu, yoklar bugün okulda."

"Aaa! Duymadın mı? Onlar temelli olarak yurt dışına gittiler."

"NE!"

10 dakika sonra,

"İşte böyle Edis. Olan bana oldu. Dedim kız kardeşim sonunda düzgün bir arkadaş çevresi buldu şimdi onlarda yok. Edis kız kardeşime bakar mısın sen? Sen ve tayfanla takılsın. Sana emanet ediyorum." Edisle beraber;

"Abi!"

"Kabul!"

Kızları neden ayırdığımı sorarsanız eğer yazmakta sıkıntı olmaya başladı. Ben bile yazarken bu kimin repliğiydi diye sordum. Bu yüzden çıkarmaya karar verdim. Arada ortaya çıkacaklar sonra geri kaybolacaklar. Bu kadar.

Yeni bölümde görüşmek üzere baaaayyyy💜