1.BÖLÜM

'FELDA HADİ KIZIM GEÇ KALIYOSUN BAŞLIYO SINAV.' Koşarken bakmadan açtığım telefondaki ses böyle diyordu.'Tamam Nisa'm geliyorum, birazdan oradayım.' dedim ve kapadım telefonu.Hayatımı belirleyen sınav bugündü ve ben o sınava geç kalmak üzereydim. Çocukluğumdan beri asker olacağım diye gezen ben şuan o sınava geç kalıyordum. En sonunda sınav salonuna geldiğimde kapının önünde çocukluğumun gülü,en yakın ama en yakın arkadaşım Nisa vardı. Durmadan omzuna ufak bir dokunuşla içeri koştum. Neyseki yetişmiştim.Sınavın başlamasına 15 dakika vardı.Hızlıca soyunma odasına geçip üstünde ismimin yazılı olduğu dolaptan bize verilen kıyafetleri alıp giydim.Sırada ismimin okunmasını beklemek vardı.O kadar heyecanlıydım ki neredeyse bayılacaktım.Neredeyse yüz aday vardı.Tek sıra halinde ismimizin okunmasını bekliyorduk.İsmi okunan iki kişi hazırlanan platformda yerini alıyor ve düdüğün çalmasını bekliyordu. Heyecanlı bir şekilde sıramı beklerken arkada bir gürültü koptu. Hepimiz oraya bakarken güvenliklerin elinden kurtulan bir çocuk koşa koşa içeri daldı.Tam güvenlikler kolundan tutup dışarı atacakken jürinin içinden biri 'Durun'diye bağırdı. İçeri dalan çocuğun yanına yavaş yavaş gitti. Salondaki herkes bir çocuğa bir jüriye bakıyordu. Aralarında ufak bir konuşma yaşandı. Ardından jüri 'İsmi okunmadan geldiği için sınava alınmıştır.'Diye açıklama yaptı. Çocuk neredeyse iki katımdı ve alfabetik sıraya göre dizildiğimiz için hemen arkamdaydı.Kesin kazanacağını düşünüyordu fakat beş yıllık emeğimi ona kaptıracak değildim. Keyfi yerinde bir şekilde sırada yerini aldı. Bu sefer sinirli bir şekilde sıramı bekliyordum.Uzun bir 30 dakikanın ardından yüksek bir anons duyuldu. 'FELDA AYDOĞAN,GİRAY ÇELİK' İkimiz birlikte yerlerimize geçtik.Düdüğün sesini beklerken rakibime bakma fırsatı da bulmuştum.Çok kaslıydı.Gerçekten çok kaslıydı, uzundu neredeyse iki katımdı,mavi gözlü,kumraldı. Ben yarışmaya odaklanamadan birden düdk çaldı. Tabiki rakibim hemen fırladı. Gerçekten hızlıydı ama ben daha hızlıydım.Onu geçmem uzun sürmedi.Ardından atlama bölümüne geldik. Neredeyse aynı ilerliyorduk. Birden durdu. Sanki bana şans tanıyor gibiydi. Anlam veremedim ama yoluma devam ettim ve tabiki ondan önce bitirdim. Kazanmıştım. Başarmıştım. Nisa benden 1 sene önce bu sınava girmişti ve kazanmıştı. Nasıl yaptı bilmiyorum ama eğer kazanırsam aynı timde olacaktık ve ben başarmıştım.Nisa hemen koşarak yanıma geldi ve ilk önce bana sarıldı. Ayrıldığımızda yüzü şaşkın gibiydi.'Ne oldu Nisa bu surat ne sevinmedin mi?' 'Sevindim tabii ama şaşırdım. Kızım bu adam bizim timin komutanı.Ne işi var burada?Neden seninle yarıştı ki?' Ufak çaplı bir kriz geçiriyordum. Neden bu adam benimle yarışmıştı?