5.BÖLÜM

Eve döndüğümüzde hala somurtuyordum.Gerçi kucakta taşınmak hoşuma gitmiş olabilirdi ama tabiki bunu kimseye itiraf etmeyecektim.Odama geçtim ve üstüme rahat bir şeyler geçirdim.Herkes salondaydı. Bende kendime bir kahve koyup salona geçtim.'Eee şimdi ne yapacağız.Biz bunları nasıl alt edeceğiz ki?'Dedi Selin.Hiçbirimiz gerçekten ne yapacağımızı bilmiyorduk.'Bence Nisa bulur ne yapacağımızı.Sonuçta gruba ilk katılan o.Ne yapacağımızı bulur.'Semih kesin Nisa'dan hoşlanıyordu.Ona yaranmaya çalışıyordu.Bende Nisa'yı şu kadarcık tanıyorsam şuan karnında kelebekler uçuşmuyordu,kelebek ordusu savaş yapıyordu.Açıkçası bence de çok yakışıyorlardı.Biraz daha salonda oturup sohbet ettikten sonra odalarımıza dağıldık.Grubun kızları olarak benim odamda toplanıp biraz sohbet etmeye karar verdik.İlk konuşan Nisa oldu.'Felda nasılsın hayatım iyi misin?Bugün biraz ayakların yerden kesilmişti sanki.'Selinle birbirlerine bakıp ufak bir kahkaha attılar.'Bak bak bak laflara bak.Hiç o konuları açma Nisa hanım zaten hala size kızgınım.Gerçekten siz nasıl bana haber vermeden gidersiniz ya?En azından bi haber verseydiniz bari.Aklım çıktı kızım.'Yapabildiği en tatlı şekilde suratıma bakıyordu.Beni çok iyi tanıyordu.Bu şekilde ona kızamayacağımı biliyordu.'Tamam biliyorum suçluyuz.Ama ne yapabilirdim ki?Söylesem gelmek isteyecektin.Zaten Giray istemedi söylememizi.' 'Tamam tamam affettim.Zaten başka bir şansım da yok.' Kızlarla biraz daha oturduktan sonra çok yorulduğum için onları odamdan kovup yatmaya hazırlandım.Bugün gerçekten çok yorulmuştum.Hemen yatağıma yattım ve gözlerimi kapatır kapatmaz uyuya kaldım.

***

Sabah Nisa'nın neşeli sesiyle uyndım.'Hadi artık arkadaşların en güzeli kalk lütfen sabahtan beri beş kez geldim odana lütfen.'Sesi artık bıkmış gibiydi.Ben de kendimi zorlayarak sıcacık yatağımdan kalkmıştım.Elimi yüzümü yıkadım ve odama geri döndüm.Telefonumu elime aldığım anda şoka uğradım.'ŞOK HABER BUGÜN SABAH SAATLERİNDE SAĞ KOLUNDA TİLKİ DÖVMESİ BULUNDUĞU SÖYLENEN BİR ŞAHIS ÇİÇEK MAHALLESİNE CEHENNEMİ YAŞATTI.' bu bizim bulunduğumuz sokağın bir sokak yukarısnda yaşanmıştı.Hemen odamdan çıkıp mutfağa doğru yöneldiğimde herkesin aynı haberi okuduğunu gördüm.Herkes birbirine bakıyordu.Kesin Gamze'nin adamlarından biriydi.Nerede yaşadığımızı bulmuşlardı.Bu bizim için çok kötüydü.Yerimizi bulmaları demek her an bir çatışmanın ortasında kalabileceğimiz anlamına geliyordu.Hemen bir plan yapmalıydık.Kimse ne yapabileceğimizi bilmiyordu.Aslında yapabileceğimiz tek ve en mantıklı şey buradan bir an önce taşınmaktı.Fakat şuan bunu yapamazdık.Bunu yapanı yakalamadan hiçbir yere gidemezdik.'Aklıma birşey geldi.Muhtemelen bugün gelen kişi yarın da gelecek.Eğer içimizden biri oraya gidip bir gece orada kalırrsa ve o adamı görürse bize haber verir ve biz de hemen oraya gidip yakalarız.Aslında çok basit gibi herkesin aklına gelebilir ama denemekten zarar gelmez diye düşünüyorum.' Aslında fena fikir değildi Seli'nin fikri.Bu fikir hepimizin kafasına yatmıştı fakat önemli olan asıl konu şuydu:Oraya kim gidecekti?