26.BÖLÜM

Öykü'nün ağzında

Uyandığımda Aras beni izliyordu "noldu niye öyle bakıyorsun

Aras:Sana bakmaya doyamıyorum

Ben:Hmm öylemi

Aras:Hadi kalk da kahvaltı yapalım

Ben:Kahvaltıyı sen mi hazırladın

Aras:Evet ben hazırladım

Ben:Niye beni kaldırmadın birlikte hazırlardık

Aras:O kadar güzel masum uyuyordun ki uyandırmaya kıyamadım

Ben:Ben seni hakadecek ne yaptım

Aras:Asıl ben seni hak edecek ne yaptım

Ben:Tamam o zaman kahvaltıyı yapalım da benim daha eve sonra da okula gideceğiz

Aras:Affetin mi

Ben:Yani hala kızgınım ama onlardan ayrı kalamıyorum o yüzden affedeceğim zaten birbirimiz zor bulduk

Aras:Haklısın affetmen en iyisi

Ben:Aynen yalnız bak sevgiliyiz ama başka kimse bilmeyecek bir süre aramızda kalsın sonra ben uygun bir dille anlatacağım bizimkilere

Aras:Tamam güzelim nasıl istiyorsan öyle olsun yalnız senden bir şey isteyeceğim ama kabul etmeyeceğini biliyorum ama merak ediyorum

Ben:Ne istiyeceksin

Aras:Geçmişte bana ne yaşadıklarını anlatmanı istiyorum senin neler yaşadığını bilmek istiyorum Öykü Ege bana seni anlatıyordu tabi ben biliyordum seni ama çok zor şeyler yaşamışsın öyle bahsetti bende merak ediyorum Öykü sen neler yaşadın

"Ne yapmalıydım anlatmalımıydım tekrardan anlatabilirmiydim ne zaman anlatsan sanki tekrar o anıları yaşıyordum artık o anları unutmak istiyordum ama anlatacağım son kez."

Ben:Tamam anlatacağım ama kendimi hazır hissettiğim zaman anlatacağım

Aras:Tamam güzelim nasıl diyorsan öyle olsun

Ben:Hadi kahvaltı yapalım daha okula gideceğiz

Aras:Sizin sınıfa geldim arık senin yanında olacağım

"Çok mutlu olmuştum Aras farklı sınıfta okuyordu bizden şimdi bizim sınıfa geldiği için çok sevindim."

Ben:Aras çok mutlu oldum ama ikizim var nasıl olacak o

Aras:Artık bir yolunu bulacağız küçük kaçamaklar yapacağız

Ben:Tamam hadi artık kahvaltı yapalım

Aras:Tamam güzelim

"Kahvaltımızı yaptıktan sonra Arasla benim evime geldik arabayla evin önünde duruyorduk inip inmemek arasında gidip geldim ama onlar sonuçta benim ailem hem ben gidince üzülmüşlerdir de en iyisi gideyim de onları affedeyim"

Ben:Ben iniyorum okulda görüşürüz yakışıklkm

Aras:Görüşürüz güzelim

"Aras birden yanağımı öpünce neye uğradığımı şaşırdım yanaklarım kıpkırmızı olmuş tu "

Aras:Sen utandın mı

Ben:Ya Araf ben gidiyorum

"Ben hemen utancımdan kaçarken eve anahtarla girdim belki uyuyorlardır diye çünkü biz biraz da erken gelmiştik eve girdim aynen tahmin ettiğim gibi herkes uyuyordu tam odama çıkacakken doğum günün kutlu olsun diye bir ses duydum hemen arkamı döndüğümde herkes buradaydı amcamlarım,yengelerim,kuzenlerim herkes buradaydı büyük ihtimalle dünü telafi ediyorlardı ben bunları düşünürken Çınar abim beni çekip bana sarıldı"

Çınar abim:Ya sen nerdesin ya öldüm meraktan hiç gelmeyeceksin diye ödüm koptu

İkiz.Aynen ikiz ya seni çok özledim

Deniz:Abla nolur bir daha gitme

"Deniz ağlayarak bana sarılıyordu içim gitti anlaşılan bende onları üzmüştüm

Ben:Tamam ablacığım ağlama bak ben buradayım ve bir daha asla gitmeyeceğim

Anıl abim:Gel buraya onlara çok sarıldın azıcıkta bana sarıl

Barış abim:Sıra bende sakın bir daha böyle bir şey yapma ya seni bir daha göremeyeceğim diye çok korktum

Emre abim:Artık bana sıra gelebilirmi gel bakalım abine mis kokulum bu bir günde seni o kadar çok özledim ki

"Ordan oraya götürülüyordum cevap vermeme bile fırsat olmuyordu

Ben:Ya ahhhh yeter boğulacağım nerdeyse evet bende sizi özledim ama bir daha böyle bişey sakın yapmayın çok korktum

"Çınar abime sarılıp abi bak bir daha böyle bir şey yaparsan seni affetmem sana bir şey olacak diye çok korktum

Çınar abim:Tövbe bir daha böyle bir şey yapmayız

Annem:Annem yavrum biz bu kadar tepki göstereceğini bilmiyorduk özür dileriz

Ben:Ben özür dilerim anne birden çekip gittiğim için

Annem:Evet bakalım onun hesabını ver bakayım niye hemen çekip gittin

"Annem birden beni terlikle kovalamaya başladı "

Ben:Anne napıyorsun ya rezil oldum

"Herkes gülüyordu beni kurtarması için babama sığındım" " baba sen kurtar beni bari"

Babam:Tamam canım önemli olan burda olması

Annem:Tamam ama böyle her böyle bir şey olduğunda evden gidemezsin kızım ya başına çok kötü bir şey gelseydi ne yapardım ben

Ben:Evet anne çok özür dilerim bir daha olmayacak hem ben iyiyim

Çınar abim:Tamam dünü telafi etmek için bugün kutluyoruz doğum gününü senin için uygun mı

Ben:Evet uygun

"Aklıma bir şey gelmişti artık doğum günüm 15 Şubat değil 16 Şubat olsun"

Ben:Hatta bir fikrim var doğum günüm artık 16 Şubat olsun olur mu

Annem:Tamam kuzum bundan sonra doğum günün 16 Şubat hadi o zaman şu pastanın mumlarını üfle

Deniz:Abla dilek tutmayı unutma

"Dileğim sadece ailemle mutlu bir şekilde yaşamak başka hiç bir dileğim yok belki sizin için basit bir dilek ama bunu sadece küçüklükten beri üvey ailesinden şiddet gören anlayabilir çünkü aileden önmeli hiç bir şey yok bu hayatta."

Evet canlarım bir bölümün daha sonuna geldik oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum 💕