Çınar'ın ağzından

Öykü'nün doğum gününü kutladıktan sonra okula gitmek istemediğini söyledi sonrada odasına kapandı ve hiç çıkmadı.İlk başta önemsemedim ama sabahta gelmedi normalde her sabah kalkar mutlu bir şekilde günaydın derdi ama inmedi annem odaya gitti ama merak ettim tam yukarı çıkacaktım ki annemin"kapısı açılmıyor kilitli seste vermiyor" dedi.Hemen yukarıya çıktım kapıya vurdum ses vermedi daha çok bağırdım gene ses vermedi aklıma kötü şeyler geliyordu ama inanmak istemiyordum buna dayanamadım hayır olamaz daha çok endişelendim ve kapıyı kırmaya çalıştım biraz uğraştıktan sonra kapıyı kırdım ve içeri girdim ama odada değildi adımlarımı banyoya gitti aslında geri geri gitti ben açamdım bu cesareti gösteremedim ve annem kapıyı açınca olduğum yerde kaldım benim için zaman durdu sanki şuan küçük kardeşimin saçları yerde bileklerinde kanlar akıyordu hiç bişey yapamıyordum öylece durup kardeşime bakıyordum "ne yani benim kardeşim intihar mı etmişti" benim kardeşim intihar edecek biri değildi ne olduğu benim kardeşim intihar etti bir de o güzelim saçlarını kesmiş o belinde olan saçları şimdi omuzlarındaydı.Herkes çok kötüydü şuan herkes kardeşimin yerde kanlı bir şekilde yatıyordu ama yanına gidemedim ayaklarımı oynatamıyordum herkes kötüydü en çokta Deniz ve Ege onlarda benim gibi kilitlenmiş kardeşime bakıyordu ben kardeşimin yanına gidecek cesarim olmadı o yüzden babam kardeşimi kucağına alıp gitti en son kendime geldim ve hemen koşarak arabama bindim ve babamı takip ettim şuan yek düşündüğüm kişi kardeşimdi elim,bacağım her yerim titriyordu gidene kadar Allah'a dua ettim ölmemesi için kardeşim o odaya çıkmadan önce gayet mutluydu noldu da intihar etti bunun peşini bırakmayacağım araştıracağım söz kardeşim bundan sonra senin yanından asla ama asla ayrılmayacağım sadece yaşa bizim için...

Yazar'ın ağzından

Herkes endişeliydi,herkes ağlıyordu hastaneye geldiklerinde babasının kucağında Öykü ve çaresizle bağıran bir baba vardı "sedye diye bağırdı babası hemen sedye geldiği zaman babası kızını sedye ye koydu " doktor kaza nasıl oldu diye sordu bilmiyorum" dedi "peki ne zamandır baygın obada bilmiyorum" dedi o çaresiz ses...

Öykü'nün durumu çok kötü değildi ama iyi de değildi ama hastaneye gelirken çok kan kaybetmişti Öykü yaşamayı mı seçecekti yoksa ölmeyi mi bunu sadece Allah bilir bir keresinde ölümden kurtuldu peki ya şimdi kurtulabilecekmiydi.

Hiç kimse bir şey demiyor sadece ağlama seslerinden başka.Herkesin akılndaki soru Öykü neden intihar etti .Aslında bunalır değilde intihar edecek kadar kendi içinde ne yaşadıda intihar etti asıl soru bu olmalıydı.

İki saat sonra doktor çıktı herkes ayaklandı Ayşe hanım" kızım nasıl doktor bey " dedi. Doktor"Hastaneye geldiğinde baya kan kaybetmişti şuan durumu gayet iyi ama intihar biraz ciddine şey aslında psikoloğa gitmesi gerekiyor. Mehmet bey"tamam doktor bey şimdi görebilirmiyiz" doktor " evet görebilirsiniz ama çok fazla yormayın"

Herkes Öykü'nün yanına odaya girdi Öykü uyumuyordu ama sanki yaşamıyor gibiydi de boş boş etrafa bakıyordu hiç kimse konuşmuyor doktorun dediklerini düşünüyordu bence en önemlisi de Öykü'nün ne düşündüğüydü.

Öykü'nün ağzından

Ölmeyi bile beceremiyorum birincisinde ölümden döndüm ama o zaman bir korkum vardı çünkü yaşamak istiyordum şimdi ölmek istiyordum ama beceremedim şimdide ölmek istiyordum ama korkum ölmek değil korkum ben hayatım boyunca geçmişimden korkacağım.

Herkes bu odadaydı ailem burdaydı bana kızmışlarmıydı intihar ettiğim için hiç kimseden ses çıkmıyordu az çok herkesin ne düşündüğünü biliyordum intihar edecek kadar ne yaşadığımı benden hesap soracaklardı ben ne diyecektim sevgilim geçmişimi merak etti bende anlattım sonrada geçmişimle yüzleştiğimi o yüzden intihar ettim mi diyecektim bunu nasıl anlatacaktım onlara hangi yüzümle bunu söyleyecektim çünkü yaptığım tam bir bencillikti beni seven kişileri arkamda bırakıp bunları nasıl yaptım şuan aklım dank etti ben ne yapmıştım intihar ettiğim zaman kendimde değildim ne yaptığımı bilmiyordum o an istediğim tek şey vardı o da ölmek orda ölmek için Allah'a yalvardım ama bana ikinci bir şans geldi bu bir uyarıydı asla böyle bir şeyi tekrar yapmayacaktım ben güçsüz bir insan değildim tam tersi güçlüydüm ben artık geçmişimden kaçmayacaktım savaşacaktım.

Evet canlarım bir bölümün daha sonuna geldik oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum 💕