Öykü'nün ağzından

Arasla konuştuktan sonra abi kardeş günü yapacaktık hem çok heyecanlıyım hem de çok mutluyum isteklerimden biride hep abilerimle vakit geçirmek belki istek size küçük gelebilir ama bunca zamandır buna bile muhtaçım ki küçük bir şey bile olsa hemen sevinirim

Yazar'ın ağzından

Aslında öyle değil midir? Sadece Öykü değil bütün kadınlar küçük bir hediye bile olsa havlara uçar bir çikolataya bile aslında kadınları anlamak bu kadar basit hani hep erkekler derler kızları mutlu etmek zor diye hayır tam aksine en kolay mutlu olanlar kadınlardır.Sadece erkekler görmüyor ya da görmek istemiyor bilmiyorum ama tek bildiğim bir şey var eşiniz mi sevgilinizmi hiç farketmez ona hediye bile almasanız kızların tek istediği bir şey var oda ilgi.

Şimdi biz çok mu şey istiyoruz sadece ilgi kadınlara ilgi verin kadınlar dünyanın en mutlu insanları olur ama siz sadece kadınlar dövmekten anlarsınız küçük kızlara taciz etmekten anlarsınız kadınlara ilgi göstermek bu kadar zor olamaz ilgi vermek bu kadar kolayken neden sürekli bu dünyada kadın ölüyor kim bilir kaç çocuk annesiz kaldı, kim bilir kaç çocuk annesinin gözleri önünde öldürüldü,kaç çocuk tacize uğradı biz size ne yaptık tek bir soru soruyorum NEDEN NEDEN NEDEN...

Öyküden devam

Abimle arabadaydık ne yapacağımızı bilmiyordum çünkü ilk defa abimle vakit geçireceğim için ne yapmam gerektiğini bilmiyordum

Abim:Lunaparka gidelim mi

Ben:Haa çok güzel olur abi ama önce sahafa gidelim kitap almam lazım

Abim:O zaman şöyle yapalım sahafa gidelim sonra lunaparka gideriz,yemek yeriz,birlikte bisiklet süreriz sonrada eve geri döneriz nasıl iyimi

Ben:Evet abi

Öykü'nün aklı sonradan dank etti çünkü Öykü bisiklet sürmeyi bilmiyordu.

Ben:Ama abi bir sorun var

Abim:Ne sorunu abiciğim

Ben:Abi ben bisikleti sürmeyi bilmiyorum

Abim:Buna mı takıldın güzelim ben sana öğretirim

Ben:Gerçekten mi abi

Abim:Evet güzelim hem sanşlısın kaslı bir abin var ben ne güne duruyorum yani demi

Ben:Evet şanlıyım ama abi sen genede çok yakışıklı olma tamam mı

Abim:Ne o yoksa beni mi kıskandın bücür

Ben:Evet kıskanırım tabikide insanın böyle yakışıklı abisi olunca kıskanmamak elde değil

Abim:Merak etme Öyküm sadece sen olacaksan

Ben:Yalan söylemiyorsun demi beni hiç bırakmayacaksın demi evlenme hep benle yaşa

Bunu söylerken gözlerim biran doldu bencillik yapıyordum eğer abim birisini severse hayatının aşkını bulursa işte buna yapabileceğim birşey yok ama abimin de girmesini istemiyorum onla çok az vakit geçirdik hemen gitmesini istemiyorum

Abim:Güzelim o nereden çıktı Öykü sen ağlıyormusun yoksa abiciğim ağlama senin yanından asla ayrılmayacağım

Ben:Söz mü

Abim:Söz

Abime sarıldım iyice duygusal biri olmuştum herşeye ağlıyordum yeni ailemle yaşadığımdan beri duygu değişimlerim vardı sürekli oturup ağlayasım geliyor yani birde bir önceki zaman ağladığımda bu son ağlamam demiştim ama iyice sulu göz olmuştum ama şuan abimle olduğum için mutluyum

Sahafa gittik ordan bir kaç tane kitap aldıktan sonra lunaparka gidecektik çok heyecanlıydım sanki 5 yaşında çocuk gibiydim gerçi ben 5 yaşında çocuk olamamıştım sadece 5 yaşında değil hiç bir zaman olamamıştım ama şimdi çocuktum kim ne derse desin ben şuan beş yaşındaki küçük çocuk gibiyim.

Lunaparka gelmiştik neye bineceğime karar veremiyordum galiba buldum neye bineceğimize gondola binecektik

Ben:Hadi abi gondola binelim

Abim:Tamam güzelim

Bir kaç tane daha araçlara binmiştik dönme dolaba, korku evine,hızlı trene çarpışan arabaya hatta atlı karıncaya bile binmiştik çok eğlenmiştim karnım acıkmaya başlamıştı abime

Ben:Abi karnım acıktı yemek yiyelim

Abim:Tamam ne istersin ne yiyelim canın ne istiyor

Canım fast food istemiyordu farklı bir şey istiyordum ben ne yiyeceğimizi düşünürken abim

Abim:Balık ekmek yiyelim mi

Ben:Evet yiyelim güzel olur

Balık ekmek yemeye gelmiştik burası çok güzeldi manzara tüm güzelliği önümüzdekiden açık havadaydı küçük tabureleri olan ufak seyyar satıcı çok tatlıydı hemde satmak için güzel bir yer seçmişti bu manzara insana huzur veriyordu ben düşüncelerimde boğulurken Abim " her zamankinden iki tane yarım ekmek ve iki tanede ayran " abim buraya sık sık geliyor gibiydi

Balık ekmeklerimiz geldi ve yedik abim " hadi çabuk yede sana bisiklet öğreteyim "

Ben:Tamam abi

Yemeğimizi yemiştik sıra bisiklet sürmeyi öğrenmek hayatımda bir dileğimide gerçekleştirmiş oldum

Abim bana bisiklet almıştı bu artık benim bisikletim di bisiklet sürmeyi öğrenecektim ve abimin aldığı bisikletle yapacağım bunu çok heyecanlıyım biraz da korkuyordum ya düşersem diye içimden konuşuyordum ama bir diğer sesim de Öykü sen o kadar zorluklarla mücadele ettin bisiklet düşmekten mi korkacaksın bu ses bana güç vermişti

Ben:Hadi abi öğret artık

Abim:Tamam bak şimdi korkma ben seni tutacağım tamam mı

Ben:Tamam abi ama bırakma

Bisiklete bindim ayaklarım pedaldaydı sürmeye başladım ama zikzak çize çize gidiyordum tam düşüyordum ki abim tuttu ama alışmaya başlamıştım abim beni tutuyor heralde yoksa nasıl süreceğim diyordum ama abim beni tutmuyormuş ben sürüyormuşum şimdi farkettim ve işte bu bunu da başardım bisiklet sürmeyi öğrendim

Ben:Abi bak sürüyorum

Abim:Evet abiciğim öğrendin

Biraz daha bisiklet sürdükten sonra eve gelmiştik günüm o kadar güzel geçmişti ki o kadar mutluyum ki bu günü asla unutmayacaktım bu gün abim bana bisiklet sürmeyi öğretti.

Evet canlarım bir bölümün daha sonuna geldik oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum 💕