40.BÖLÜM

Ateş'in ağzından

Öykü sınıftan çıktıktan sonra bende peşinden gittim inşallah beni de dövmez Öykü kantine gitti boş bir masaya oturdu ve bende korkarak oturdum

Ben.Oturmamda sakınca yok demi

Öykü:Yok oturabilirsin

Ben:Beni de dövmezsin demi

Bu soruma gülerek cevap verdi o kadar çok güzel gülüyordu ki

Öykü:Yok merak etme dövmem

Ben:Rahat edebilirim o zaman

Öykü:Bu arada teşekkür ederim

Ben:Ne için teşekkür ediyorsun

Öykü:Sonuçta bana yardıma geldin o yüzden

Ben:Ne demek ama gerek kalmadı sen güzelce hallettin

Bir kaç soru soracaktım ama korkumdan söylemiyorum kızarsa diye

Öykü:Ne söyleyeceksen söyle kıvranma

Nasıl anladı ki ya (iç ses: sen salak mısın kıvranıp duruyorsun tabi ki de anlar ) " çok boş konuşuyorsun lütfen git (iç ses:İyi be gittim)

Ben:O çocuk kimdi ve senden ne istiyordu

Öykü:Eski sevgilim tekrar barışmak istiyorda

Ben:Neden ayrıldığını sorsam tabi özel değilse

Öykü:Ailevi sıkıntılar diyelim

Ben:Hmm anladım Öykü aslında sana bir şey daha diyeceğim

Öykü:Söyle

Ben:Arkadaş olalım mı buraya yeni geldim de kimseyi tanımıyorum şuan en yakın sensin

(iç ses: sen hoşlandığın kıza arkadaş mı olalım dedin ) " evet öyle dedim " (iç ses: valla bir şey diyemiyorum sen demeden ben gideyim senin mallığın bana da bulaşmasın )

Aslında hemen kızı sevdiğimi söyleyemezdim o yüzden yanımda olması için böyle bir şey dedim inşallah pişman olmam

Ben:Evet cevabın ne

Bitaz düşündü verdiği cevaptan biraz korkuyordum ya hayır derse ya bir daha onunla konuşamazsam

Öykü:Tamam olalım

Ben:Gerçekten mi

Öykü:Evet gerçekten hadi sınıfa çıkalım biraz ders başlar.

O kadar çok şaşırmıştım ki kabul etmez diye düşünmüştüm sınıfa çıkalım dedi bizde sınıfa çıktık

Sınıfa girdiğimizde Öykü birden durdu bir tane çocuğa bakıyordu kıskandım hem de çok gerçi ben kimim ki ama bu çocuk Öykü'ye çok benziyor (neden acaba ikiz oldukları için olabilir mi bu yazarın iç sesi) ikisinin bakışlarında özlem duygusu vardı Öykü'nün de niye bakıyon ya da çocuğu dövmedi

Sonra bu çocuk yanımıza geldi

Çocuk:Konuşabilir miyiz nolur hayır deme seni çok özledim

Çocuk bunu diyince gözlerim seğirmeye başladı Allahım nolur inşallah hayır der nolur ama beklediğim bir cevap gelmedi

Öykü'nün ağzından

Ben sınıftan çıktıktan sonra Ateş de benim peşimden gelmişti sonra kantine benim yanıma oturdu ve arkadaş falan olduk sonra da biraz konuştuktan sonra da sınıfa çıktık

Sınıfa girdiğimde Aras ve ikizim bana bakıyordu benim gözlerim direk İkizime kaydı evet kendi içimde ikizim diyordum ama sadece içimden bana Özlem'le bakıyordu bende onu çok özledim hatta sarılmak ve barışmak istiyordum ama gururum önüme geçiyordu oda korkuyordu eğer konuşmaya gelirse affetmeyeceğim söylersem bu cevabımdan korkuyordu

Sonra beklemediğim bir şey oldu ikizim bana doğru gelmeye başladı hayır gelmesin eğer gelirse şimdi affederim şimdi gelmesin nolur ya ama bütün sınıfta sessizlik içindeydi herkes bize bakıyordu sonra ikizim

İkizim:Konuşabilir miyiz nolur hayır deme seni çok özledim

Ben:Tamam konuşalım ders başladı şimdi dersten sonra konuşuruz

İkizim:Gerçekten mi

Ben:Evet

Sonra da hoca geldi yerlerimize geçtik Ateş de bir değişiklik farkettim birden sinirlenmeye başladı sinirle sırasına oturdu falan bu neyin havası oğlum.

Neyse ders bitti sonra ikizim yanıma geldi tam gidecekken Ateş yerinden kalktı ve ve ikizime bir yumruk attı herkes şoook.

Evet canlarım bir bölümün daha sonuna geldik oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum 💕