42.BÖLÜM

HATIRLATMA

Ateş:Seni ilk gördüğümden beri senden hoşlanıyorum sana aşık oldum senin ikizin olduğunu bilmiyordum kıskanıyorum seni başkasıyla olma ihtimalin,başkasına gülmen benim kalbimi ağrıtıyor anla kızım işte seni kıskanacak kadar seni seviyorum

Öykü'nün ağzından

Şuan şoklardayım ne yani Ateş beni mi seviyormuş hem de ilk görüşte of ya napacağım ben ya birde ne yaptım ben biliyormusunuz bilmiyorsunuz tabiki nerden bileceksiniz neyse Ateş bunu der demez saçma saçma şeyler söyliyip ordan tüydüm kaçtım çocuğu orda bıraktım of ya kesin üzülmüştür çok salağım ben ya (evet çok salaksın dhdldndbfjj) utancımdan artık çocuğun yüzüne bakamayacağım şimdi siz diyorsunuzdur çocuğa karşı bir şey hissediyormusunız diye hayır hissetmiyorum ama Allah var çocuk çok yakışıklı çocuk daha yeni geldi okula of neden bana aşık olduki ama artık biriyle olmak istemiyorum kimle olursam üzülüyorum güvenim kırılıyor o yüzden kimseyle olmayacağım (ben izin verirsem olur hfnjskskdnf)

neyse bunu hatırlamamam lazım yoksa utancımdan bayılırım Allahtan okul bitti de Ateşle yüz yüze gelmeyeceğim

Okuldan bizi almaya şoför almaya geldi ben ikizimle bindim arabaya şoför de şaşırdı çünkü küs olduğum zamanlarda abimle gidiyordum

Şoför:Öykü hanım siz Çınar Beyle gitmiyormuydunuz

Ben: hanım demeyin sizin kızınız yaşımdayım bana kızınız olarak görüşeniz daha mutlu olurum

Şoför:Tabi kızım bundan sonra öyle seslenirim

Şoför gülümsedi ve tekrar önüne döndü

İkiz:Valla ikizim hayatım boyumca ilk defa bu kadar mutlu oldum havalara uçacağım
bundan sonra sana böyle şeyler söylemiyeceğim

Ben:Tamam artık affettim hatırlatıp benim moralimi bozma

İkiz:Tamam ikiz kızma hemen bu arada Aras senden ne istiyordu yanına gelemedim kolunu tuttu canın falan acımadı demi

Ben:Tekrar barışalım diyorda hem merak etme ben hallettim bu arada sen Arasla barıştın mı

İkiz:Evet barışmıştık ama bugün sana yaptıklarından dolayı konuşmam artık onunla

Ben:Benim yüzündense

İkiz:İkiz saçmalama lütfen tabikide senin yüzünden değil

En sonunda eve geldik ikizimle birlikte girdik ve birlikte girdiğimiz için herkes şaşırdı

Çınar abim: Öykü niye beni çağırmadın yoksa siz

ikizim:Evet barıştık

Annem,babam ve Çınar abim sevindiler ama diğer abilerim için bunu diyemeyeceğim hem kızgınlar hem de üzgünler tam gidyorlarken durdurdum

Ben:Gitmeyin konuşacaklarım var

Herkes bir şaşırsalarda hemen yerlerine oturdular

Ben:Herkesi affediyorum sonuçta ölümlü dünya ben ne olacağımız belli değil o yüzden söylediğiniz şeyleri unutuyorum hem de daha fazla sizden ayrı kalmak istemiyorum ve bu olayın da tekrarlanmasını istemiyorum

Ben bunları söyledikten sonra herkes ilk başta bir şey söylemediler şoka girdiler

Ben:İyimisiniz ya ne oldu

Anıl abim:Allah sen affettin mi şimdi bizi

Ben:Evet affettim

Herkese sarıldıktan sonra annem yemek yemeye çağırdı yemekleri yerken laf sokarak ya da gergin bir yemek yerine değilde gülüşmeler sohbetler böyle geçti inşallah hepte böyle olur

Ateş'in ağzından

Ben genelde birinden hoşlandığım zaman gider ona sevdiğimi söylerim pek benim tarzım değil gerçi ilk defa böyle duyguyla baş başa kalıyordum Öyküye sevdiğimi söyledim ama kaçtı utandı heralde ama nereye kaçarsa kaçsın nereye giderse gitsin onu asla bırakmayacağım

Evet canlarım bir bölümün daha sonuna geldik oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum 💕