Yeni Üyelik
3.
Bölüm

3. Bölüm: POYRAZ

@eliff.4_

 

SELAAMM

NASILSINIZZ?

BU ARADA ERKEK KARAKTERİMİZİN İSMİNİ POYRAZ OLARAK DEĞİŞTİRDİM HABERİNİZ OLSUN BU İSİM DAHA ÇOK İÇİME SİNDİ

BÖLÜMLER BİRAZ GEÇ GELSE DE HER BULDUĞUM BOŞLUKTA YAZIYORUM BUNU BİLMENİZİ İSTEDİM

UMARIM BÖLÜMÜ SEVERSİNİZZ

İYİ OKUMALARR

*

*

*

Neden böyle kaldım ki bir anda hadi ben kaldım o neden hala bana bakıyor ki belki de ben gözümü dikip baktığım içindir ama nedense hiç bozmak istemiyorum. Baktıkça farklı bir his kaplıyor içimi hiç tanımadığım bir his. Gözümü ayıramıyorum belki bu an bittiğinde çok utanıcam ama şu an o ihtimal aklıma bile gelmiyo

"Oğlum hoş geldin"

serap teyzenin konuşmasıyla uykudan uyanmış gibi silkelenip kendime geldim napıyorum ben ya resmen gözlerimle yedim çocuğu evet az önce düşündüğüm ihtimal şu an gerçek oldu ben şu an utancımdan yerin dibine girmek üzereyim

"Hoş buldum anne" sesini duyunca tekrar bakmak istesem de kendime engel olup kafamı kaldırmadım ve bir şey demeden yerime oturdum

"Mavi kızım bak bu benim büyük oğlum Poyraz, Poyraz oğlum mavi de yeni komşumuz"

"Memnun oldum" kekelemeden konuşmayı başardığımda içten içe kendimi tebrik ettim

"Bende memnun oldum" elini uzatınca bir süre eline baktım herkesin bakışlarını üzerimde hissedince tebessüm ederek elini sıktım

"Hadi oğlum geç otur bir şeyler ye"

"Tamam anne bir elimi yüzümü yıkayıp geliyim sonra"

"Tamam oğlum" poyraz yukarı banyoya çıkınca bende önümdekilerle ilgilenmeye başladım gerçekten çok utanç verici bir andı ama daha fazla düşünmemeye karar verdim çünkü düşündükçe utancım daha da çok artıyordu

"Anne börekler çok güzel olmuş eline sağlık"

"Afiyet olsun oğlum da ben yapmadım börekleri mavi yapmış sağolsun"

"Vala çok güzel olmuş mavi ellerine sağlık , değil mi ikizim"

"Haklısın ikizim vala çok güzel olmuş ellerine sağlık mavi"

"Afiyet olsun beğenmenize sevindim"

"Hayırdır bu çok güzel olan şey ne?" poyraz içeri girince anlık kafamı kaldırdım göz göze gelince hemen önüme döndüm

"Mavi börek yapıp getirmiş de abi ona diyorduk"

"Bende bakiyim bakalım" masaya oturup tabağına bir dilim börek aldıktan sonra yemeye başlayınca tepkilerini izliyordum

"Hmm gerçekten güzel olmuş eline sağlık mavi"

"Afiyet olsun" yemeğin geri kalanında bol bol sohbet ettik arada poyrazla göz göze gelsek de gözlerimi kaçırıyordum sohbetler devam ederken saatin çok geç olduğunu farkettim

"Ben artık gidiyim geç oldu"

"Kalsaydın kızım oturuyoruz ne güzel"

"Yok teşekkür ederim zaten yarın işe gidicem erken kalkmam gerek teşekkür ederim misafir ettiğiniz için rahatszılık verdim size de"

"Olur mu kızım öyle şey komşuyuz artık her zaman beraberiz, hem iş demişken senin mesleğin ne?"

"Doktorum"

"Aaa ne güzel artık bir şey olunca bize sen bakarsın"

"Allah korusun canım deme öyle serap teyze ama olursa bakarım tabi ki ne demek"

"Bir şey sorucam kızım aklıma takıldı soramadım"

"Tabi ki"

"Senin ailen nerde, ne iş yapıyorlar?" serap teyzenin sorusu üzerine sertçe yutkundum istemeden de olsa gözlerim dolunca herkes kaşlarını çatarak bakmaya başladı

"Mavi? kızım yanlış bir şey mi söyledim"

"Y-yok ben şey bir an sorunca şey oldum onlar şeyde istanbuldalar ben tayinim çıktığı için geldim" ailemle aramdakileri söylemek istedim ama belki bana karşı önyargıları olur diye anlatamadım ama hepsi başka bir şeyler olduğunun farkındaydı

"Kızım sorunca gözlerin doldu söyle bakiyim noldu anlat, bak belki bize güvenmiyor olabilirsin ama bizden sana zarar gelmez merak etme" içimde bir güvensizlik var mı diye bi düşündüm ama hayır daha yeni tanışmama rağmen garip bir şekilde hepsine güveniyordum ki zaten asıl sorun bu değildi. Herkese sıra sıra bakınca poyraz başta olmak üzere hepsinin kaşlarını çatmış beni dinlediklerini farkettim derin bir nefes alıp annem ve babamı, beni terk ettiklerini sonra olanları ve buraya tayinimi alma nedenimi çok ayrıntılı olmasa da anlattım hepsi üzgün bir şekilde yüzüme bakarken poyrazın yüzü sinirlenmiş gibi kıpkırmızı kesilmişti ve masanın üstündeki eli yumruk halini almıştı. Murat amca yani serap teyzenin eşi konuşunca dikkatimi poyrazdan çekip ona döndüm

"Kızım bak biz yanındayız eğer o herif buraya gelirse veya herhangi bir şekilde seni rahatsız etmeye çalışırsa ilk bize söyleyeceksin anlaştık mı?"

"Ben teşekkür ederim, ısrar ettiğiniz için anlattım yani onun sizin başınıza da bela olmasını istemem sağolun"

"Bak kızım biz seni daha yeni tanısak da kızımız gibi sevdik bundan sonra bizim için melek neyse sende öylesin beni de bir bakıma baban veya amcan olarak görebilirsin bundan sonra başın sıkıştığında ilk bizim kapımızı çalıcaksın tamam mı?"

Gözlerim dolu bir şekilde hepsine minnettarca baktım "Tamam murat amca hepinize çok teşekkür ederim gerçekten iyi ki sizlerle tanışmışım"

Melek birden konuşmaya dahil olarak

"Lafı mı olur be mavi hem ikimiz seninle kız kıza partiler bile yaparız he" diyerek göz kırpmıştı bende kıkırdayarak kafa salladım

"Ne partisiymiş bu melek hanım" poyraz yalandan sinirli bir sesle konuşunca ona baktım az önceki siniri bir nebze olsun azalmış olsa da tam geçmemiş gibiydi

"Aman abii ne partisi olucak canım pijama partisi tabikisiii"

"İnşallah öyledir küçük hanım"

"Öyle öyle" iki kardeşin tatlı atışmalarını izlerken içimden keşke benimde bir kardeşim olsaydı diyerek geçirdim sonra da artık kalkmam gerektiğini farkedince hepsiyle vedalaşıp evime geçtim. Girdikten sonra kapıyı kilitleyip açık kalan bir yer var mı diye kontrol ettikten sonra odama çıktım banyoda elimi yüzümü yıkayıp pijamalarımı giyindim ve yatağıma uzanıp düşüncelere daldım içimden bir kere daha iyi ki diye geçirdim iyi ki böyle bir aileyle tanışmışım hepsi ayrı ayrı mükemmel insanlar "Birinin yeri daha da ayrı oldu sanki"

"Kimin?"

"Poyrazın kimin olucak"

"Ne alakası var sadece ilk gelince dikkatimi çekti o kadar"

"Tabi canım o yüzden gözlerinle yedin çocuğu"

"Ya sadece ilgimi çekti başta o kadar için fesat senin"

"İy iyi sustum görcez bakalım ilerde" Bir şey demeden iç sesime göz devirdim ve yarın erken kalkacağım için uzanıp lambayı söndürdüm ve anında ağırlaşan gözlerimle uykuya daldım.

Sabah alarmımın sesiyle kalkıp rutin işlerimi hallettim üzerimi değiştirip yatağımı topladım ve aşağı inip kahvaltı yapmaya başladım.

Kahvaltıdan sonra sofrayı toplayıp çantamı ve telefonumu alıp çıktım arabama doğru giderken yan taraftan sesler duydum kafamı o tarafa çevirince poyrazla göz göze geldim hafifçe gülümseyip selam verdim o da aynı şekilde karşılık verince arabaya bindim ve hastaneye doğru yol almaya başladım.

Hastaneye gelince görevliye başhekimin odasını sorup yanına çıktım kapıyı çalıp gel komutunu duyunca içeri girdim. Tanışma faslından sonra işleri halledince başhekim yarın gelip başlayabilirsin dedi bende teşekkür edip hastaneden çıktım aslında bugün başlasam iyi olurdu ama en azından bugünü gezmeye ayırabilirdim biraz da olsa öğrenebiirdim buraları arabama binip etrafı turlamaya başladım.

Bir süre sonra çarşı görünce arabayı kenara park edip çarşıyı dolaşmaya başladım herkes yeni olduğumu anlamış olacak ki yüzüme garip garip bakıyorlardı onları umursamadan mağazalara göz atmaya başladım bir kaç mağazaya girip beğendiğim şeyleri alıp çarşıyı gezmeye devam ettim gezerken canım tatlı çekti etrafta tatlı yiyebileceğim bir yer ararken gözüme bir kafe takıldı ve oraya doğru yürümeye başladım.

İçeri gelince cam kenarında bir masa bularak oturdum ve siparişimi verdim. Beklerken telefonumla uğraşmaya başladım o sırada karşımdaki sandalye çekilince kafamı kaldırdım ve karşımdaki yabancıya kaşlarımı çatarak baktım ama o gayet rahat bir şekilde sandalyeye oturup sırıtarak yüzüme bakmaya başladı

"Beyefendi kimsiniz masama otururken izin aldınız mı?"

"Kusura bakmayın hanımefendi biraz kabalık ettim galiba kendimi tanıştırayım ben Hakan" diyerek elini sıkmam için uzattı umursamadan sinirli bir şekilde ona döndüm

"Beyefendi hemen masamı terk eder misiniz lütfen?"

yüzünü eğip bana doğru yaklaşınca kendimi geri çektim

"Sizinle tanışmak istiyorum sadece fazla abartmadınız mı?"

"Ben sizinle tanışmak istemiyorum gitmezseniz polis çağırıcam" Desem de karşımdaki adam hiç umursamadan yüzüme sırıtarak bakmaya devam etti daha fazla dayanamayarak ayağı kalkıp bağırmaya başladım

"Hemen masamı terk edin dedim size!"

bağırmamla kafedeki herkesin bakışları bu tarafa döndü ama ben onları umursamadan karşımdaki adama sinirli bir şekilde bakmaya devam ettim. O da benim gibi ayağı kalkıp karşımda dikildiğinde hafif geri çekildim

"Ama neden böyle yapıyorsunuz ki yenisiniz burada belli size buraları tanıtmak isterim" diyerek eliyle kolumu tuttu tam kolumu ondan çekecekken gelen sesle başımı kapıya doğru çevirdim

"Çek lan elini!" kapıda sinirden köpüren bir poyraz görmeyi beklemediğim için şaşkınlıkla ona baktım yumruklarını sıkarak karşımdaki adama doğru geldi ve ben daha ne olduğunu anlamadan adamı yere serip ardı ardına yumruklamaya başladı.

Etraftakiler çığlık atarak kaçarken ben sadece donmuş bir şekilde poyraza bakıyordum en son biraz daha vurursa adamı öldüreceğini anlayınca hızla kendime geldim ve kolundan tutup çekmeye başladım.

"Poyraz! poyraz dur tamam yeter adam ölücek"

ama o ben hiç dinlemeden adama yumruk atmaya devam ediyordu adam çoktan bayılmıştı ama poyraz hala pes etmemişti kolundan tutup çekmeye çalışsamda nafile başaramamıştım en son dayanamayıp yüksek sesle bağırdım

"Poyraz! yeterr!"

Poyraz o anda durup bir bana bir de yerdeki adama baktı sonunda beni dinlemiş olacak ki adamın üzerinden kalktı görevliler adamı tutup götürdüler poyraz da sert bir şekilde sandalyeyi çekip masaya oturdu bende derin bir nefes alıp karşısına oturdum kafede bizden başka kimse kalmamıştı poyraza baktığımda hala sinirli olduğunu yüzünden anlayabiliyordum sessiz kalarak biraz sakinleşmesi için zaman tanıdım.

Bir süre sonra konuşmayacağını anlayınca ben konuşmaya başladım

"Sen burda napıyordun?" kafasını kaldırıp bir süre yüzüme baktıktan sonra sonunda konuşmaya başladı

"Arabamı tamire verdim taksiyle eve gidicektim yolda giderken bir arkadaşımı görünce selam vermek için geldim onunla konuştuk gittikten sonra bende tam giderken sizi gördüm o adamın senin kolunu tuttuğunu görünce kendime hakim olamadım" derin bir nefes alıp devam etti

"Sana bir şey yapmadı değil mi ne istiyormuş?"

"Hayır yapmadı bir anda geldi karşıma oturdu bende anlamadım tanışmak istedi ben istemeyince işte zorlamaya başladı o sırada da sen geldin"

Kendine hakim olmaya çalışır gibi gözlerini kapattı tekrar açınca bir şey demeden ikimizde masayı izlemeye başladık ona bir teşekkür borçlu olduğumu düşünerek konuşmaya başladım

"Ben teşekkür ederim beni koruduğun için"

"Teşekkür etmene gerek yok yine olsa yine yaparım" dediğine sadece gülümsedim o da aynı şekilde karşılık verdi. Saate baktığımda artık eve gitmem gerektiğini anlayınca kalktım

"Ben gidiyim artık geç olmadan" o sırada aklıma arabası olmadığı gelince ona fırsat vermeden konuştum

"İstersen sende gel taksiyle gitme boşuna sonuçta aynı yere gidiyoruz" ilk başta itiraz edecek gibi olsa da vazgeçip kafa salladı ve arabaya doğru gitmeye başladık.

Yol boyunca ikimizde konuşmadık eve gelince birden bana dönüp bir kağıt uzattı kağıda bakınca telefon numarası olduğunu gördüm

"Eğer bir şeye ihtiyacın olursa çekinmeden beni arayabilirsin" gülümseyip teşekkür ettim ve arabadan inip vedalaştıktan sonra eve gittim.

Odama çıkıp banyoda elimi yüzümü yıkadım ve üzerimi değişip yatağa uzandım bugün olanları düşünürken poyrazın verdiği kağıdı alıp önce numarayı kaydettim sonra da beni kaydetmesi için mesaj yazdım

-Poyraz merhaba ben Mavi numaramı kaydet diye mesaj atiyim dedim de rahatsız etmedim umarım

mesajı gönderdikten sonra anında çevrim içi oldu ve yazmaya başladı

Poyraz: hayır rahatsız etmedin olur mu öyle şey kaydediyorum hemen

-Tamam o zaman iyi geceler tekrar teşekkür ederim bugün için

Poyraz: Teşekkür etmene gerek olmadığını söylemiştim değil mi, yine de rica ederim iyi geceler Mavi

Konuşmamız bittikten sonra telefonu kapatıp kenara koydum ve yatakta iyice uzanır hale geldim yorgun olduğum için de hemen uyuyakaldım.

 

 

MERHABALARR

UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR

BÖLÜMLE İLGİLİ YORUMLARINIZI BEKLİYORUM

BÖLÜME OY VERİP DESTEK OLURSANIZ ÇOK SEVİNİRİM

BİR DAHAKİ BÖLÜMDE GÖRÜŞMEK ÜZERE

Loading...
0%