Tanışma faslı bitince koyu bir sohbet başladı. Bende kalkıp bir şeyler ikram etmeye başladım ikramlıklardan sonra babam kahve yapmamı istedi. Herkese kahve yaptıktan sonra kahveleri dağıtıp kenarda sessizce konuşmaları dinlemeye başladım.

konuşmalardan anladığım kadarıyla kerem ailenin ortanca çocuğu bir tane ablası ve bir tane de küçük kardeşi var, galiba benden iki yaş büyük

"Yakışıklı çocuk değil mi"

"Ne saçmalıyorsun iç ses banane yakışıklı olup olmadığından"

"Eminim öyledir"

"İç ses susar mısın!"

"Tamam be"

ben iç sesimle kavga halindeyken birden keremin gözleri bana döndü anında gözlerimi kaçırdım. Yüz ifadesini görmedim ama güldüğünü tahmin edebiliyorum.

"Çocuğu dikizliyorsun resmen,tabi güler rezil oldun"

"Dikizlemiyodum bi kere"

"Tabi canım belli"

İç sesime göz devirip halıyı izlemeye başladım rezil olduk resmen galiba iç sesim ilk kez haklı. Geri kalan zamanda bir daha yüzüne bakmadım en sonunda kalktıklarında bizde ayaklandık.

"Evet işleri de hallettiğimize göre bizde kalkalım artık"

"Kalsaydınız biraz daha olmadı böyle"

"Olsun bir dahakine, artık ortak olduğumuza göre sık sık beraberiz zaten"

"Peki siz bilirsiniz tekrar bekleriz"

"Geliriz geliriz sizi de bekleriz hatta yarın akşam da buyrun bize gelin"

Ne hayır ya ne gerek var canım böyle şeylere umarım kabul etmezsin baba

"Yok biz rahatsızlık vermeyelim başka zaman geliriz böyle hemen olmaz"

çok doğru konuştun babacım tebrik ederim. Babamın red cevabından sonra galiba mutluluğumu fazla dışa vurunca keremim yüzüme baktığını fark ettim yüzüme bakmayı bırakıp sırıtarak babama döndü

"Fırat amca o nasıl söz itiraz kabul etmiyoruz yarın akşam bekliyoruz lütfen buyrun gelin"

Ne! inanamıyorum ya resmen mutlu olduğumu görüp sırf bunun için yaptı lüfen kabul etme babacım lütfen

"İyi peki madem bu kadar ısrar ediyorsunuz geliriz yarın"

hayır ya

"Heh tamam, şimdi oldu işte o zaman yarın görüşürüz iyi akşamlar"

"İyi akşamlar görüşürüz"

misafirleri uğurladıktan sonra oturma odasına geçtik.

"Baba niye kabul ettin ya ne gerek vardı şimdi"

"Çok ısrar ettiler kızım napiyim ortaklarımız sonuçta ayıp olurdu kabul etmesem"

"Babam doğru söylüyor abicim bir iki saat oturur geliriz zaten"

"Peki"

biraz daha sohbet ettikten sonra hepimiz odamıza geçtik kıyafetlerimi çıkarıp yatağa geçtim o çocuğa çok sinir oldum ya resmen gıcıklığına kabul ettirdi babama neyse katlanıcaz artık biraz telefonumla uğraştıktan sonra kapatıp uyudum bakalım yarın neler olucak.

Sabah çalan alarmın sesiyle uyandım saat 8.30 olmuştu istemeye istemeye kalkıp üzerimi değişip kahvaltı hazırlamaya indim. Çay demleyip kahvaltılıkları hazırladım ve babam ve abimi uyandırdım hep beraber güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra onlar işe gitmek için hazırlandılar

"Kızım unutma bak akşam muratlara gidicez ona göre hazırlan"

"Tamam babacım unutmam"

"Hadi görüşürüz kızım"

"Görüşürüz baba görüşürüz abi"

ikisini de öpüp uğurladıktan sonra kahvaltı masasını tolayıp ardından evi toplamaya başladım. İşlerim bittikten sonra hala akşama çok vakit olduğu için dışarı çıkıp gezmek istedim çantamı alıp kapıyı kilitledim ve evden çıktım. önce bir kaç yere uğrayıp okul için ihtiyacım olan bazı eşyaları aldım sonra da hiçbir şey yapmadan dolaşmak istedim. 1-1.30 saat kadar dolaştıktan sonra artık saat geç olduğu için eve doğru gitmeye başladım. Telefonumla uğraşarak yürürken birden biriyle çarpıştım elimdekiler yere dağılınca hemen toplamaya başladım.

"Kusura bakmayın lütfen görme-"

kafamı kaldırdığımda birde karşımda kimi göriyim kim olucak kerem bey hay ben şansıma

"Önemli değil bir dahakine telefona bakmadan önünüze bakarak yürürsünüz artık"

"Özür diledim ya neden uzatıp laf sokuyorsunuz ki"

"Laf sokmadım bir bakıma öneride bulundum diyelim"

"Teşekkür ederim öneriniz için şimdi artık önümden çekilirseniz gidebilir miyim"

"Tabi buyrun, isterseniz beraber geçelim akşama bizdesiniz sonuçta"

"Ne münasebet canım ben babamlarla gelirim size gerek yok"

"Peki, teklif var ısrar yok akşama görüşmek üzere"

"İyi günler"

Sinirle yanından ayrılıp yürümeye başladım akşama görüşmek üzereymiş görüşmeyelim mümkünse

"Niye sinirleniyorsun canım çocuk kibar kibar konuştu işte"

"Ya ne demezsin baya kibar"

"Resmen dizilerdeki karşılaşmalar gibi oldu gerçi tam olması için aşık olmanız gerekiyo"

"Ne aşkı ya ben onun neyine aşık olucam tipsiz kazma"

"Çocuğa haksızlık etme şimdi neresi tipsiz taş gibi çocuk"

"Bence ben değil de sen aşık olmuşsun bu çocuğa ha iç ses"

"Ben senin iç sesin olduğuma göre sende aşık oluyorsun durucum üzgünüm acı gerçekler"

"Çok konuşuyosun iç ses çook"

En sonunda eve geldiğimde hemen üzerimi değiştirdim saçlarımı tepeden at kuyruğu yaptım o sırada kapı çaldı aşağı inip kapıyı açtım babam ve abim gelmişti.

"Hoşgeldinizz"

"Hoşbulduk kızım"

"Hoşbulduk abicim"

"Hadi o zaman sen hazırsın galiba bizde hemen hazırlanalım sonra çıkalım"

"Tamam baba ben bekliyorum"

onlar yukarı hazırlanmaya çıkınca bende o sırada kendime bir kahve yapmak için mutfağa geçtim. Kahvemi içip biraz telefonumla uğraşmaya başladım. Bitince bardağı hızlıca yıkayıp kuruladım ve yerine koydum bu sırada babam ve abim de aşağı inmişti

"Kızım hadi biz hazırız çıkalım daha fazla geç olmadan"

"Tamam babacım geliyorum"

kapıyı kilitleyip hep beraber yeni ortaklarımızın evine doğru yola çıktık. En sonunda geldiğimizde aşağı indik ve eve doğru yürüdük ev büyük dubleks bir evdi durumları baya iyi galiba büyük bir bahçesi ve evin yan tarafında meyve ağaçları vardı ve hemen ağaçların yanında bahçe koltukları küçük bir masa ve ilerisinde bir salıncak vardı. Ben evi ve bahçesini incelerken babam kapıyı çaldı ve kapıyı küçük bir kız ve yanında da ablası olduğunu düşündüğüm bir kadın açtı.

"Hoşgeldiniz buyrun geçin içeri"

"Hoşbulduk sağolun"

en son bende içeri geçtim ve babamın yolda gelirken aldığı tatlıyı kadına verdim

"Aa ne gerek vardı zahmet etmeseydiniz"

"Yok canım ne zahmeti olur mu öyle şey"

kadına tatlıları verdikten sonra babamların peşine takılıp içeri girdim. Evin içi de dışı kadar güzel ve moderndi içeri girince herkes sıra sıra hoşgeldin deyip görüşmeye başladı herkesle görüştükten sonra sadece kerem kalmıştı ona da sadece kafamla selam verip abimin yanına oturdum. Biraz sohbet muhabbetten sonra keremin annesi bana döndü.

"Sen neler yapıyorsun kızım"

"Ben üniversite öğrencisiyim"

"Anladım kızım, ee var mı birileri evlenmeyi düşünüyor musun?"

"Yok teyzecim düşünmüyorum okulum daha önemli"

"Tabi senin kararın bişey diyemem bende bizim şu oğlanı bi evlendirseydim hayırlısıyla hem kendi bulmuyo hemde izin vermiyo ki ben buliyim kendime gelin"

"Anne!"

"Tamam oğlum niye kızıyosun ne dedim sanki, sen bakma buna kızım okulunu bitirde evlen"

Bişey demeyip sadece gülümsedim neden evlenmek istemiyor acaba hiç öyle sevgilisi olmayan birine de benzemiyo

"Hayırdır göz mü koydun çocuğa sen mi evlencen"

"Bende bu iç ses nerelerde diyordum geç kaldın hoşgeldin"

"Kaynatma konuyu da cevap ver soruma"

"Senin saçma sapan sorularına cevap vermiyicem üzgünüm ben sadece merakımdan öyle dedim yoksa banane onun özel hayatından"

"Yav he he"

iç sesime göz devirip konuşulanları dinlemeye başladım bu akşam bitebilir mi artık. Birden keremin annesi ayağa kalktı

"Hadi bakalım kızlar biz içeri salona geçelim erkekler burda iş konuşsun"

dönüp babama baktım gözleriyle onaylayınca istemeye istemeye kalktım ve peşlerine takıldım. hep birlikte salona geçtik. Birden keremin küçük kardeşi yanıma geldi

"Senin adın ne?"

"Duru, peki senin?"

"Masal"

"Ne kadar güzel bir ismin varmış senin öyle tanıştığımıza memnun oldum masalcım"

"Bende"

biz masalla sohbet ederken gamze abla önce içerdekilere sonra da bize kahve verdi.

"Teşekkür ederim ellerinize sağlık"

"Afiyet olsun canım"

kahvelerimizi içip sohbet etmeye başladık daha doğrusu onlar sordu ben cevap verdim samimi ve tatlı insanlardı demek ki kerem annesi ve ablasına hiç çekmemiş. Bir iki saat kadar durduktan sonra babamların kalkmasıyla birlikte bende kalktım.

"Biraz daha kalsaydınız keşke"

"Olsun yeter bu kadar teşekkür ederiz"

"Peki o zaman yaın görüşüp bizim ortaklığı resmileştiririz ayrıca konuşmak istediğim şeyler de var"

"Tabi görüşürüz"

herkesle vedalaşıp iyi akşamlar diyerek evden ayrıldık. Eve geldiğimizde ben direk ikisine de iyi geceler diyip odama çıktım yarın malum okul var erken kalkmam gerekiyor bu yüzden hemen üzerimi değiştirip alarmı kurdum ve günün yorgunluğuyla uyuyakaldım.

Bir bölümün daha sonuna geldik umarım severek okumuşsunuzdur

kitabın gidişatıyla ilgili tahminlerinizi yorumlarda bekliyorum

bir dahaki bölümde görüşmek üzere