Buse'yi öldürmeme ramak kalmışken,kalkıp mutfağa gitti.iyi kide gitti,yoksa boğazına yapışacaktım.çocuk olmama rağmen çok küfür ediyordum galiba? Ama banane.suratsız geri geldi ve koltuğa yayıldı.

Buse-ben seni adam edicem,o beyinsiz annen ve baban adam edememişler seni!

Ecem- ailem hakkında böyle konuśamassın! Diye çığlık attım.

Buse- istediğim gibi konuşurum sanane. Aklı bı karış bana ne diyeceğimi söylüyor. Yok yaa başka emrin?

Ecem- diğer emrim buradan sikdir olup gitmen!

Buse ayağa kalktı ve beni kolumdan sıkıca tuttu.

Buse-adam ol yoksa annengil gelene kadar seni karanlık Bodrum'a kitlerim,velet!

Bu sefer sessiz kaldım.karanlıktan korktuğum için.sadece bu yüzden.

Maymun suratlı yerine geri oturdu.ben tek kişilik koltukta oturuyordum,Buse ile L şek lindeki koltukta oturuyordu. O sırada tabletimin alarmmı çaldı.annem arıyordu.telefonu açtım ama bu annem deyildi polis memuruydu.

Memur: anne ve babanız uçağın düşmesiyle hayatlarını kaybettiler kızım,başın sağ olsun.

Bu cümleyi duyunca bedenimin karıncalan dığını hissettimecem: nde? Hayır haýır haýır olamazzz

Diye ağlamaya başladım.buse beni ayağa kalktığım koltuğa geri oturttu.

Buse; ne oldu Ecem?...... Ecemm!

Ecem: annem ve babam..... Uçak kazasında,.....

Buse: anladım anladım yeter! Seni anlıyorum......başımız sağ olsun. Ne zaman defnedeceklermiş?

BÖLÜM SONUU