O konuşmadan sonra doktorun odasından çıktık ve
Babam:"Herkes kendi kızını alsın."

Bunu bekliyordum zaten beni sevmezlerdi ama insanın içinde bir yerler kırılıyordu işte.

Adnan bey:"Bende aynısını düşünüyorum haydi kızım ." Deyip beni çağırdı. Biraz kararsız kaldım ama mahkeme yoluyla beni alacaklarını hatırlayınca başımı sallayıp takip ettim.

Arabaya binince çalıştırıp yola koyulduk yanımdaki çocuk hiç bir şey söylemeden cama bakıyordu bende onun gibi yapıp akıp giden yola baktım.

Bir süre sonra otelin önünde durunca Adnan beye baktım o da ona olan bakışlarımı görünce açıkladı.

Adnan bey:" kızım biz burada yaşamıyoruz o yüzden oteldeki eşyaları alıp geri dönecem"deyip arabadan indi.

Aylin hanım:" Merhaba kızım ben annen Aylin yanında oturanda ikizin sarp sen de bize kendini tanıtır mısın." Dedi.

Sare:"Merhaba Aylin hanım bende Sare tanıştığıma memnun oldum." Dedim hanım dediğime bozulsada bir şey demedi o sırada Adnan bey geldi ve arabayı çalıştırıp havayoluna doğru gitmeye başladık.

Havalimanına gelince arabadan indik Adnan bey ve Aylin hanım önden biz sarp ile arkadan gidiyorduk sarpa dönüp.

Sare:" sana bir soru sorabilir miyim" sarp soğuk bir sesle.

Sarp:" tabi sorabilirsin" dedi bende

Sare:" biz nereye gidiyoruz yani nerede yaşıyoruz" dedim oda aynı ses tonuyla.

Sarp:" biz mardinliyiz oraya gidiyoruz" deyince şaşırdım o benim halime gülecek gibi olacaktı ama kendini topladı.

Ben de şaşkınlığımı atlayıp arkasından gittim uçağa binip yerime oturdum hadi bakalım Mardin maceramız başlasın bakalım.