Evet yine sıradan bir günü geride bıraktım ben Naz Demir 15 yaşında bir lise öğrencisiyim 14 yaşın da kardeşim var ismi elisa oda KYK yurdun da kalıyor babam yurt dışında annemle kalıyorum ikisiylede aram idaere edilir durumda çoğu zaman ben alttan alıyorum ama bazen de tereyağı gibi üste çıkıyorum genelde tek başıma takılmayı tercih ediyorum bu güne kadar hiç arkadaşım olmadı ve bu konudan ben rahatsız değilim ama annem bu konuda tam tersi ah ah neyse yapacak bir şey yok diyerek odamdan çıktım ve annem direk yanıma geldi

"Naz,sana çok mutlu bir haberim var artık başka bir okula gidiyorsun" dedi ben de ne diye bağırdım

"Anne sen ne dediğinin farkında mısın benden habersiz okulumu niye değiştirdin?" Dedim yine sinirlenmiştim

"Naz 15 yaşına geldin ve arkadaşın yok bilmem anlatabildim mi?" Dedi

"Anne ben arkadaş falan istemiyorum ve isteseydim şuan bırak bir tanesini yüz tane arkadaşım vardı ama ben istemedim" dedim ve devam ettim"ve bu evde neden ben her şeyi sonradan duyuyorum sinir hastası olduğum için mi? Hep siyah giydiğim için mi? Arkadaşım olmadığı için mi? Okuldan geleli bir saat oldu ve bunu şuan söylüyorsun" dedim bu halime ve tepkime hiç bir şey yapmadı

"Naz gideceğin okul yatılı bir okul artık bizden kurtuluyorsun ama gitmeden sana bir şey göstermem lazım" dedi hiç bir tepki verden onu izledim yatak odasına girdi ve iki dakika sonra elinde dosyayla geldi dosyayı bana uzattı açıp baktım bu evlatlık dosyasıydı ve kendi ismimi gördüm evet zaten bir şeyler saklandığının farkındaydım hiç bir tepki vermeden odama gittim valizimi çıkardım ve her şeyimi koydum sonra telefonumu aldım ve odamdan çıktım

"Ben gidiyorum sen okulun konumunu at yada söyle" dedim

"Evden çıktıktan sonra sağ dön dümdüz yürü bir saat sonra varacaksın" dedi ben de başımı salladım ve çıktım sağ dönüp yürümeye başladım bir saat sonra okula varmıştım okul baya bakımlıydı ve bahçesi baya büyüktü hemen girdim danışmandan müdürün odasını buldum ve girdim müdür kısa boylu bakımlı bir kadındı

"Hocam merhaba ben yeni öğrenciyim kalacağım odayı ve sınıfımı öğrenmeye geldim"

"Merhaba kızım 23 nolu oda 10/D şubesi" dedi ben de başımı sallayıp çıktım okul beş katlıydı ve baya büyüktü 4-5.katlar öğrencilerin odaları için ayrılmıştı beşinci kata çıktım ve kendi odamı bulup girdim oda arkadaşım oda da yoktu hemen valizimi bıraktım ve kendimi yatağa attım bu sıra da elisa aradı

"Efendim elisa" dedim

"Naz iyi misin? Annemle mi tartıştın"

"Sana bir şey soracağım benim evlatlık olduğumu biliyor muydun?"

"Naz..." Dedi ve sustu

"Elisa benim evlatlık olduğumu bırak annemi babamı akrabağlarda biliyordu dimi evdeki her şeyi en son ben duydum bu yüzden herkes benden uzaktaydı" dedim

"Naz yapma"

"Bu yüzden mi babamın yanına gittiğim de benden hep kaçıyordu bu yüzden mi annem bana soğuk sana sıcak davrandı elisa"

"Naz" dedi sustu ben de sustum arrik bir şey diyemiyordum yataktan kalktım ve camdan bakmaya başladım

"Elisa ben artık yokum annenle babana söyle onlara çok teşekkür ediyorum" dedim ve elisa kapattı o an arkamdan bir ses duydum dönüp baktığımda oda arkadaşım gelmişti

"Merhaba" dedim kendisi uzun boylu kumral yeşil gözlü biriydi

"Merhaba hoş geldin" dedi ben de "teşekkür ettim"

"Eee hadi tanışalım" dedi ben de başımı salladım

"Ben naz 15 yaşındayım"

"Ben Aras 16 yaşındayım" dedi ben de "memnun oldum" dedim oda "ben de" dedi saat akşam 5 olmuştu

"Naz sana bir şey söyleyeceğim"

"Evet seni dinliyorum"

"Bu son bir haftadır okulun koridorundan garip sesler geliyor biri sanki böyle duvara bir şeyle vuruyor gibi birileri koridorda yürüyor" dedi ben baya şaşırmıştım

"Peki müdür ne diyor bu konuyla ilgili"

"Araştırıyor oda ama daha bir şey yok"

"Neyse yatarken kapıyı kilitlersek bir şey olmaz" dedim bir den telefonum çaldı arayan babamdı

"Efendim"

"Naz iyi misin?"

"Evet iyiyim"

"Annen çok üzgün" derin bir nefes aldım çünkü boğuluyordum

"Baba benden her şeyi sakladiniz benden benimle ilgili olan şeylerden bellie her şeyi sakladınız sırf çocuğunuz yok diye beni aldınız ama elisa olunca beni unuttunuz 5 yaşından sonra kendi işimi kendim hallettim hayır bundan şikayetçi değilim elisaya kızmıyorum ama neden?"

"Biz aslında seni istemiyorduk zaten evlatlık çocuk istemiyorduk bizim kendi çocuğumuz olsun istiyorduk öz ailesi biz olalım istiyorduk bu yüzden seni istemedik"

"Tamam ben anladım bu saatten sonra beni unutun bir tek elisayla konuşacağım" dedim ve kapattım çok fazla titriyordum bunu yeni fark etmiştim Aras yanıma geldi

"Naz iyi misin? Neden titriyorsun" valizimin yanına gidip ilacımı alıp içtim

"İyiyim teşekkür ederim"dedim direk birden oda iki kişi girdi biri kızdı esmer kısa boylu bir kızdı diğeri ise erkekti onun boyu uzundu ve esmerdi

"Merhaba" dedi kız ben de"merhaba" dedim tanışalım mı?" Diye sordu ben evet anlamında başımı salladım

"Ben naz" dedim

"Ben yağmur" dedi dedi kız

"Ben hakan" dedi esmer olan ben de "memnun oldum" dedim onlarda "biz de"dediler saat akşam 8 olmuştu yağmur konuştu

"E naz anlat bakalım buraya gelme sebebin nedir hangi rüzgar attı"

"Size güvenebilir miyim?" Dedim hepsi başını salladı

"Beni küçükken yurda bırakmışlar bu annem sandığım kişi dün gelip beni buraya yazdırmış bunu 4 saat önce bana söyledi şimdi buradayım" dedim bu defa hakan konuştu

"Şey sinir hastası mısın?" Dedi

"Evet" dedim oda başını salladı yağmurun telefonu çaldı ayağa kalktı ve bizden uzak tarafa gitti evet artık güçlü olmam lazımdı hakanda lavaboya gidiyorum diyip gitti

"Bu ikisi çok yakışıyorlar dedim arasa"

"Şey onlar zaten sevgililer"

"He tamam sağol" dedim oda gülümsedi saat 10 olmuştu yağmur konuşmasini bitirdi hakan lavabodan çıktı ve bi beş dakika daha durup gittiler saat geç olmuştu bizde iyalanmadan yattık

Bu gün bir kız çocuğu gerçekle yüzleşmeyi öğrendi bu gün o kız çocuğu hayatın gerçek yüzüyle karşılaştı ve hayttan asla vazgeçmedi :)

••••••••••••••

Arkadaşlar merhaba bu bölüm biraz daha tanıtım gibi oldu ama her şey daha yeni başlıyor yorumlarınızı bekliyorum görüşmek üzere 💙