Arada aylar geçer bu zaman zarfında okulda hangi öğretmen Elizan'a bu soruyu sorsa hep aynı cevabı alır bazı arkadaşlar Elizan'in ne yapmak istediğini anlayasalarda ona ve kararına saygı duyar bazıları ise onunla alay edip " sofii" diye alay eder Elizan buna kafayı takmaz dçünkü sakin bir insandı başka insanların onunla alay etmesini doğal karşılıyordu çünkü elizan onlardan çok farklıydı ve bu durumdan gayet memnundu .

Sabahın erken saatlerinde çalan alarmla kalkan Elizan okul hazırlığı yapar her ne kadar hafız olmak istesede namaz kılma gibi bir alışkanlığı yoktur çünkü tam olarak beceremediği için kildiği namazın Allah katında kabul olmadiğini düşünür

Genelde Elizan i sabah kaldirp okula annesi gönderir fakat bazen annesi hasta olduğu için bazende sadece kiyamadiği için uyandirmaz ve kendi alarm kurup sessizce hazırlanır. Nasıl olsa çay demlemesini biliyor tüp yakmakta zorlanmıyor ve canı çektiğinde yumurta bile yapmayı bilirdi ve bu durumda annesi uyandırmaya hiç gerek duymazdi.

Babası Abdullah bey ise o günlerde iş bulamadığı için evdeydi. Her türlü Tamir işi elinden gelirdi ama o bir inşaat ustasıydi Abdullah bey eski zamanların imkanlarından dolayı orta okul mezunu olduktan sonra okuyamamişti elizan bazen babasının eğer okursa kesinlikle bir matematik dehası olucağini düşünüyor çünkü Abdullah bey kağıt kalem olmasa dâhi zor bir matematik sorusunu akıldan çozebiliyordu inşaat işindede çok işine yarıyordu çunku yapacaği bı mekanın etrafını rahatlıkla hesaplaya biliyor kışın inşaat olmadiği için bazen Düzce'de fındık fabrikasında çalışırdı bazen iş çikmazsa mecburen boş kalırdı.

Elizan'in ailesinin maddi durumu çok fazla iyi olmasada rahatça geçinebiliyorlardi bu onların mutluluğuna engel değildi. Ailesi Elizan'in hayalini gerçekleştirmek için elinden geleni yapıyor evet hafizliğa onu ailesi teşvik etmişti fakat bu karar için ona baskı uygulayan yoktu hafız olmak kesinlikle onun tercihiydi. 7.sinifa girdiğinde ailesi onu eskiden ablasının 3ay boyunca kaldığı Erzurum'daki bir kuran kursuna götürdü fakat ortaokul mezunu olması gerektiğini söyleyip onu kursa kabul etmediler aslında Elizan bu duruma sevinmişti çünkü bu kurs hiç içine sinmemişti daha misafir olarak gelmesine rağmen hocaların sinirli bakişlarina maruz kalmıştı.

Sabahın erken saatlerinde okula gelen Elizan en sevdiği arkadaşı olan Zeynep Ravza nin ona doğru geldiğini gördü Zeynep;

" Günaydın Elizan. "

" Günaydın Zeynep Ravza nasılsın"

"İyi LGS sınavının nerde olacağını biliyormusun?"

"Hayır bilmiyorum ama bugün sorarız birilerine"

"Tamam hadi ders başlıyor"

Beraber sınıfa geçtiler dersin başlamasına daha beş dakika vardı. Ders başladı ilk dersleri matematikti öğretmenleri Burak bey ders bitişine beş dakika kala öğrencilerle konuları bittiği için onları önceden serbest bıraktı. Elizan bunu fırsat bilerek elini kaldırıp Bir şey sorabilmek için izin istedi.onay aldıktan sonra Burak beye;

" Öğretmenim LGS sınavının nerde olacağı bellimi acaba?"

Doğrusu Elizan'in böyle bir soru sormasını beklemiyordu .

" Neden sordun ki Elizan Zaten hafızlık okumayacakmisin LGS ye ne gerek var ?"

Elizan böyle bir karşılık beklemiyordu açıkçası hem şaşırdı hemde üzüldü her hafızlık Okuyan insanın okul hayatı biter miydi öğretmenin bu düşüncesini çok yalniş bularak cevap verdi;

" Hafızlık okuyacağım diye okulumu bırakacak değilim hocam hem nasip olursa hafızlık biterse neden başka bir bölüm okumayayimki."