-Kızım nasılsın,nasıl geçti ilk günün
-iyi
Normalde babam asla bana halimi hatırımı sormazdım bir iş olduğunu anladım Çünkü babam nasıl desem ilgili bir baba değildi ama ilgisiz bir baba da değildi

-Kızım ben direkt konuyu dağıtmadan dolandırmadan anlatacağım, Kızım biz annenle boşanıyoruz.

Nasıl yani Nasıl boşalabilirlerdi.
Evet annem ve babamın iyi anlaştığını söyleyemem Hatta son günlerde komple tartışıyorlardı ama bunu yapmaları lazım değil de boşanmaları lazım değildi Ben ne olacaktım.!

-Nasıl

-Şimdi söyle kiminle kalıyorsun Benimle mi yoksa o Annen olacak Sefil ile mi

Burada ne oluyordu daha ayrılmadan anneme küçümsüyor muydu ve Sefil mi
-Annem hakkında böyle konuşamazsın Baba

-kızım sen de biliyorsun ki boşandığımız anda annen bir sefil olacak

-Baba Durdur Ama ineceğim

Bu da neydi böyle daha ne olduğunu anlamadan kararım biraz sorulmadan ayrılıyorlardı mutsuz olabilirler ama birbirlerinden böyle bahsetmeleri çok aptalcaydı kimse beni düşünmüyor muydu

-Ne Sıla ne diyorsun
-Eğer arabayı durdurmazsan atlarım.
-Durdurmam benimle geleceksin,sen benim kızımsın

Bu da ne demekti Hayır Benim kararım onlara Ne olurdu ki evet kaçıyorum verdiğim ani kararlı evden kaçmaya karar verdim Bu benim kararım.
Arabayı açıp atladım Evet bu bir çılgınlıktı ve Evet yola atladım...

Yuvarlanarak Kaldırıma çarptım ve dizlerim soyuldu, Babam arabayı yavaşlattı Ama kendimi hemen toplayarak koşmaya başladım ve bir arar sokağa girdim başım dönüyor Çünkü başımı Kaldırıma çarpmış olmalıyım sinirlerim harap olmuştu Hem ağlıyorum hem gülüyorum.
Hayır komik değildi bu

Izimi tamamen kaybettirdikten sonra bir sokak lambasının altına Kaldırıma oturdum Ve ağlamaya başladım Aslında sen atladığımı ya da kaçtığını bilmiyordum ama saçmaydı ama bir dakika bile duramazdım orada
Dizlerime baktım kanıyordu.

Orada ne kadar süre oturdum bilmiyorum dizlerim yanıyordu elim yorulmuştu ve gözlerim Ağlamaktan artık şişmiş ve acıyordu.

O an karşımda bir gölge gördüm.
Başımı Oturduğum yerden kaldırıp o kişiye baktım
Tanıdıktı ama nereden
...

-Selam sakar kız
Tabii ya bugün çarptığım o çocuk

Onun burada ne işi var

Gözlerim kararıyor çok ağladığım için mi Hayır benim için tamamen kapandığında vücudum yere yığılmıştı garip bir şekilde kafamı sert bir yerde yumuşak bir yere çarpmıştım Tabi ya o beni tutmuştu ve tam bilincim kapanmak üzereyken beni kucağına aldı ve -Korkma sana zarar vermeyeceğim.
Dedi.

Ne yani beni nereye götürüyor.

Karanlık