Şarkı: Mirkelam - Hatıralar

A ♥ A

Kadın parlayan bir aydı adam ise onun ışıltısının yegâne sebebi olan geceydi...

Kadın 2 kardeşine bakabilmek için gördüğü her dükkanın iş ilanlarını arayıp iş bulmak için çabalıyordu. Fakat hayat şansına gülmediği gibi iş konusunda da yüzüne gülmedi. Kadın sırf kardeşlerim görmesin diye içindeki üzüntüsünü, hayattan bezmişliğini, sabahlara kadar bağırıp çağırarak ağlama isteğini yüreğine atıp yutmaya çalışıyordu...

Ama insan oğlu bu, daha bir insan nereye kadar dayanabilir. Daha ne kadar yüreğindeki acıyı görmezden gelebilir. Kadının sessizce göz yaşları gözlerinden akıp karşısındaki denize bakıp içindeki derdini ona anlatıyordu.

"Ben artık çok yoruldum, hemde çok dayanacak gücüm kalmadı. Ama bazen kendime diyorum ki Allah'a isyan etmemek lazım bir bildiği var diyorum ama bazen de şöyle diyorum neden ben neden ben bu amına koyduğumun hayatını yaşıyorum. Kendimi siktirettim şu çocuklar anne baba hasretinden her gece ağlayıp duruyorlar. Bana belli etmemeye çalışıyorlar, benim üzülmemi istemiyorlar. Elimden geldiği kadarıyla onlara hasret kalmasınlar diye ablaları yerine hem anneleri oldum hem babaları ama ben bu çocukların anne baba hasretini gideremiyorum. Söyle bana ne yapmalıyım. Ne yapmalıyım ki bu çocuklar mutlu olsun."

Gökyüzüne çevirdim bu sefer bakışlarımı ellerimi açıp bağırarak ağlamaya başladım.

"Allah'ım nolur, nolur yarabbim üzerimdeki bu kadar yükü kaldır cidden benim dayanacak gücüm kalmadı. Kardeşlerime güzel bir gelecek nasip et yemin ederim kendim için değil ben artık kendimi boşverdim benim geleceğim mahvoldu zaten... Lütfen"

Hıçkırıklarım kesilirken kafamı eğdim. Derin derin nefes alıp vermeye denedim. Yanımdaki sırt çantamı alıp ayağa kalktım. Göz yaşlarımı ellerimle silip derin bir nefes verdim yavaş adımlarla otobüs durağına gidiyordum. Yere bomboş bakışlar atıp hayatımı sorgulamaya başladım. Neden mutlu olamıyordu ben mutlu olmayı haketmeyecek ne yaptım. Yanımdan geçip giden otobüsü görünce durağa koşarak gittim. Otobüs durağın önünde durunca bende en sonunda vardım. Otobüsün içine baktığımda tıklım tıklım doluydu. Hiç uğraşamam binmekten vazgeçip yeni bir otobüs gelene kadar durakta bekledim.

Kulağıma kulaklıklarımı takıp etrafı seyretmeye başladım. Güneş batmaya yakın olduğundan herkes iş mesaisi bittiği gibi evlerine dönüyordu. Yüzümde bir anda hüzünlü bir gülüş belirdi. 'Aile' değişik bir kelime benden uzak bir kelime kafamı iki yana sallayıp aklımdaki düşünceleri kovmaya çalıştım.

Tam o sıra müzik değişti ve yeni bir şarkı çalmaya başladı. Şarkıyı duyunca kaşlarımı çattım. Nerden tanıdık geliyor bu şarkı niye beni eskilere götürüyor.

Gittin şimdi sen

Yoksun yanımda

Bir şey istemem

Neye yarar hatıralar

Geçip giden zamanları

Bir yerlerde bulsam

Geçip giden zamanları

Bir yerlerde bulsam

Sonra üzülsem

Üzüldüğüme üzülsem

Sonra üzülsem

Üzüldüğüme üzülsem

Gözyaşıma dalıp dalıp

Seni hatırlarım

Nerden biliyorum ben bu şarkıyı nerden bir anda aklıma gelen şeyle kaşlarımı havaya kaldırdım.

Flashback

Bölüm Sonu...

eheheheh evet bir sonraki bölümde görüşmek üzere öptüm canikolar💋