Selamlarrr

Yeni bölümle geldim efenim.💝💖💓

İyi okumalar

______________

Bu benim dün gece şirketin kapısının önünde çarpıştığım yabancıydı.

Bu kadar da olmazdı ama ya.

Ben şimdi bu adamı nereden bulacaktım.

Acaba şirket çalışanı falan mı? Offf Allah bilir kaç çalışan vardır bu şirkette.

Burda çalıştığını bulsam hangi departmanda çalıştığını nerden bulacaktım.

Allah'ım neydi günahım.

Beni düşüncelerimden ayıran Elif'in konuşmasıydı.

"Belinay sen çarpışırken görmedin mi adamın yüzünü?"

"Ne biliyim ya zaten anahtarlığın telaşından ben adama dalgınlıkla çarptım yüzüne bakmak da aklıma gelmedi."

Kafamı güvenliğe çevirdim.

"Siz hiç gördünüz mü yani tanıyor musunuz?"dedim.

"Yani ben illaki görmüşümdür benim buralarda tanımadığım nadir insan vardır ama bu sefer çıkaramadım kim olduğunu."dedi.

Çıkmadan önce güvenliğin belki adamı bulur diye numarasını da almıştım. Adı Kemal miş. Güvenlikçi Kemal abiye teşekkür edip Elif ile kamera odasından çıktık.

Elif benim o anahtarlığa ne kadar bağlı olduğumu bilen en iyi insandı bu yüzden beni teselli etmeye çalışıyordu. Ama nafile. Ben ancak anahtarlığa kavuşursam mutlu olabilirdim.

3 GÜN SONRA

Formalar 3 gün içerisinde basılmıştı. Zaten yeterince gecikilmişti formayı piyasaya sürmek için. Hatta taraftar artık tepki bile göstermeye başlamıştı.

Çünkü diğer takımlar çoktan formalarını piyasaya sunmuş hatta satışa başlamışlardı.

Bizim ise daha forma fotoğraf çekimlerimiz yapılmamıştı. O yüzden bu gün formalar piyasaya sürülmüş öğlene doğru da forma fotoğraf çekimi yapılacaktı.

Çekimler bizim şirketin stüdyosunda yapılacağı için fenerin güncel futbolcuları çekim için gelecekti. Yani futbolcular buraya gelecek ben bunu kaçırır mıyım tabiki hayır. Bir imza bir selfie alırım artık.

Hala inanamıyordum. Benin tasarımımı giyeceklerdi bildiğin. Ve tabiiki binlerce fenerbahçe taraftarı da öyle.

3 gündür düzenli olarak şirkete gelip gidiyordum. Bildiğin tam zamanlı işçi olmuştum.

Ama bu gün o 3 günden farklı olacaktı çünkü bu sefer isteyerek gidiyordum.

Elif'e yalvarışlarım üzerine o da benimle birlikte 1 sene boyunca okulu dondurup şirkette çalışacaktı.

Elif sayesinde şu şirket bir nebze de olsa çekilir hale gelecekti.

Şimdi ise şirkete gelmiştim. Bu senenin tasarımcısı olduğum için ayakkabı spor eşyaları falan tasarlıyordum.

Elimden geldiğince Serter'den kaçıyordum.

Öğlen saatleri olduğu için stüdyoya inmeye karar verdim belki birileri gelmiştir.

Bana bu süreç için bir oda vermişlerdi. Küçük ama ferah bir odaydı. 18. Katta bulunan odamdan çıkıp 17. Kata stüdyoya indim.

Tahmin ettiğim gibi bazı topçular gelmişti.

Ayyiiiii Edin Dzeko gelmişşşş. Bayılıcam şimdi biri beni tutsun. Beni seee eee eeevvv beni see eeeevvv.

Alnından öpmemek için zor duruyorum.

Başka kim gelmiş diye bakayım derken kameranın önündeki üçlü kalbimin teklemesine sebep oldu.

Ferdi Kadıoğlu

Frederico Rodrigues

Dusan Tadic

Bir selfie almazsam kalpten giderim valla.

Sonra kapı girişinde babam göründe. Babama siyah gömlek çok yakışıyor hee. Timur Onuk ve endamı. Evet babamızı da özdüğümüze göre devam edebiliriz.

İçeri girdiğimde bana doğru yürüdü ve yanıma gelip kolunu omzuma attı.

"Ben sizi çağırmaya gelecektim ama bakıyorumda çoktan benden önce gelmişsiniz Belinay Hanım."dedi.

Sözleri ile güldüm ve "Valla şu anı kaçıramazdım babacım." dedim.

O da benimle birlikte güldü.

"Tanıştırmamı ister misin?" Diye sorduğunda gözlerim sevinçle fal taşı gibi açıldı.

"Soru mu bu babacım hadi hemen tanıştırrr." Diyip kolundan çekiştirdim.

Beni tek tek futbolcularla tanıştırmaya başladı. Heyecandan bayılmasam iyiydi.

Stadyumda çılgınlar gibi isimlerini haykırdığım adamlar şu an tam olarak karşımdaydı ve benimle tanışmak için ellerini uzatıyorlardı.

Babam beni tanıtırken "Kızım ve aynı zamanda formaların tasarımcısı Belinay Onuk" demesi ise benim içimde havai fişekler patlamasına sebep oluyordu.

Sonra sıra takıma yeni katılan oyuncuya geldi.

Yunus DEMİRDAĞ

Fenerbahçenin alt yapısından gelmişti. Onun için genç yetenek diyorlar. Ki bencede öyle birkaç maçını izleme fırsatım olmuştu. Top hakimiyeti oldukça iyi hele yaşına(19) göre oldukça iyi. Şu anki deneyimli bir çok futbolcuya taş çıkarır.

Tam babam beni onunla tanıştıracakken telefonu çaldı ve "Buna bakmam gerekiyor kızım sen tanış istersen." dedi ve stüdyodan çıktı.

Upppsss

Yunus Demirdağ şu an tam olarak karşımdaydı. Offf baba tam da adamı ile beni yalnız bıraktın yani.

Ne diyeceğimi bilemediğim için sadece "Merhaba Ben Belinay" diyebildim.

O da bana gülümseyerek "Biliyorum." Dedi.

İlkin konuşacaktım ama sonra beni gülümsemesinin kenarındaki çukurlara takılı bıraktı. Çok güzel gamzeleri masmavi gözleri vardı. Bana 3 yıl önceki yabancının gözlerini andırdı ama buna ihtimal vermediğim için bir şey diyemedim. Sarıya çalan kurallarından ise bahsetmiyorum bile.

Yoldan çevirdiğim on kadının onunun beğeneceği bir tipi vardı. Yalan yok benimde beğeneceğim bir tipi vardı.

Daha fazla onu bekletmemek için gözlerimi gamzelerinden çekip gözlerine çıkardım.

"Nasıl yani ben daha önce tanışmadığımıza eminim."

"Bu efsane formaların tasarımcısı kim diye bütün tesiste dolaştı valla. Tesiste senin adını duymayan yoktur herhalde. " Dedi ve dedikleri ile beni mest etti.

Ay benim adım tesiste mi dolaştı.

Sonra devam etti "Bu arada söylemeden edemeyeceğim uzun zamandır gördüğüm en iyi forma tasarımları. Tebrik ederim çok güzel olmuşlar."

Feriha kalk bir gören olacak.

Ama sen şimdi bana öyle maviş maviş bakıp böyle iltifat edersen ben dayanamam ki.

Mutluluğumu gizlemeden gülümseyip "Teşekkür ederim." Dedim.

Sonradan aklına yeni gelmiş gibi elini uzattı ve "He bu arada ben Yunus." dedi.

Elini sıkıp ben de aynı onun gibi "Biliyorum." dedim.

Sonra aynı anda ikimizin ağzından küçük bir kahkaha çıktı.

Aynı o da beni taklit ederek "Nasıl yani ben daha önce tanışmadığımıza eminim." dedi.

Oyuna devam etmek isteyerek kurduğu bu cümle ile bende oyunu devam ettirdim.

"Efsane genç yetenek diye adınızı duymayan kalmadı valla." Dedim.

İkimizin de yüzünden düşmeyen gülümseme daha çok genişledi ve tam ben yine gamzelerine takılacakken pudralama yapan kız "Yunus Bey sizi pudraya alabiliriz." dedi.

Yunus ona bakıp kafası ile onayladı ve tekrar bana döndü. "Tanıştığıma çok memnun oldum Belinay Hanım." dedi tekrar elini uzattı tekrar el sıkıştıktan sonra "Bende çok memnun oldum Yunus Bey" dedim ve yanımdan uzaklaştı.

Midemde sanki kelebekler mi uçuyorrr. Ay hayır kızım Belo olmaz kendine gel.

Ama şimdi tatlı çocuk yalan yok. Ama kim bilir kaç kıza böyle tatlılık yapmıştır da ben kaçıncıyımdır Allah bilir. Yok yok futbolcu sakat iş Belo sen uza yandan yandan.

Kendime telkinlerde bulunarak fotoğraf çekimini net gören ikili koltuğa oturdum.

Gözlerim bayram etmişti valla. Sksjsjjsjs

Futbolcularla çekildiğim fotoğraflara bakmaya başladım e artık bir st çıkar herhalde bunlardan diye düşünürken sol tarafa doğru bir eğim hissettim.

Kafamı çevirdiğimde göz devirmeden edemedim. Serter yanıma oturmuştu. Hiç kaaleye almadan telefonuma bakmaya geri döndüm.

"Nasılsınız Belinay Hanım 3 gündür bir selamlaşamadık bile." dedi.

Ben o selamı alır senin... neyseee ağzımı bozmayacağım.

Telefonumdan kafamı kaldırmadan cevap verdim. "İyi"

"Bende iyiyim." Dedi.

"Sormamıştım ama neyse" artık kafamın içindeki düşünceleri kafamda tutmaktan kafam ağırlaştığı için umursamadan direk söylüyordum.

Seni bi elden geçirmek lazım da sen babama dua et.

"Olsun ben yinede söyliyim." Dedi.

Yüzsüzlükte zirve.

Bir şey demedim. Şunun yanımda oturması bile rahatsızlık sebebiydi. Bu yüzden oturacak başka yer bakmak için kafamı kaldırdım.

Kaldırmam ile az önce sakin dalgaları olan mavileri tsunamiye dönüşmüş Yunus ile karşılaştım. Gözünü kırpmadan Serter'e bakıyordu. Onun da Serter'den hoşlanmadığı bariz belliydi. En azından bu konuda yalnız değilim.

Hemen Yunus'un yanında tekli koltuk gözüme çarptı ve ayağa kalkıp o tarafa doğru ilerledim.

Ayağa kalktığım andan itibaren Yunus'un tsunami sakinleşmiş ılımlı dalgalarına geri dönmüştü.

Ona doğru geldiğimi fark ettiğindeyse dalgaları parlamaya başlamıştı. Ve tabii benimde o parıltılarda takılmama.

Tekli koltuğa oturduğumda o da benim gibi karşımdaki tekli koltuğa oturmuştu.

Formada çok yakışmıştı. Zaten yapılı olan vücudunu daha da ortaya çıkarmış gibiydi.

Ona baş selamı verdiğimde o da selam vermişti elimdeki telefonuma geri döndüm.

1 dk sonra sanki emin değilmiş gibi bana seslendi.

"Belinay hanım acaba haddim olmayarak bir şey sormak istiyorum yani cevap vermek zorunda değilsiniz." Dedi yüzünde mahçup bir ifade ile.

"Tabii buyrun sorun."

"Siz Serter Bey ile birlikte misiniz?"

______________

Bitttiğğğğ

Nasılsın olmuş bebişler

Sonunda Belinay ile Yunus tanıştı ne düşünüyorsunuz?

Farkındayım tanışmaları uzun sürdü ama telafi edeceğim merak etmeyin.

İnşallah beğenmişsinizdir oy vermeyi unutmayın.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzereee

💋