Caner;

-Ne!

Asya;

-Yürü Caner odaya!

Sanırım Caner de Asya hanımın asistaniydi.

Hâla ağlıyordum. Ateş de sinirliydı, yanıma gelip bana sarıldı,saçımdan öptü ;

-Hadi odaya çıkalım sen biraz dinlen.

Başımı onaylar biçimde salladım.Birlikte odaya çıktık .

Arkamızdan Asya hanım geldi. Yüzünde şeytani bir ifade vardı. Bana bakarak;

-Üzgünüm şekerim. Bir daha olmaz.

Diyerek sırıttı o sırada Ateşin yanına doğru yürüyordu.

-Bu dosyaları imzalar mısın Ateşciğim

Evrakları verirken sürekli ateşin eline ellerini dokunduruyor omzuna masaj yapıyordu.

Hemen lafa atladım;

-Ateş masaj istiyorsan evde yapabilirim kocacım.

Bana öyle bir baktı ki yutkunamadım.

-Evde konuşuruz

Biraz zaman geçtikten sonra Asya çıktı.

-Bana insanların yanında böyle davranmanı istemiyorum Ateş.

-Senin kıskançlıklarından bıktım Bera !

Çok üzülmüştüm, bana neden böyle söyledi ki

Hâla ağlayarak;

-Keşke söylemeseydin ayrıca, Fidan anne çok kızacak.

-Annem öyle birisi değil !

-Hayır tam da öyle birisi !

-Sus artık hadi evde yemeğe bekliyorlar.

-Lütfen bu gün dışarıda yiyelim.

-Hayır Bera eve gideceğiz annem senin düşündüğün gibi kötü bir kadın değil, kendine gel !

İstemesem de onayladım yirmi dakika sonra yola çıktık ama yol boyunca hiç konuşmadık.

Ses çıkarmadan masaya oturduk . Fidan anne duymuş olmalı ki bana ters ters bakıyordu. Beni yiyecek gibiydi. Korkunç bir kayınvalide...

Bir iki lokma birşeyler yedikten sonra kalktım.

-Size afiyet olsun.

Hızlı adımlarla odama çıktım. Üzerimi değistirip günlük bakımımı yaptım yatağa uzandım ve ağlamaya başladım. Birden kapı çaldı ve yavaşça aralandı gelen Ateş'in en küçük kardeşi Savaşdı.

-Yenge gelebilir miyim?

-Gel

Gelip karşımdaki koltuğa oturdu .

-Neyin var yenge dertleşmek ister misin?

-Yok ya sadece ailemi özledim.

-Hadi ama yenge istediğin zaman zaten gidip görebilirsin sen bana asıl derdini anlat. Bu gün şirkette olanları dert ediyorsan boşver. Asya'yı annem hep abime almak istemişti ve bunun için ortak plan bile kurmuşlukları var.

Savaş anlattıkça göz bebeklerim büyüyordu. Bu kadın tam bir şeytandı. Ben düşünürken konuşmaya devam etti.

-Ama bunları abime söyleme çünkü annemin canını tehlikeye attığını düşünüyor ama bu çocukken arabanın önüne atlaması ve anneminde onu kurtarmak için tırın önüne koşması bu her çocuğun yaptığı bir şey ama abim anneme vefa borcu var zannettiği için ona tek bir kelime laf söyletmez. Eğer söyleyen olursa çok tersler.

Bana neden öyle davrandığını anlamıştım. Gözlerim yine istemsizce dolmuştu. Savaş;

-Yenge merak etme bana güvenebilirsin ve anlatabilirsin.

Gülümsedim ve en sonunda dayanamayıp her şeyi anlattım.

Zoraki bir şekilde bana tebessüm etti;

-Takma yenge barışırsınız abim kırdığı kalbin gönlünü almayı da bilir.

Derin bir iç çektim. Çok kırılmıştım.

- Kalp kırdığının farkında olsa...