"Karmakarışık düşünceler.."

"Hikayeyi başkasının yazmasına izin verme kendin yaz."

Güzelim mi dedi o bana?

Aslında ben neden böyle hissettiğimi anlıyorum benim gibi bir kızın sevildiğini hissettiğinde bı umut belki de gerçekden seviyodur dusuncesiyle bir insana baglanması bence normal bişey.

Yabancıyla daha tanışmadan adını bile bilmeden ona bu kadar baglanmam tabi buna bağlanmak denirse ya da düşmek mi demeliyim?

Ailesinin bilene sevmediği hiç arkadaşı olmayan istenilmeyen hatta umursanmayan biri için ne bileyim ya başıma bişey gelse kimse umursamazdı ama yabancı benim başıma bişey gelse sanki her şeyi yapabilecek gibi o beni seviyor ve ben de bı şans vericem zaten artık çoktan geçti ben artık istesem de ondan kopamam tanistikdan sonra belki daha çok bağlanabilirim ya da farklı da olabilir ama biliyorum şimdiden biseyler hissediyosam kesin tanışınca daha farklı olucak.

Ortaokuldayken birine aşık olmuştum hiç unutmam o zamanlar çok aptalmışım diyebilirim çünkü gerçekden de aşık olunmayacak birine aşık olup birde kendimi rezil etmiştim çocuk resmen beni herkesin içinde rezil etmişti dediği şeyleri hiç unutmam bana resmen :

"Seni ailen bile sevmiyo sen bana nasıl aşık olursun düşünsene bı ben kimim sen kimsin denk değiliz kızım dönde kendine bir bak" demişti.

Bunları bana herkesin içinde söylemişti ve o gün çok kötü bir gündü buda yetmezmiş gibi sanki dediği sözleri az gelmiş gibi birde bana çıkma teklifi edip ertesi günde yine aynı şekilde bu kız kendini ne sanıyor gerçekden inanmismiydin diye herkesin içinde dalga geçmişti bu yetmiyomuş gibi birde benim haberim bile olmadan artık nasıl bir dalginliktaysam saçıma sakız yapistirmisti sırf onun yüzünden saçlarımı kesmek zorunda kalmıştım biter mi bitmez bir keresinde de başımdan aşağı su dökmüştü onun nasıl olduğunu hiç hatırlamıyorum ama en sonunda dayanamayıp okul değiştirmiştim zaten bana boyle davranan birini daha fazla sevemezdim hatta ondan nefret etmeye başlamıştım yüzünü dahi görmek istemiyordum ki zaten ben okul değiştirdikten sonra onu bir daha görmemiştim yeni okulumda her şey yolunda gitmişti.

"Artık hiç kimseye güvenmiyor bağlanmıyordum."

"Yabancı sanki bende bir şeyleri ortaya çıkardı tekrar güvenmeyi,sevmeyi,aşık olmayı..."

"İlk kez sevildiğimi,önemsendiğimi hissediyorum."

2 yıldır onu nasıl fark etmedigimide bilmiyorum gerçekden yaşadıklarımdan dolayı herkese karşı kendime bir kabuk olusturmuşum ve kabuğumdan asla cikmamisim kendimi hep korumak istedim aynı şeyleri yaşamak istemedim o kabuğu oluşturduktan sonra sadece ailem kırdı o kabuğu hep kırdı babamı sevmiyorum ne kadar söylemeyi pek istemesem de sevmiyorum yasattiklari bende travma etkisi oluşturdu mesela ben eskiden yüksek seslerde korkmazdim ama ben o yüksek seslere erken yaşta maruz kaldım artık en ufak yüksek seste irkiliyorum.

6 yaşımdan sonra bazı şeyler eskisi gibi olmadı zaten 6 yaşımdan öncesini de pek hatırlamıyorum.6 yaşımdan sonrası benim dönüm noktam gibiydi "ben 6 yasimda hiç olmadigim kadar büyüdüm."

Ben çocukluğumu yaşayamadım hep okuldan eve dönerken parkın yanından geçer ve hayal kurardım çocuklar anne ve babalarıyla birlikde parkda eğlenirken ben sadece uzakdan izliyordum.

Bi keresinde sadece bı kereliğine salıncağa binmek istemiştim ama bı tane çocuk gelip benimle kavga etmeye başlamıştı beni ittirmisti sonra da sanki ben bişey yapmışım gibi annesi gelip sen ne yapıyorsun diye bana bagırmisti hiç bişey söyleyemeden sadece ordan uzaklasmistim bunu da hiç unutmam.

"Bazı insanlar bazı şeyleri unutmaz ne kadar üstünden zaman gecsede unutmazlar ben de unutamadigim şeyler var işte anlatamadigim içime attıgim şeyler belki bir gün biri gelir de uzun uzun anlatırım oda beni dinler anlamasa bilene dinler."

"Bir gün biri beni gerçekden severse onu çok severim bir gün biri bana değerli olduğumu sevildigimi hissetirirse ben de öyle yaparım kimseyi kırmam."

"Seveni severim derler ya işte öyle ben de beni seveni severim."

Bir gün biri beni sever ve bende bir gün o kişiyle yüz yüze gelirsem ona öyle bir sarılırım ki sanki herşey gecicekmis herşeyi unutucakmişim gibi hissederim.

"Sanki yaralarım iyilesicekmis gibi ama biliyorum bazı yaralar istesende iylesmez hep kalır bazen çıkıp gelir canını yakar."

Biliyorum bir gün yabancıyla tanisicam ve ben o gün ona öyle bir sarılıcam ki her şey toz pembe olucak her şey gecicekmis gibi olucak ve o gün eğer gerçekten beni seviyorsa bir daha ayrilmiycaz ve bende bir daha onu birakmiycam dediğim gibi zaten bırakmam çünkü beni seven biri var ve o ne derse desin ben onun beni sevdiğine inandım inanıyorum eğer ki inancımı boşa cikarirsa işte o gün her şey tekrar yaşanmış gibi olucak tüm gecmişim o gün bir bir gözlerimin önünden gecicek zamanı durdurmak istiycem geriye almak istiycem ama olmayacak o yüzden umarım inancımı boşa çıkarmaz.

Bir gün ben ona uzun uzun anlaticam yaşadıklarımı tabi bazı şeyler boşa çıkmazsa ve o gün içimde tuttuğum ne kadar şey varsa analticam ne kadar kötü anilarim varsa bir bir anlatıp içimdeki bu zehri kusucam ve biliyorum iyi gelicek.

İnsan birine içindekileri anlatınca rahatlar yükünü paylaşır bende öyle yapıcam ve isterse oda bana anlatır hep dinlerim anlamasamda anlamaya çalışırım.

Tüm bunları neden mi düşünüyorum bilmiyorum kendi kendime birşeyleri düşünüp ya da daha doğrusu kendi kendime bişeyler konuşmak insana iyi gelir zaten anlatacak da kimsem olmadığı için öyle yani..

Nehir yine çok eskiye gittin resmen içimi kararttın.

"Zaten için kara degilmiydi zaten acı dolu değil mi için sen hatırlamasan ya da düşünmesen bile bir gün gelip suratına çarpmiycak mi gerçekler ya da yaşadıkların?"

Kendini kandırmaya çalışma olur mu bunu kendine yapma herkez seni kandirabilir ama sen asla kendini kandirma.

İçine de atma anlatacak kimsen yok diye içine atma kendine anlat böyle kendi kendine konuş iyi gelir.

İnsanlar seni kendi kendine konuşurken gördüklerinde deli mi bu ya deseler bilene vazgeçme öldürme kendi kendini bir gün gelir o insanlar derler ki yaşamaya çalışıyor.

Hatta aynanın karşısına geçip ne varsa dök içindekilerini daha fazla kalmasın içindeki zehir daha fazla yayilmasin o zehir vücuduna.

Ya bir gün o zehir seni tamamiyla ele geçirip öldürürse o zaman ne yapacaksın ruhen öldüğünde elinden bişey gelebilecek mi?

"Bedenen ölü gibi yaşarsın ama ruhun öldükten sonra yapamazsın biliyorsun bunu."

Yaşamaya çalış seni kimse sevmese bilene sen önüne bak başkalarının düşüncelerine göre hareket etme ve yaşa yaşarken sev ama ayarında sev seni seveni sev.

Unutma kafan çok doluyken istesen de yapamazsın içinde tuttuklarin çok fazlayken yapamazsın benimde çözümüm kendi kendime konuşmak.

Bir gün her şey eskisi gibi olur diycem ama eskisi gibi diye bişeyim yok ki eskilerde kötü o zaman şöyle diyorum :

"Bir gün her şey güzel olucak.

Bir gün her şey güzel olucak.

Bir gün her şey çok güzel olmasa da güzel olucak..."

"Mutlu olmaya bak."

Neyse çok düşündüm çok konuştum bu kadar yeter kafam kazana döndü resmen.

Hala yatağımın üstünde oturuyordum kalkıp aşağıya inip biseyler yedikten sonra dışarı çıkıp biraz yürüdükten sonra sahile gidip oturabilirim.