Yeni Üyelik
35.
Bölüm

Astral Seyahat Yaptim

@emrah

Merhabalar. Sizlere astral seyahat ile yaşadıklarımı anlatmak istiyorum. Öncelikle kısaca kendimden bahsedeyim. 24 yaşındayım ve böyle gizemli paranormal şeylere aşırı meraklıyım. Bir ara telekineziye merak sarmıştım. Düşünce gücüyle nesneleri hareket ettirmek yani. Ama bir sonra ilgim astral seyahate kaydı. Öncelikle astral seyahat nedir nasıl yapılır gibi videolar izledim. Birkaç da kitap okudum. Çok değişik olaylar anlatan kişiler vardı. Dinledikçe heyecanlandım ve bende yapmaya karar verdim. Astral seyahat nasıl yapılır dediğiniz zaman çok fazla bilgi var internette ama hepsi de işe yaramıyor. Ben size özellikle denemek isteyenlere kendi tekniğimden bahsedeceğim. İlk önce sessiz ve mümkünse tek başınıza olabileceğiniz bir odada olmanız gerekiyor. Dışardan veya içerden gelen konsantrasyon bozucu hiçbir ses olmamalı. Gözler kapalı ve sırtüstü yatmalısınız.

Sonrasında ise nefes egzersizleri ile beden gevşetilmeli.

Bu kısımda ben tavandan sarkmış bir ip hayal ediyordum ve yine hayal olarak o ipi tutunup kalktığımı düşünüyordum. İşte benim hikayem böyle başladı. Bir gece bu anlattıklarımı yaptım. O ipi hayal ettim ve kalktığımı düşündüm. İlk yarım saat hiçbir şey olmadı beceremedim. Ama sabırla devam ettim. Tekrar denediğimde ise başardım. Bir hafiflik hissettim önce yine de açmadım gözümü sonra yükseldiğimi hissettim bu esnada açtım gözlerimi. Tavanla aramda sanıyorum 30- 40 cm bir mesafe kalmıştı. O kadar yükselmişim ama tabi bunu görünce panik yaptım korkudan sıçrayınca tekrar bedenime döndüm. Bu yaşadığım çok büyük bir hazdı. Özgürlüğü hiç bu kadar net hissetmemiştim. Tekrar yapmak istiyordum ama o gün olmazdı. Fazla heyecanlanmıştım ve yeniden rahatlamam uzun sürerdi. Yattım ve düşündüm. Astral seyahatl ile neler yapılabilir bu bir insanın ne işine yarar onları düşündüm. Saat çok geçti arkadaşlarımı arayıp anlatmak için can atıyordum.

Sabah ilk iş öyle yaptım zaten. Arkadaşlarıma anlattım onlarda benim kafadan çok şaşırdılar ve heyecanlandılar. Bu arada ailemle yaşıyorum ama onlara bu durumlardan bahsetmiyorum çünkü eminim verecekleri tepki derslerine çalış böyle saçma şeylerle uğraşma olur. O yüzden bunu herkes yattıktan sonra yapıyorum zaten. Neyse yine akşam oldu. Esneye esneye evdekilerin uykusunu getirdim ve herkes yatınca seyahate başladım. Aynı şekilde biraz nefes egzersizleri yaptım tamamen gevşeyince o ipi hayal ettim uğraştım uğraştım ve bedenimden çıktım. İlk hafifliği hisseder hissetmez anladım çıktığımı açtım gözlerimi. Bu sefer yönüm yatağa dönüktü. Gözümü açar açmaz yatakta kendimi gördüm astral seyahatin en korkunç tarafı kendinizi uzaktan izlemek zaten. Bu görüntüye de hazır olmadığımı anladım yine korkunca bedenime döndüm. Tavana doğru baktım elime yüzüme dokundum.

Az önce o tavandan kendimi izliyordum. Şimdi yine bedenimdeydim. Daha fazlasını istedim. Bu sefer korkmak yok, bedene dönmek yok, özgürlüğün tadını çıkartmak var. Ne yaşarsam yaşayayım eninde sonunda bu bedene döneceğim diyerek kendimi rahatlattım. Biraz ara verdikten sonra tekrar konsantre olup devam ettim. Ama bu sefer tavana çıkmak havada durmak istemiyordum. Ayakta dik durmayı ve yürüyerek gezmeyi istiyordum. Bu yüzden kendi yöntemimi ürettim. Bunu internette veya başka bir yerde bulamazsınız tamamen benim yöntemim o da şöyle. İpin tavandan sarktığını değil de duvardan yan bir şekilde uzandığını hayal ettim. İpten tutarak kalkmayı düşündüm.

Bunu da başardım. Gözlerimi açtım. Ayaktaydım. Kendime bakıyordum öylece. Kendime dokunmak geldi aklıma. Nasıl bir deneyim olacaktı dokunabilecek miydim? Ama dokunursam bedenime dönerim diye bundan vazgeçtim. Zihnimi düşündüm. Matematikte en son işlediğimiz konuları hepsi aklımdaydı. Bu şekilde bir matematik sorusu çözebilir miyim diye test ettim kendimi. Peki hangi eser hangi yazara ait birkaçını geçirdim aklımdan En son ezberlediğim şiiri düşündüm, hepsini hatırlıyordum. Kısacası kendi üzerimde deneyler yapıyordum. Sonra çekmeceden bir kağıt ve kalem aldım. O kağıda bunu astral seyahatteyken yazıyorum yazdım ve kağıdı katlayıp çekmeceye koydum. Odaları gezmek istedim. Kapıyı açtım bir şeylere dokunuyordum ama his asla yoktu. Yani sert, yumuşak, sıcak, soğuk gibi hisler yoktu. Odamdan çıktım salona gittim. Etrafa baktım, gezdim. Bedenimin odada yattığını biliyor olmak ve ondan uzaklaşmak beni korkutuyordu.

Bedenime geri dönememekten korktum.

Hemen odama döndüm kendime baktım, her şey normal gözüküyordu. Yatağın kenarına oturdum ve uzun uzun kendime baktım. Aynada bakmaktan kendimizi görmekten çok farklıydı bu. Kaşıma gözüme uzun uzun baktım. Dokunmak istedim. Dokunuşumu hissedecek miydim? Neler olacaktı çok merak ettim. Bedenime dönersem de mühim değildi. Çünkü zaten önemli bir aşama katetmiştim... Yataktaki ben hiç kıpırdamıyordu. Ama nefes alıyordu. Kalbimin atışını dinlemek istedim elimi bedenime doğru yavaşça uzattım ve dokunur dokunmaz sıçradım yataktan. Bedenime dönmüştüm ama çok enteresan kendi dokunuşumu hissetmiştim. Bir hayal edin lütfen. Kendi bedeninize uzaktan biri gibi dokunmak ve bu dokunuşu hissetmek. Benim için heyecan adrenalin bu.

Bunun üzerine başka bir heyecan tanımıyorum. Dağ tırmanışı, paraşütle atlama vs vs. hiçbiri bu tadı vermez. Hemen aklıma yazdığım not geldi. Bu arada çekmeceyi açtım kağıt kalem orda duruyordu. Kağıda baktığımda büyük bir hayal kırıklığı yaşadım çünkü boştu. Hiçbir şey yazmıyordu. Bu nasıl olur diye düşündüm durdum bir şeyleri yanlış yapmıştım belki de ama artık uyumam gerekiyordu.

Bugün bedenimi de ruhumu da oldukça yormuştum.

Yatıp dinlendim. Ertesi gün bununla ilgili daha farklı neler yapabilirim onları düşündüm. Yemek yiyebilir miydim? Yorulur muydum? Canım yanar mıydı? Ve daha da önemlisi bedenimden en fazla ne kadar uzaklaşabilirdim nerelere gidebilirdim? Yine araştırmalar yaptım. Bununla ilgili bir sürü video izledim. Farklı şehirlere hatta ülkelere gidenlerin olduğunu gördüm. Ama çok önemli bir sıkıntı vardı bu noktada o da bedene tekrar dönme konusu.

Eğer dönemezsem bu ölümümdü...

Çok dikkatli hareket etmeliydim. Ve ilk denememde bedenimden uzaklaşmalıydım çünkü bunu denemeden öğrenmem imkansızdı. Ve o gece bunu denediğim büyük gece. Her şeyi planladım ve seyahate başladım. Bedenimden çıkar çıkmaz yine ilk iş kendime baktım. Hemen mutfağa gittim dolabı açıp bir şeyler yemeğe karar verdim yapabilecek miydim merak ediyordum. Kahvaltılık tabakta sabahtan kalmış bir dilim peynir vardı hemen onu çıkardım ve yedim. Ama asla tat alamadım.

Ne yediğimi görmesem tadından anlamam imkansızdı. Böyle ufak tefek aklımdaki soru işaretlerini giderdikten sonra bedenimden uzaklaşma vaktim geldi dedim. Bunu yapabilmem için kendimi gitmek istediğim yerde hayal edebilmem veya uçarak gitmem gerekiyordu ama uçmayı bilmiyordum denememiştim. Denemekten de korkuyordum aslında bu yüzden pencereyi açıp bir anda kendimi aşağı bırakmadım. Evin içinde havalanmayı denedim. Ama başaramadım. Olmadı bu yüzden hayal ederek gitmek tek çareydi. Gözlerimi kapattım ve kendimi Paris'te hayal ettim. Daha önce ailecek gittiğimiz bir yerdi. O gittiğimiz yerleri düşündüm ve gözümü açtım. Ama hiç beklemediğim bir şeyle karşılaştım. İki kişi biri kadın biri erkek.

Sağ ve sol kolumdan tuttu beni.

Hiçbir yere gidemezsin dedi. Ben bu dünyada yalnız olduğumu düşünüyordum. Kimsenin beni göremeyeceğini sanıyordum. Ama bu iki kişi beni yakaladı. Suratları öyle korkunçtu ki yüzlerine bakamadım. Biri kolumu bırakarak yatakta ki bedenime doğru yürüdü. Bu sınırı geçemezsin geçmeye kalkarsan seni öldürürüm dedi. Ve bir yastık alıp yataktaki beni boğmaya çalıştı ve bu esnada öksürerek kendime geldim. Öyle çok öksürdüm ki annem geldi sesime.

Ne oldu sana mosmor olmuşsun dedi. Hemen pencereyi açtı su getirdi. Kabus gördüm dedim. Anlatmadım. Biraz yanımda durduktan sonra gitti. O gördüklerim neydi benden ne istemişlerdi benim gibi astral seyahat yapan başkaları olabilir miydi onlar mıydı sürekli bunları düşündüm. Çok da korkmuştum ertesi gün yaşadıklarımı arkadaşlarıma anlattım hiç aklıma gelmeyen bir açıklama getirdiler bu olaya. Onların cinler olabileceğini söylediler. Çünkü astral seyahatte göz perdesi de kalkıyormuş. Bu olay beni iyice meraklandırdı bu sefer cinleri araştırmaya başladım çok da korktuğum için tekrar denemeye cesaret edemedim.

Sonra koruma muskaları varmış onları gördüm bir hoca bulup ulaştım internet üzerinden ve bana bir muska yapmasını istedim. 1 haftada yapıp gönderdi hoca. Ve bu muskaya güvenerek tekrar denedim. Kendi odamdaydım bedenim yatıyordu yani her şey normaldi sıra bedenimden uzaklaşmaya geldi. Tekrar gözlerimi kapattım ve hayal ettim gitmek istediğim yeri düşündüm uzunca bir süre açmadım gözlerimi sonra açtım.

Sevinçten çığlıklar atmaya başladım.

İstediğim yerdeydim. Bunu da başarmıştım. Etrafımda bir sürü kişi vardı hepsi dışardaydı ve bende onların arasındaydım. Sonra fark ettim ki hepsi de beni görüyor. Bunu anlayınca onların cinler olduğunu da anladım. Ama bu sefer hiç zarar vermediler. Yaklaşmadılar bile. Sadece bakıyorlardı bana. Selam verenler oldu. Selamlarını aldım. Yürüdüm yürüdüm yürüdüm. Yorgunluk hissetmiyordum. Enerjim hiç bitmiyordu hatta normalde olduğumdan çok daha enerjiktim. Dilediğim gibi gezdikten sonra sıra tekrar bedenime dönmeye geldi. Bir banka oturup gözlerimi kapattım. Yatağımda olduğumu düşündüm ve uyanmayı hayal ettim açtım gözlerimi ama olmadı. Dönemedim.

Çok korkmuştum. Etrafta bana bakan cinler daha dikkatle bakmaya başlamıştı. Benden biraz uzakta durmuşlar beni izliyorlardı. Hani kalabalık bir yerde biri şakı söyler ne bileyim dans eder ve insanlar durur izler ya aynı öyle bu kalabalık durmuş beni izliyordu. Muska da boynumdaydı bu yüzden yaklaşamıyorlardı. Tekrar denedim konsantre oldum. Evimdeyim evimdeyim dedim açtı gözlerimi ama maalesef hala oradaydım. Bu arada o kalabalık hiç durmadan artıyordu ve hepsi de beni öldürmek ister gibi bakıyorlardı. Kalabalık üstüme yaklaşmaya başladı. Suratları korkunç boyları uzun bazılarının elinde bastona benzer sopalar vardı. Tekrar kapattım. Eğer bu seferde başarısız olursam kurtulmayacağımı anlamıştım konsantre oldum ve o sesler birden kesilince eve geldiğimi anladım. Açtım gözlerimi, yatağımdaydım. Çok rahatlamıştım. Bu korku ile bir daha bedenimden o kadar uzaklaşamadım.

Hep evimin çevresindeydim. Kolayca istediğim zaman uyanıyordum. Hatta sonraları uçmayı da başardım ama onu eğer hikayem ilginizi çekerse daha sonra yazarım. Astral seyahat etmek isteyenler için umarım faydalı olmuştur yazdıklarım. Öncelikle her şeyin rahat olmayacağını ve işlerin her zaman istediğiniz gibi gitmeyeceğini Bilinçsizce bir şey asla yapmayın. İlk denemenizde ben uçarım deyip bir yerlerden atlamayın. Bedeninizden çok uzaklaşmayın ve ister inanın ister inanmayın cinler var. O yüzden onlarla karşılaşmaya da hazır olun.


instagram sayfası : ekapiskay lütfen takip etmeyi unutmayın.


Loading...
0%