Yemekten sonra yürüyüşe çıktılar. Gölün etrafında yürüyorlardı. Birbirlerine bakıyorlar ve havadan sudan konuşuyorlardı.

Birden ördek yavrularının suda gezdiklerini gördüler. Bırakılmış bir ekmek parçasını eline aldı Mert. Ördek yavrularına atmaya başladı. Ördek yavruları birbirleri ile yarışırcasına ekmek parçalarını yemeğe çalışıyorlardı.

Bu yetmez dedi.

Telefon etti. ''Ahmet gölün kenarındayım bana bir tane ekmek getirir misin ? Zahmet olmazsa''

Garson Ahmet iki dakika içinde büyük iki ekmek ile geldi. Mert ekmeği aldı ve teşekkür etti. Ahmete de iki yüz TL bahşiş verdi. Sumru şaşırmaya devam ediyordu.

Ekmekleri beraber gölün üstüne attıklarında ördekler yemeğe devam ediyordu. İkiside keyifliydi. Sumru düşecek gibi oldu. Dengesini kaybettiğinde ;

Mert yakaladı. Mertin kolları Sumrunun belinde ve sırtındaydı. Göz göze geldiler. Mert Sumrunun gözlerine bakıyordu. Sonra bakışlarını dudaklarına doğru indirdi. Sessizlik hakimdi. Mert ve Sumru birbirlerine bakmaya devam ediyorlardı.

Mert Sumru'yu öpmek için hamle yaptığında Sumru kafasını çevirdi. Sumru kafasını çevirmesi ile Mert hamlesinin devamını getirmedi.

Mert Bıraktı Sumru'yu

''Ne yapalım ?'' diye sordu Mert. Sumru ''bilmem, yürüyelim'' dedi. Beraber yürümeye devam ettiler.

''Buraya baya sık gelir misin ?''

''Evet , her hafta sonu gelirim. Burada huzur buluyorum. Seninle gelmekte ayrı bir keyifliymiş''

''Teşekkür ederim''

''Neden her dediğime teşekkür etmek zorundasın ?''

''Ne diyeceğimi bilmediğim için olabilir mi ?''

''Bilmem belki olabilir, belki olmayabilir. Benden hoşlanmadığını düşünüyorum.''

''Saçmalama , eğer senden hoşlanmasam burada ne işim var ? Ben daha önce hiç bir erkekle görüşmedim.''

''Ciddi misin ?''

''Evet neden şaşırdın ki bu kadar ?''

''Çok güzel ve çok çekici bir kızsın, şimdiye kadar erkek arkadaşın olmadığına şaşırdım''

''Çok güzel ve çekici bir kız olunca ne oluyor ki ? Erkek arkadaşın mı olması gerekiyor?''

''Hayır o manada söylemedim. Yanlış anlama , sadece sesli düşündüm. Ve kendimi şanslı hissettim.''

''Neden ?''

''İlk erkek arkadaşın olma şerefine beni uygun gördüğün için''

''Sevgili değiliz , sadece yemek yedik''

''Biliyorum. Ama buda birşey''

''Mert benim buraya gelmem büyük bir şey. Anlamıyorsun''

''Anlıyorum.''

''Buraya gelebilmek için Anneme babama yalanlar söyledim.''

''Seni getiren kimdi ?''

''Teyzem''

''Annen baban karşılar mı erkek arkadaşın olmasına ? sana güvenmiyorlar mı ?''

''Güvenirler güvenmesine de , ben böyle bir şey ile karşılarına daha önce çıkmadım. Nasıl tepki verirler bilmiyorum. Ama babam bu konularda aşırı tutucudur. Okumamı istiyor''

''Elbette okuyacaksın, bak bana ben bile okuyorum. Özel üniversiteye gitme imkanım olduğu halde buradayım ve okuyorum''

''Neden gitmedin özel üniversiteye ?''

''Babam istemedi.''

Biraz daha yürüdüler.

''Hava soğumaya başladı , dönelim mi ? Hemde sende geç kalma ?''

''Olur''

Arabaya bindiler. Yavaş yavaş eve doğru dönüyorlardı. Mert ellerini Sumru'nun ellerinin üstüne koydu ve elini tuttu. Sumru Merte doğru baktı. Bu sefer elini çekmemişti. Gözleri gözlerine değdi ikisininde.

Ellini tutmuştu sonunda Mert. Sumru heyecandan ölecek gibiydi. Kalp atışlarını duyabiliyordu. Sonunda Teyzesinin evine bıraktı Sumruyu. Arabadan vedalaşırken. Sıkıca sarıldı Mert Sumruya. Sumru bir robot gibi istemsizce Merte ayak uydurmaya çalışıyordu.

Teyzesi kapıyı açtığında hemen eve girdi. Mutluluktan havalara uçuyordu.

Teyzesi durumu anlamıştı.

''Ne oldu evlenme mi teklif etti bu kadar keyiflisin?'' diye sordu gülerek.

''Aman teyze ya , dalga geçme. Elimi tuttu arabada ve bana sarıldı ben inerken, bir daha ne zaman görüşeceğiz dedi''

''Sen ne dedin ?''

''Ne diyeyim teyze, bilmiyorum dedim''

''Ara şimdi benden yarın görüşüyorsun''

''Teyze çok acele etmiyor muyum ?''

''Kızım , evladım , ne acelesi, çocuk etrafı kız kaynıyordur. O arabaya binmek için bile birbirini öldürecek kızlar var piyasada. Ara şimdi benden yarın görüşelim de''

''Tamam Teyze dur acele etme, birazdan ararım''

Ellerini yıkadı. Sonra makyajını sildi. Kıyafetlerini çıkardı. Sonra teyzesinin yanına geldi.

''Arayayım mı ?''

''Ara kızım''

Teyzesinin telefonunu aldı sonra tuşladı.

''Efendim Canım'' diye açtı telefonu.

''Yarın izin aldım görüşebiliriz'' dedi.

''Güzel , kaçta seni nereden alayım ?''

''Sen bilirsin''

''Okulun önünden saat on iki uygun mu ?''

''Uygun''

''Görüşürüz öpüyorum''

''Görüşürüz.''

Telefonu Teyzesine uzattı. ''Tamam yarın görüşüyoruz'' derken mutluluktan havalara uçuyordu. Çok mutlu olmuştu. Bu duruma.

Teyzesi Ailesinden izin aldı Sumrunun. Sabahta alışverişe gittiler. Alışverişten sonra Mert ile buluştu.

Mert sıcak bir gülümseme ile merhaba dedi ve sarıldılar.. Sumrunun eski ürkek çekingen tarafı yoktu.

Beraber ilçeyi yukarıdan gören bir dağa çıktılar.

''İşte huzur''

Mert kolunu sıkıca omzuna attı Sumrunun. Sonrada kendine çekti. Sumru mertin göğsündeydi. Kendini mutlu ve huzurlu hissediyordu.

İkiside hiç konuşmadan duruyorlardı.

Birbirlerine çok yakınlardı. Fakat Sumru için bu durum çok alışılmış bir durum değildi. Daha önce hiç bir erkeğin koynuna kafasını koymamıştı. Birbirlerine bakıyorlardı..

Ortamda sessizlik hakimdi.

Mert ellerini Sumru'nun saçlarında ve suratında gezdiriyor ve seviyordu. Sumru'nun öyle hoşuna gidiyorduki bu. Sumru gözlerini kapattı.

Mert hamlesini yaptı.

Mertin dudakları Sumrunun dudaklarına değdi. Sumru kendini geri çekti.

''Bir sorun mu var ?'' dedi sinirli bir ses tonu ile Mert.

''Ya şey ben daha önce hiç böyle bir şey yapmadım''

''Biliyorum''

''Lütfen bana zaman tanı, bazı şeyler konusunda''

Mert tekrardan hamle yaptı sözünü yarıda kesip Sumru'nun ve dudaklarını dudaklarına dokundurdu. Sumru öpüşmenin ''ö'' sünü bilmiyordu. Fakat Mert dudaklarını dudaklarında dans ettircesine emiyordu.

Sonunda Mert dilini Sumrunun ağzından içeri soktu. Dilleri bir araya geldi. Sumrunun içten içe hoşuna gidiyordu. Fakat yine de istemiyordu. Bu isteksizlik yüzünden Mert durdu.

''İstemiyor musun ?''

''İstemiyorum, beni eve bırak lütfen''

''Peki , sen bilirsin.''

Eve gidene kadar ikisininde ağzını bıçak açmadı. Sustular. Evin kapısına geldiler.

''Ben insem iyi olacak''

''Dur bekle'' dediği anda Mert , arabanın arka koltuğundan bir poşet uzattı. Bunu senin için aldım.

''Ne bu ? Alamam''

''Alırsın. Bu senin için değil , benim için bir hediye çünkü''

Sumru düşünüyordu. Alıp almamak konusunda kararsızdı.

''Ufak bir hediye, senin için cep telefonu aldım. Rahat rahat konuşalım, istediğim zaman sesini duyayım diye''

''Bunu kabul edemem Mert.''

''Lütfen, şimdi hemen hayır deme , bir düşün sonra ret et.''

''Aileme açıklayamam, zor durumda kalırım, lütfen anla. Çok mutlu oldum hediyen için ama çok zor durumda kalırım ''

''Tamam şöyle yapalım , sen düşün biraz , sonra eğer bir yolunu bulamazsan verirsin.''

''Peki''

''Anlaştık mı ?''

''Anlaştık''

Sumru hediyeyi aldığı gibi arabadan inip Teyzesinin evine gitti.

Teyzesi merakla ''ne oldu'' diye sordu.

''Beni öpmeye çalıştı ben istemedim, sonra da beni eve bıraktı. Eve bırakırken de telefon almış bana onu verdi. Ben kabul etmedim filan ama al filan diye ısrar etti. Sonrasında aldım. Ama geri vereceğim. Aileme açıklayamam''

''Neden geri veriyorsun sen salak mısın ? ''

''Ne diyeceğim babama teyze ? Erkek arkadaşım bana rahat rahat konuşalım diye telefon mu aldı diyeceğim''

''Hayır Teyzem adlı diyeceksin. Ben de ne zamandır Sumruya bir telefon almayı düşünüyordum aldım diye anneni arayacağım''

''Kabul ederler mi ? ''

''Ederler, hadi seni eve bırakayım baban gelmeden de Annene de durumu söylerim''

''Sen teyzelerin bir tanesisin''

''Sen de yeğenlerin en güzelisin''