1789 Fransız Devrimi:Bir kanlı gömlek yaşlı dünyanın sırtında, o artık ölüdür, ölmüştür, aksayan ihtiyar dünya kendi evladı tarafından hançerlenmiştir.

İhtilaller:Can çekişen dünyanın acısını unutmak için vücuduna attığı çizikler, ölümüne engel olamıyor.

Morfin:”Afyonda yüzde on oranında bulunan uyuşturucu.”(TDK Sözlüğü, Ankara, 1998)Önemi askeri sahada kullanımıyla artıyor; II. Dünya Savaşında sıklıkla kullanılıyor, yaralı askere acılarını unutturmak için. Tedavi amacı yok, yaralının bağrışlarını bitiriyor. Bu uygulama belki diğer savaşanların cesaretini yaralı askerin kırmaması için, belki de savaş koordinatörlerinin isteği üzere canını vermekte olan askere minnet borcunu ödemek için yapılıyordu. Birincisi daha makul, ikincisi ise “acaba” dedirtiyor.



İnsanlık, daha ete-kemiğe bürünmemişti ama savaş başlamıştı; Adem, Havva ve şeytan...... küsür sene Adem Havva'yı, Havva Adem'i nedametin ızdırabıyla aradı. Sular duruldu derken, bir gün Habil kayboldu. Artık toprağa ilk kan düşmüştü ve toprak kanın tadına varmıştı. Savaş ve kan bundan böyle ekmek ve su, aradan asırlar geçti ve insan yine aynı ucube yaratık.

1789, Paris sokaklarında kan gövdeyi götürüyor. Bir çağ kapanıp, bir çağ açılıyor; kanlı odalardan geçilip ötekine çıkılıyor. Bir garip sevda, bir tuhaf rüya, bir takım insanlar-terziler- bir kıyafet giydirmekte dünyaya; monarşi, kominizim, demokrasi, diktatorya. Sistemlerin bir gömlekten farkı neydi ki? Her zaman değiştirmek için bir sebep buluna bilinir, eskimiştir, kirlenmiştir, yırtılmıştır, uymamıştır.

Devrimci; yeter artık gömleği dikip, gövdeyi onan uydurma, çok kanatıyorsun. Uğraş, didin, ara, sabret ve gövdeye göre bir gömlek dik, bu daha acısız olacak.

Sistemin ne olursa olsun, refah insanındadır.”Cumhuriyet çalışkan ve dürüst vatandaşların omuzlarında yükselecektir.[i]”Türk Cumhuriyetinin söylemi, doğru, fakat dünyanın en kötü sistemi dahi çalışkan ve dürüst insanlarla mükemmel işleyecektir.

Dünyayı değiştirme fikriyle ortaya çıkanlara da ne oluyor? Devrim neyi devirecek; bir sultayı yıkıp ötekini getirecek, sonra onu yıkacak bir başkasını, bu böyle sürüp gidecek.

Sistemlerin hepsi birer aldatmacadır, gelirler, insanlıkla bir süre oynar ve sıkılınca giderler. Nesilleri harcarlar bu oyunda, insanın aldatıldığını fark etmesi için en az üç kuşak yaşaması gerekir. Bir çok insan oyunun bitişini dahi göremeden aldanmış olarak ölürler.

“Dünya üzerindeki her şey oyun ve oyalamacadır.[ii]”Devrim kalabalık bir oyundur, kalabalığın aldanmışlığıdır, hiç büyümeyen insanlığa “tanrını bir cezasıdır devrimler[iii]”

Her dem bir arbede, bir savaş içerisindeki dünya, yaralı askerlerin acılarından kurtulmak için morfin alması gibi çizikler(savaşlar, devrimler, sistemler) atıyor vücuduna. Zannediyor ki bu onu kurtaracak, oysa tükenişini hızlandırmakta. Her devrim bir çiziktir ve her çizik kanatır.

Çaresiz dünyanın nesillere pay edilmiş intiharı; devrim.


[i] M. Kemal'e atfedilen söz.

[ii] Kuran.

[iii] Burke (1729-1797, İNGİLTERE)