"E"

"Tugay.."

Donup kalmıştım. Tugay ise camdan dışsrı bakıyordu. Çığlıklar atıp babasına sesleniyordu.

"Baba! Berk! Neredesiniz!? Nolur geri gelin..."

Pencerenin kenarına çöktü ve ağlamaya başladı. Polislerin cesedini arkamda bıraktım ve yanına çömelip ona sarıldım.

"Bulacağız onları. İnan bana."

Geri çekildi ve bana baktı ellerini yanaklarıma götürdü.

"İyiki varsın Yazgı. Sen olmasaydın eğer ben-"

"Ben ne yaptım ki?" Diye sordum gözyaşlarımla, şaşkınlıkla.

"Bana umut verdin. Seni sevmemi sağladın.."

Daha şiddetli ağlamaya başladım.

"Tugay biz ne yapacağız!"

Tugay ayağa kalktı. Götürülen polis cesetlernine baktı. Bir de bana.

"Birbirimizin yanından ayrılamayız. Onlarıda bulmalıyız."

Dedi ciddi bir ses tonuyla.

"Hiçbirşey yapamayız. Camdan insan kaçıran psikopat bize neler yapmaz.."

Tugay dondu kaldı.

"Bodrum."

Dedi. Aydınlandım bir anda.

"Bodrum. Bodrumu açmalıyız."

Diye yanıtladım. Elimden tuttuğu gibi beni götürdü ve bir taksiye bindirdi.

"Şuradan sağa dönün evet evet burası. Üstü kalsın" Dedi ağlayarak ve beni peşinde sürükledi, eve girdik.

"Kapıyı Açması için bir Usta mı çağırsak?"

Tugay başını salladı. Bir yandan çekmecelere bakıyordu.

"Denedim. Olmadı. Babam her zaman değerli eşyalarını özel yerlere saklar."

Düşündüm. Saçlarımı kaşıdım. Yanaklarıma vurdum.

"Tablo. Odasında bir tablo vardı. Asla oraya dokundurtmazdı."

Tugay merdivenleri sendeleyerek çıktı ve babasının odasına daldı. Mona Lisa tablosunu aşağı fırlattı.

"Kutu var." Dedi hevesle.

"Kutunun içinde anahtar var!" Dedi kutuyu sallayarak. Kutuyu açmaya çalıştık ama olmuyordu.

"Arkasında bir yer var. 3 harflik bir yer."

Tugay bana yalvaran bakışlarıyla baktı.

"Sen bunları çözebiliyorsun. Lütfen çöz Yazgı lütfen!"

Düşündüm.

"Biraz zaman alacak Tugay. O kadar kolay değil. Babanın değer verdiği 3 şey ne?"

Tugay yatağa oturdu. Ve düşünmeden cevapladı.

"Annem ve ben. 3. Şeyi bilemiyorum."

T harfini yazdım.

"Annenin adı neydi?"

Tugay gülümsedi.

"Miray."

M harfinde işaretledikten sonra geriye tek birr seçenek kalıyordu. Sallamak.

"Babam aşırı zeki olmadığı için açmak basit olacak."

Karıştırdım karıştırdım. E harfine gelince tak etti. Kutu açıldı. İçinde dünyalar harikası bir anahtar duruyordu.

"E harfi. Ne biliyoruz bunun hakkında?"

Tugay düşündü.

"Bilmem. Önemimi var anahtarı bulduk ya."

Elimden anahtarı kaptı ve koşarak aşağıya indi. Bodrumun kilidine sokmaya çalıştı ancak heyecanından sokamıyordu.

"Tugay sakin ol. Ben açayım dur."

Anahtarı aldım ve derin bir nefes aldım. Kapıyı açtığımda rüyamda gördüğüm manzara karşımda duruyordu.

"Duvarlara bak. Orada birşeyler yazıyor olmalı."

Duvarda çok şey yazıyordu.

'Kaya tehlikeli.'

'Kurtarın beni.'

Bunlar gibi pek çok şey yazıyordu.

"Kaya amca tehlikeli mi?"

Aşağı indikçe etraf karanlıklaşıyordu. Yanımda getirdiğim mum etrafı aydınlatıyordu. Karşımızda gördüğünüz 2 kişi bizi şok etmeye yetmişti.

Annem..

Tugay'ın annesi...