3.BÖLÜM

KEYİFLİ OKUMALAR...

Hiç kimseyi bu kadar beklemedim ben...

Sen bekledin mi olric? +Bekledim efendimiz.

_Geldi mi peki beklediğin olric? +Beklenenler hiç gelmez efendimiz.

Oğuz Atay

...

​​​​​Eren alp Barutçu'dan

​​​​​​

Kendimi bildim bileli hep bir kız kardeş istemişimdir , erkek kardeş ile kız kardeş arasındaki farkı pek bilmezdim önceleri bir arkadaşımın kız kardeşi vardı bana hep onu anlatırdı ben de özenirdim hep benim de olsun isterdim annemle babam her yeni bir bebek haberiyle geldiklerinde dua ederdim bu sefer ki kız olsun diye çok şükür ki sonun da dualarım kabul oldu bir değil hem de iki kız kardeş nasip etti Rabbim bize .

Miray ile Simay iki gözümün iki çiçeği. Miray , hep biz abileri gibi asiydi bizle top oynar bizimle kavga ederek anlaşırdı ikizi Simay ise hep daha narindi kırılgan hep bir köşede bebekleri ile oynardı ikisinin de bir gülüşüne dünyaları verirdim bir zamanlar bu mutluluğumuz beş yıl sürdü dolu dolu bana göre çok hızlı sonrası tam bir felakete dönüştü.

Simay kayboldu Miray geçirdiği trafik kazası sonucu yürüme yetisini kaybetti babam yıllarca aradı kaybolan kızını bende sırf onu bulabilmek için polis oldum ama bir türlü bulamadım bir tesadüf eseri tekrar yollarımız kesişti ancak hiç bir zaman kardeşimi bu şekilde bulacağımı düşünmemiştim beş dakika öncesinde emniyetteki odamda oturmuş bir kaç dosya incelerken bizim ekipten olan arkadaşım Hakan'dan gelen arama üzerine aşağı indiğimde Hakan'ı tam bir karmaşanın ortasında buldum ancak ondan önce dikkatimi Miray'a benzeyen yeşil gözler çekti .

Adeta donup kalmıştım bu gözlerdeki tanıdıklığı hissi hiç de yabancı gelmemişti o an ancak bir o kadar da yabancıydılar bana Miray'a benzeyen ancak Miray gibi bakmayan gözler ne bir adım atabiliyor nede haraket edebiliyordum ancak oradaki karmaşa devam ediyordu Hakan , Mehemet'e oradaki adamı oradan uzaklaştırmasını söyleyip bulunduğu konumdan odayı taramaya başladı gözleri , sonrasında göz göze gelince gözlerinde ki parıltıları buradan bile görebiliyordum şimdi ne yapmam gerektiğini bilmiyordum gidip sarılmalı mıydım? Yoksa gidip sakin sakin konuşmalı mı ? Ne yapmam gerekiyordu aradığım tam karşımdaydı defalarca kez onu bulduğumda ne yapmam gerektiği hakkında düşünmüştüm ancak şu an hiçbiri aklıma gelmiyordu sanki donup kalmıştım Bir tek benim için zaman durmuş da herkes için zaman akmaya devam ediyordu Mehmet ile birlikte oradaki adam uzaklaşmasına rağmen kız hala sinirli bir şekilde Hakan ile konuşuyordu Hakan onu dinlese de gözleri bendeydi ne tepki vereceğim merak ediyordu muhtemelen , sahi ne tepki vermem gerekiyordu.

Hızlı adımlarla yanlarına doğru ilerledim Hakan zaten bana baktığı için onlara gidişimi izledi ama o bana hiç bakmadı hatta varlığımı yanlarına gidene kadar fark etmedi " Ne oluyor burada? " Diye sordum ne diyeceğimi bilemeyerek.

"Abi şimdi şöyle ki Aybüke Hanım az önce beyefendi ile tartışmış beyefendi de onu şikayet etmiş o yüzden buraya gelmişler az önce de devam ediyorlardı adamı uzaklaştırdık sorun yok" hayatımda ilk defa Hakan'ı bu kadar kibar bir şekilde konuşurken görmüştüm ayrıca kızın adını da bilere söylemişti donmuş yüz hatlarım gevşedi yavaşça anladım anlamında başımı salladım yanına geldiğimden beri kız bana boş gözlerle bakıyordu benim onu tanıdığım gibi o beni tanımamıştı haklıydı da keşke böyle olmasaydı .

" Hanım efendi siz benimle geliyorsunuz ,Hakan odaya iki çay söyler misin ?" Dedim " Neden sizinle geliyorum az önceki memur bey ifademi almıştı sadece bir imza işi kalmıştı " diye hemen itiraz etti Simay yada yeni adıyla Aybüke"Gördüğünüz üzere memur şuan burada değil o yüzden benimle geliyorsunuz " diye direttim onunla konuşmam gerekenler vardı burada konuşmayacağıma göre en makul olanı benimle gelmesiydi "Hakan iki çay " dedim tekrar arkamı dönüp ilerlerken "Ben çay içmem "diyen az öncekinin aksine sakin bir sesle konuşan kardeşimin sesi sayesinde yüzümde hafif bir gülümseme belirdi.

"Bana bir çay hanımefendiye de bir tane şeftalili meyve suyu" dedim portakal sevmezdi benim bir adımım onu iki adımı ediyordu hızlı hızlı yanı başımda yürürken " Neden portakal değil de şeftali dediniz meyve suyu denince akla ilk gelen genel de portakal olur " görmeyeli çok değişmişti eskiden bu kadar konuşmazdı için cız etti "Bilmem " diyebildim sadece .

Aynı katta bulunan odama gelince kapıyı açtım elimle içeri geçmesini işaret edip geçmesini bekledim odaya girip misafir koltuklarına oturup bana bakmaya başladı bende hemen kendi yerime geçip oturdum .

" Benimle ne konuşacaktınız? " Diyen kibar sesini duyunca titrek bir nefes aldım neredeyse dakikalarca yüzünü inceledim sanki tekrar kaybedecekmişim gibi .

"İlk olarak özümü kesmeden beni dinlemenizi istiyorum sizden" onunla bu şekilde konuşmak canımı yakmıştı "Buyurun sizi dinliyorum" gözlerinin içine bakarken orada bize dair bir şeyler arıyordum sürekli ancak orada bize dair hiçbir şey yok bizi hatırlamıyor , en çok da kollarında huzur bulduğu beni hatırlamıyor bunlar gerçekten canım acıtıyor ama önemli olan onun iyi olması.

"Öncelikle sana anlatacağım olay bunlar tam 16 yıl önce gerçekleşti 21 yıl önce annem 3 erkek çocuktan sonra ikiz kız bebek dünyaya getirdi biliyorum çok baştan oldu ama beni anlaman için bunları sana anlatmam gerekiyor ikiz kız kardeşlerimin beşinci yaş gününde yani doğum günlerinde ikizlerden bir kayboldu tam 16 yıldır kız kardeşimi arıyorum anlıyorsun beni değil mi?" Dedim daha nasıl anlatabilirdim bilmiyordum. Çünkü kendi içimden bu konuşmayı defalarca yapmış olmama rağmen karşısındayken sürekli derin deriin nefes alarak bir de titreyen sesimle konuşmak karşısında ne kadar aciz olduğumu bir kez daha vurmuştu yüzüme .

"Bu söylediklerinizden bir şeyler anlıyorum ama umarım yanlış anlıyorumdur" diyen sesi buz gibiydi " Neden?" Diyebildim sadece "Komiserim ben yurtta büyüdüm benim ailem beni bıraktı oraya anlatabiliyor muyum ? " Dedi " Bir dakika bekler misin?" Diyip masamda bulunan çekmece deki Simay'ın dosyasını çıkarıp ona uzattım masanın üzerinde duran aile fotoğrafımız ve Miray'ın fotoğrafını da ona uzattım şimdi ki hali ile ne kadar benzediklerini görmesi için .

Dosyayı karıştırdıkca gözleri şokla açıldı nasıl bir tepki vereceğini o da kestiremiyor gibiydi .

"Bu nasıl mümkün olabilir?"

Evet arkadaşlar yeni bölüm daha bu sefer uzun açıklama yazmayacağım...

Her gün bir bölüm atmaya çalışacağım.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum...