3.Bölüm

Meriç MARSEL

Allah'ım bunların hepsinin olmasının sebebi kuran kursundan kaçmam mı ya .

Ya da din kültürü dersinde ayağıma dua yazıp baktım diyemi Allah'ım valla pişmanım,yemin ederim pişmanım valla bir daha günah işlersem.O sırada ayağımda olan böceğe gözüm kaydı onu görmemle çığlık atıp bağırmaya başladım.

"Orospu çocuğu böcek,şerefsiz,göt kafalı yarrak seni."Bu sözleri keşke bir daha günah işlemiyicem dedikten sonra söylemeseydim iyiydi amk.

"Sen cidden delisin doktor."Arkamda duyduğum sesle yerimde zıpladım.

Ben seni doğuran ana-.

"Acaba insan gibi girseniz içeri veya seslenseniz falan."diyerek çemkirdim önümde duran dağ ayısına,su aygırı,deve.

"Umarım içinden güzel şeyler söylüyorsundur doktor"diyerek pisçe sırıttı.

"Sana şiirler yazıyorum haberin yok"diyerek bende ona pisçe sırıttım.

"Uğruna şiirler yazılacak bir adam mıyım bilemiyorum,ama sen uğruna şiirler yazılacak bir kadınsın doktor"

Bunu söylemesiyle kalbim tekledi yüzüne baka kaldım,kalbimin ritmi değişti neden böyle oldu bilmiyorum ama sadece ona saatlerce bakmak istedim.Daha fazla uzatmayarak arkamı döndüm ve masama oturdum.

"Ne için geldin?"Diye sordum sesimin titrememesine dikkat etmeye çalışıyordum.

Bana bir süre baktı.Sonra ise boğazını temizleyip konuştu.

"Babaannemin ilaçları bitmişte,onları almaya geldim."Dedi ve masanın önünde duran sandalyelerden birine oturdu.

Bende ayağı kalkıp Şaka Ninenin kullandığı ilaçları aldım,bakışlarını üzerimde hissediyordum arkamı döndüğümde gerçekten beni izliyordu,bir poşet alıp ilaçları içine koydum.

"Bunlar üstüne ne zaman kullanacağını yazdım."Diyip poşeti ona uzattım.

"Bir şey daha var doktor,aldırmam gereken dikişlerim var."ona baktım.

"Ne ara oldu bu yara?"diye sordum.

"2 hafta oluyor,derin bir bıçak yarasıydı."Ona ters ters baktım.

"Kendini mi kestin?"dedim ona sırıtarak.Bana gülümseyip dalgaya vurmasını bekledim ama yapmadı sert bir sesle konuştu.

"Saçmalama da al şu dikişleri doktor."Dedi kısa ve net bir sesle.Bense gülmeyi bıraktım işte ben buydum yanımdaki insanların bana tahammül etme süreleri en fazla 10 dakikaydı,daha fazlası yoktu.

"Yaranı aç lütfen. "dedim.Neden bilmiyorum ama ona kırılmıştım belki de o da bana kırılmıştı.

Üstündeki tişörtü çıkarınca gözlerimi kocaman açtım.Bu adam cidden dağ ayısı falan mıydı amk,şu karın kaslarına bak aq.

O sırada pazusunda olan dikişleri gördüm.

Gerçekten büyük bir yaraydı.

Uzanıp bir makas aldım ve ipleri dikkatlice kesmeye başladım.

Sonra ise ipleri teker teker çekip çıkarmaya başladım.

Bütün dikişlerini aldığımda ona bakmak için yüzümü kaldırdım ,yüzümü kaldırdığım an burnu burnuma geldi.

Kalbim heyecandan kasılırken ,hıçkırdım.

Daha fazla dayanamayarak arkama döndüm.

Ama arkamda Hande ve adı galiba Kuzey olan çocuğu beklemiyordum.

Siktir.

...............................................................